ZİNCİR (GAY)

22

Yunus uzun süren çalışma sonunda artık borcunu ödemiş bir şekilde rahatına bakıyordu. Anası, kızı ve güzeller güzeli eşi yanında olduğu sürece bu huzurlu günlerin sonu yok gibiydi.

Eymen her zamanki gibi görevine icra etmek için hastahaneye gitti.
Kapıdan girer girmez hemşirelerin odası yerine kadın doğum uzmanı olan arkadaşı Birce'nin yanına ikinci kata çıktı. Sabah saatlerinde olduğundan kimse yoktu.
Kapıyı çalıp derin nefesler eşliğinde beklemeye başladı.

İçeriden naif bir ses duyulurken kapı kolunu indirip küçük odanın içine ilerledi. Arkasından kapıyı kapatıp her zamanki gibi düzenli odaya göz gəzdirərək arkadaşına döndü.

"Günaydın nasılsın"

Birce, samimi olduğu arkadaşının zorla tebessüm etmeye çalıştığını fark etse bile yüzüne vurmamayı tercih etti. Nasıl olsa anlatacaktı.

"İyiyim de hayrola sen buralara gelmezdin. Sabah sabah rüyanda mı gördün?"

Uzun zamandır uğramamasına yaptığı imayı anında anlayan Eymen eski samimiyetlerine güvenerek karşılıklı iki siyah sandalyeden sağdakine oturdu.

"İnan seni görünce rüyalarım kabusa dönüşüyor"

Hafifçe gülüp yüzünü tekrar ciddileştirdi.

"Hamileyim"

Aldığı habere sevinip üzüleceğine karar veremeyen kadın şaşkınlıkla başını eğmiş Eymene baktı. Ne diyeceğini bilemiyordu.

"Ne düşündüğünü biliyorum. Kontrol yapmaya geldim. "

"Aldıracak mısın?"

Hayır bir bebeğe kıymayacaktı. Üstelik yasal olarak suçtu. Bebek kendini belli etmeye başladığına göre ilk ayları geçmişti.

"Hayır tabi ki . Sadece kontrol"

Ayağı kalkıp odanın içinde bulunan sedyeye uzandı. Yavaşça ayaklanıp kendisine ilerleyen beden eldivenlerini giyip ultrason cihazını yaklaştırdı.

"Eğer bebek iyiyse bile seni zehirleyebilir."

Herşeyin farkındaydı Eymen. Zor bir ihtimal olsa bile Yunusun bebeğini dünyaya getirmek istiyordu. Belki de işler sandığından daha kolay olurdu. 

Karnına sıkılan soğuk şey ile irkilirken gözlerini siyah beyaz ekrana çevirdi. Daha portakal boyutundaki bebek hareketli bir şekilde anne karnını keşfediyordu.

"Hmmm. Birşey görünmüyor. Bebek sağlıklı. Sadece rahmine zayıf bir şekilde tutunmuş. Bunu güçlendirmek için sana vitamin ve birkaç hap yazacağım. Aksatmadan içmen gerek. Birde yorulmaman"

Eymen duyduğu şeylerle sevinçle doğruldu.
"Şimdi bebek rahmimde tutunabilecek mi
?"

Birce alayla baktı arkadaşına

"Tıp çok ilerledi dostum. Tabi sen o sıra kocanın koynunda olduğun için farketmemiş olabilirsin"

Gülümsemesine karşılık verdi. Hiçbir şey onun moralini bozamazdı. Üstelik Yunusun koynunda olmak da çok güzel bir şeydi.

"Sen ne anlarsın aşktan. Seninde gece koynuna girdiğin adam Yunus olsaydı sende masallarda yaşardın. Yaşamazdın. Hem sen niyə yunusun koynuna giriyorsun"
Kendi kendine yükselip kaslarını kaçan surata bakıp kahkaha atarken konuşmaya çalışıyordu Birce."

"Ben niye niye kocanın ay birde Yunusun koynuna girim ayol"

Eymen reçetesini yazıp kendisine uzanan kıza teşekkürlerini edip hastanenin içindeki eczaneye ilerledi.