Abelard ve Heloise (gxg)

0.3

Abelard'ın Anlatımıyla,

"Öğle arası okulu ekip kafeye mi gitsek?" diye sordu Şeyma.

"Ne zamandır gitmiyoruz gidelim bence hm?" dedi Zehra bana soru yönelterek.

Sorusunu cevaplayacağım sırada gözüme tanıdık biri takılmıştı. Arya'ydı. Kantinde siparişinin gelmesini bekliyordu anlaşılan. Yanında da Özlem vardı, ona bir şeyler anlatıyordu. Özlem'in yerinde ben olmak istedim. Anlattığı şeyleri bana da anlatsın istedim. Bir dakika ne oluyor bana? Niye başkasının yerinde olmak istiyorum ki, böyle iyiydim işte. Gözlerimi ayırmak istemesem de kızlara yöneldim.

"Hmm olur gidelim." dedim nihayet.

"Her zamanki kafeye gidiyoruz o zaman?" dedi Şeyma.

Başımı salladım. Kafeye gitmeyi ve oranın havasını seviyordum. Kafede arkadaşlarımla oturup bir şeyler içmek terapi gibiydi. Düşünüyorum da sanırım ben kafede oturmayı her şekilde seviyordum.

"Aa Arya ve Özlem değil mi şuradakiler?" dedi Zehra parmağıyla işaret ederek.

Bilmiyormuşum gibi "Aa evet onlar. Tanıştıktan sonra daha şimdiden birbirimizi sık görmeye başladık." dedim.

Yemeklerini alıp sıradan çekildiklerinde onlarda bizi fark etmişti. Gülümsedim ve yanımıza gelmelerini bekledim.

"Merhabalar günaydın." dedi Özlem.

"Nasılsınız kızlar?" diye sordu Arya.

"Günaydın. İyiyiz siz nasılsınız bakalım?" dedim.

"Bizde iyiyiz. Kahvaltı yapmak için yemek alıp sınıfa gidiyorduk ki sizinle karşılaştık." dedi Özlem.

"Bende tam az önce sizi gördüğümüz de diyordum ki, tanıştıktan sonra şimdiden birbirimizi sık görmeye başladık." dedim ve güldüm.

"Böyle böyle denk geldikçe oturup konuşur ve birbirimizi tanırız." dedi Zehra.

"Katılıyorum. Sık karşılaşalım." dedi Şeyma ve göz kırptı Arya ve Özlem'e bakarak. Göz kırpmanın altında ne mesaj veriyordu Şeyma?

"Sadece karşılaşmak yetmez, öğlen arası toplanıp dünkü gibi sohbet edelim." dedi Özlem.

"Tabii olur." dedim.

"Yemeğimiz soğumasın sonra konuşuruz iyi dersler kızlar." dedi Arya.

"Görüşürüz iyi dersler." dedi Şeyma.

Arkalarından el salladım, o sırada Zehra lafa girdi.

"Bu grup hakkında ne düşünüyorsunuz?"

"Arya'yı sıcak bulmuştum zaten, arkadaşları da onun kadar iyi görünüyor." dedi Şeyma.

"Farklı bir tarafları yok, samimiler ve herkes gibiler işte." dedim ama Arya hariç diğerleri herkes gibiydi. Arya'dan bana geçen bir enerji vardı, onu bana çeken bir kuvvet gibi bir şey vardı ama neden?

"Ben bize aşırı hayran bakan gözler olduğunu düşünüyorum." dedi Zehra.

"Hayranımız çok biliyorsun." dedim.

"Öyle."

Ders zilinin çalmasıyla sınıfımıza gittik. Ders boştu bizede gün doğmuştu, öğle arasına kadar öğretmenler toplantısı yapılacağını öğrenince okuldan erken çıkmaya pardon kaçmaya karar verdik. Çantalarımızı alıp bir çırpıda okuldan çıkma peşindeydik. Bahçeye çıktığımızda hızlı yürüyerek ama dikkat çekmemeye de çalışarak okul kapısından dışarı çıkmayı başarmıştık.

"Oh be şanslı günümüzdeyiz. Gerçi şans hep kapımızda." dedim.

"Şu öğretmenler toplantısı sık sık yapılmalı." dedi ve gülmeye başladı Zehra.

"Bol vaktimiz var sadece kafede mi oturacağız?" dedi Şeyma.

"Bakarız, önce kafeye gidip bir oturalım da." dedim.

Okulun yakınında sık gittiğimiz kafeye geldiğimizde tanıdığımız başka kişilerde bize katılmıştı epey bir eğlenmiştik ve saatin nasıl hızlı geçtiğini anlayamamıştık. Saatlerdir kafede oturmamız yüzünden başka bir yere gitmeye fırsat olmamıştı. Zaten eğlenceli sohbet vs derken vaktimiz daha güzel geçmişti.

Hesabı ödeyip kafeden çıkmış durağa yürürken Arya'yı tanımadığım başka biriyle görmüştüm. Görünüşlerine bakılacak olunursa yakın görünüyorlardı. Gözlerimi alamıyordum Arya'dan. Başkasıyla onu yakın görmeye katlanamadığımı fark etmiştim. Hislerimin kıskançlık olduğunu anladığımda neden kıskanıyorum ben diye kendimi sorgulamış ve ona ilgimin olduğunu saptamıştım. Arya'yı ilk gördüğümden beri ona ilgimin olduğunu, her gözümün önünde olduğunda ona bakamadan edemediğimi ve başkasıyla gördüğüm de katlanamayıp kıskandığımı kabul ediyordum. Şimdi ne yapacaktım?