Decoding the Super Model Coded (BINI Series #1)

Chapter 45

JHOS' POV

Mahimbing na ang tulog niya, pero ito ako nakatingin sa kanya. Alam ko kung anong dapat kong gawin pero hindi ko alam kung paano ko sasabihin. Knowing Savy, may pagka matigas ulo nyan, ipipilit ang gusto niya. 

If there's something I want Savy to understand. Siguro, yung fact na kahit anong mangyari. I will keep on choosing her. When I say I will keep on choosing her, it means choosing whatever I think is good for her. Kahit sa choices na yon, hindi nya ako kasama or I'll have to suffer. I'm gonna choose her.

And I know, she doesn't wanna leave my side. Because I need her. I really need her. She's my home, my safe haven, my rest. With her. I am home.

I'm staring at her while she's sleeping.
Ang kalma kalma kapag tulog. Sa ganitong pagkakataon ko lang sya napapagmasdan ng maayos.

Kasi kung gising sya. It's either she will roll her eyes on me or make face. Apaka sira ulo.

I have work but I ask someone to cover up for my absence. Ngayon lang. Kahit ngayon lang.

Bumangon na ako at nagluto ng breakfast. Just like how I do it when we're in college. Bilis din ng panahon no, we were so used to living together. It's like living in a dream.

After preparing our breakfast. Pumunta na ako sa bedroom to wake her up.

I kissed her on her cheeks.

"Love, lovey, wakey na" sabi ko dito habang tinatapik ang balikat nito

She opened her eyes.

I smiled ng magtama ang tingin namin

"Anong oras na?" Tanong nito saken

"It's eight Lovey" sagot ko sa tanong niya

Her eyes grew wide bago bumangon

"May work ka di ba? Bakit nandito ka pa?" Gulat na turan nito

I held her shoulders to calm her down. Nagpapanic na e.

"Nag file ako ng leave, calm down, hilamos ka na tapos breakfast na tayo" ilang segundo pa itong nakatitig saken bago pumasok sa bathroom

Nagtungo na ako sa kitchen at nagsalin ng coffee sa cups namin.

"Anong meron?" Tanong nito pagkalabas ng kwarto

"Hmmm, we're going somewhere Lovey" sabi ko dito na ikinakunot ng noo nito

Iimik pa sana ito ng itaas ko ang kamay ko

"Mamaya na ang tanong, kain muna tayo okay? Lalamig food" sabi ko dito

Masaya naman itong kumain. Siguroy miss na din nya ang luto ko. Kasi ilang buwan din na ako ang ipinagluluto nya. Ilang buwan na din na ako ang inuuna nya.

I smiled thinking how much love this girl has for me

When we're done eating.Sinabi ko sa kanya na pumunta na sya sa Sala. I'll follow her after cleaning up.

Nadatnan ko syang nagtitingin ng papanoodin sa netflix.

Tumingin ito saken ng umupo ako sa tabi niya at yumakap.

"Let's go to Paris" yaya ko sa kanya

"What?" Gulat na tanong nito saken

"Like love, Ilang hours na byahe yon? From here?" Dugtong nya pa

I smiled at her

"I'll take a break for a week. May nakuha akong substitute" sabi ko pa dito. I lied. Binilin ko lang sa secretary ko yung company. I told her, magtratrabaho ako pag balik ko from this trip.