Decoding the Super Model Coded (BINI Series #1)

Chapter 43

SAVYS' POV

After weeks of continuous magazine shoot. My schedule has been freed finally. I am now riding a taxi papunta sa condo ni Jho sa Japan. I'm gonna surprise her.

I'll be staying here for a while. Tinapos ko lang talaga commitment ko sa modeling gig ko so I could stay here with Jho for as long as I want. Kapag may work naman na tinanggap ang manager. Sinabi ko na hindi ko gusto yung matagal na shoot para I could go back here agad.

Sabi din ng manager ko. She will try to talk with someone here so I can get a job here. Mas okay yon di ba?

So ayon. Nakarating ako sa condo nya. I called Mom (Jhos' Mom) about her passcode. So I could enter her condo.

Buti na lang alam nya. Kaya nakapasok ako ng walang kahirap hirap. Malinis yung place nya. Pero pag buklat ko ng refrigerator dyay. Wala na halos laman. Tubig na lang.

Bigla akong nag alala. Ilang buwan na sya dito tapos baka puro take outs lang kinakain nya. Mas worst pa kung nagi-skip sya ng meals.

Lunch time pa naman. Mamaya pa yon dadating. So I decided to unpack my things.

Gosh. Excited na ko makita sya. Mayakap sya. I never missed her this much. Ngayon lang.

Konti lang naman dala kong gamit. Kasi dito ko na lang plano mamili. Mahirap kaya magdala ng madaming gamit.

I went out to buy some groceries. Buti na lang nagpaturo ako sa kanya ng basic Nihongo. Kaya medyo nakakaintindi at nakakapagsalita ako ng Japanese language.

Halos dalwang oras yata ako namili, and super nakakapagod pero boosted ang energy ko ngayon. I'm gonna cook Sinigang for her.

---
It's almost 7 pm na. And wala pa si Jho. Kaya nagdecide akong maghain na sa lamesa.

I am busy scrolling on my social media when I heard her door opened. Kaya napalingon ako dito.

Nakakunot pa ang noo nya habang nagtatanggal ng shoes, nagtataka siguro ng makitang bukas ang mga ilaw sa condo nya.

When her eyes landed on me. She dropped the paperbag she's holding. Tumayo na din ako and opened my arms. Natawa pa ako ng tumakbo ito papunta saken.

"Totoo ba to?" She asked kaya kinurot ko sya sa tagiliram dahilan ng pag aray nya kaya natawa kami parehas

"Dang, kung alam ko lang na nandito ka, sana kanina pa ako umuwi" sabi pa nito. Bumitaw ito sa yakap at nakatingin lang sa akin

"Matutunaw ako nyan" suway ko dito

She pouted, her eyes getting teary na.

"Ayy, bakit naiyak yang Lovey na yan" malambing na tanong ko dito

Kaya tuluyan itong naiyak. Parang baby talaga tong si Jho kahit kailan

"Miss na miss na kita. Konti na lang, hindi ko na kakayanin" sabi niya pa

Pinunasan ko ang luha nya at hinalikan sya sa noo. Pinaupo ko sya. At hinainan ng pagkain.

Habang syay nanonood lang sakin.

"I'm here now Love. I'll take care of you hmmm" malambing kong sabi dito. Tumango tango pa ito bago muling pinunasan ang luha nya.

Saka ako napatingin sa paperbag na binitawan nya kanina. Kinuha ko yon at binuksan.

Take out foods. I look at her.

Nag iwas naman ito ng tingin saken. I guess, take out foods talaga kinakain nya. Sino ba namang makakapagluto pa pagkatapos ng isang tambak na office works.