Hamza'dan
Kapıdan çıktıktan sonra kenardaki bahçede ki ağacın, birkaç dalından çiçek kopardım. Mezarlığa gittim, tanıdık isimlere doğru yürüdüm.
Jankat Yılmaz.
Ali Turap Bülbül.
Ferdi Erenay Kadıoğlu.
Cenk Tosun.
Emre Mor.
Berat Ayberk Özdemir.
Muhammed Kerem Aktürkoğlu.
Ve Efe Akman.
İlk kardeşimin mezarına yürüdüm, yanımda getirdiğim su şişesinden biraz su döktüm mezarın üzerinde duran bardağa. İki tane çiçek bıraktım, diğerlerine de aynı şeyleri uygulayıp dua ettim.
Efe'nin mezarına eğildim. Gözümden akan yaşı silip, konuşmaya başladım.
"Efe, annemle babam geldiler. Seni sordular bana, bende senin öldüğünü söyleyemedim onlara, annem sonradan farketti, intihara kalkıştı hatta. Neden kendine dikkat etmedin kendine? Suç sende de değil aslında, bende. Sana bakamadım, sana sahip çıkamadım güzelim. Özür dilerim."
.
.
.
.
.
22 Bölümlük bir serinin sonuna geldik. Aslında angst yapmayacaktım, sonu iyi olacaktı. Ama ben ters köşe yapmayı seven bir insanım :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombiler Gerçek Değil ):( AlEf
Action"Zombiler gerçek değil Efe." "Bok değil orospu çocuğu, gerçekler bir kere, görürsün yarın virüs Türkiye'ye gelince."
