Abelard'ın Anlatımıyla,
Arya'nın yanından ayrıldığımdan beri onunla bir daha konuşamayacak olmak kalbime öyle bir dokunuyordu ki, kalbimin parçalandığını net bir şekilde hissedebiliyordum. Yinede ondan hoşlandığım ve ona açıldığım için pişman değildim. Şansımı yeniden adım atarak denemek istesem de onun bana şans vereceğini düşünmüyordum... Bir çıkmazın içindeydim, geri adım atıyordum istemeden ama ileri adım atmayı da istiyor, yapamıyordum.
İki gün önce okulda merdivenlerden yukarı kata çıkacakken onunla karşılaştığımda doya doya bakamadığım gözlerine veda edip gittiğimde yaşadığım üzüntüyü şimdide markette karşılaşmamızdan sonra yaşıyordum içimde. Ne zordu yüzüne bakamadan, tek bir kelime edemeden yanından, yanımdan geçip gitmesi. Özlüyorum diyememek insanın içine öyle bir dert oluyordu ki... O acıyla mücadele etmek istesem de kaybeden ben oluyordum. Bu mücadeleyi ancak onu görerek, sarılıp severek kazanabilirdim. Oda mümkün değildi...
Marketten çıktıktan sonra direkt eve gelmiştim. İki gündür iyi hissetmediğimden ders çalışamamıştım. Şimdiki durumum da önceki iki günden farksız değildi ama bugün dersin üzerine yüklenip açığımı kapatmam lazımdı.
Çantamı çalışma masamın üzerine bırakıp duş almak için kıyafet hazırlamıştım. Duşta epey bir vakit geçirip çıktıktan sonra da ders öncesi kahve yapmak isteyip mutfağa gittim... Kahvemi hazırlayıp son olarak buz koyacağım sırada aklıma gelen şeyle buz koymayı bırakıp sandalyeye doğru yürüdüm. Aklıma o geldiğinden itibaren gözüm dolmuş ve göz yaşlarım bir bir akmaya başlamıştı. Kahve sözünü yerine getiremeden iletişimimizin kesilmiş olması yaşadığım üzüntüyü iki katına çıkarmıştı.
"Keşke en azından kahve sözü yerine gelseydi." dedim titrek ve kısık sesimle. Aklıma gelen bir başka şeyle telefonumu cebimden çıkardım ve onunla olan mesajlaşmaları açtım. Ondan vazgeçtiğimi düşünsün diye profil fotoğrafımı kaldırmıştım. Mesajlaşmalarımıza bakıpta fark ettiyse, vazgeçtiğimi ya da en azından vazgeçmek zorunda kaldığımı düşünme şansı vardı. Ama ya hiç mesajlaşmalara bakmayıp beni her yerden sildiyse? Bunun olma ihtimali de vardı ve düşüncesi bile tüylerimin ürpermesine sebep oluyordu...
Arya'yla kahve içememiş olmak canımı acıtsa da kahveme buzu katıp bir iki yudum almıştım. Aldığım yudumlar boğazımdan zor geçmişti, en sevdiğim içecek olan kahve şimdi bana zehir gibi gelmişti. Aklımda Arya vardı, üzüntüm ve acım vardı. Ve ben bu durumdayken kahveyi daha fazla içemeyecektim sanırım. İç çektim ve kahvemi arkamda bırakarak odama gittim. Masamın başına geçip test kitabımı çıkardım. Kaldığım yeri açıp sorulara kısaca göz geçirdim ve testi çözmeye başlamadan sayacı açtım.
Testimi vaktinde bitiren ben, şimdi vaktinde bitirememişti. Hâlâ iyi hissetmediğimden odaklanmakta zorluk çekip güç bela bitirmiştim testi. Ne kadar doğrum çıkar diye kontrol ettiğimde sonuç hüsrandı. Zaten bu halimle bu sonucun gelmesine şaşırmamalıydım. En azından testi bitirdiğime şükredip yanlışlarımın üzerinde durmaya çalışmıştım. Yanlışlarımın doğrusunu anlamakta da zorluk çekerek hallettiğimde bir test daha çözemeden yatağıma uzandım. Tavana bakıp kalmıştım dakikalarca. Daha sonra kendimi biraz olsun toparlamak için telefonumu açtım ve sosyal medyada vakit geçirmeye karar verdim.
En son arkadaşlarımla telefonda konuşarak biraz olsun iyi olmayı başarmıştım. Onlara Arya'dan hoşlandığımı söylemeden arkadaşlığımızın bittiğini anlatmıştım. Ne kadar üzgün olduğumu görüp hissettiklerinde bu kadar üzüntünün normal olmadığını belirtmişlerdi. Bilmiyorlardı ki hoşlandığımı, onu kaybettiğim için bu kadar çok üzgün olduğumu. Onlara net bir şey söylemeden konunun üstünü kapatıp başka konuya geçirmiştim. Birbirimize anlattığımız şeylerden sonra bir anlık Arya'yı unuttuğumu fark etmiştim. Yeniden yüzümün düşmesini istemediğimden arkadaşlarımla vakit geçirmeye devam etmiş daha sonra annemin bana seslenmesiyle onlarla görüşmeyi bitirmek zorunda kalmıştım. Annemin yanına gidip ona yardım ederken de Arya'yı aklıma getirmemeye çalışarak işimi halletmiştim. Hemen arkasından yeni bir teste oturduğumda bu sefer vaktinde testi bitirip az yanlış çıkarabilmiştim. Bugünü hem rahat hemde çoğunlukla iyi hissetmeyerek kapatmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abelard ve Heloise (gxg)
RomanceKumsal hiç beklenmedik bir zamanda karşılaşır Aryayla ve hiç beklenmedik duygular beslemeye başlar bu duygular ona o kadar farklı gelir ki bir büyü içindeymiş gibi gelir kumsala ve aryayı da o büyünün içine çekebilmek için elinden geleni sunar geriy...