6

538 35 12
                                    

küçük bir isim değişikliğinden dolayı bazı bölümleri güncellemek zorunda kaldım. Daniel, Dennis oldu. Hikayenin akışında herhangi bir farklılık yok💕

Hiçbir şey söyleyemeden indim ve eve girdikten sonra yükselen araba motorunu duydum.

Beni orda bırakmamıştı, bana evinin kapısını açmıştı, rahat olayım diye kıyafetlerini giymeme izin vermişti ve ben eve girene kadar arabada beklemişti. Kendimi çok suçlu hissediyordum.

Odasına gidip kıyafetlerimi çıkardım ve sadece bir tişörtünü giydim.

Kokusu.. çok eşsizdi .'Koskoca futbolcu en pahalı parfümleri kullanıyordur tabi eşsiz olacak' dediğinizi duyar gibiyim ama eminim, bu onun duştan sonra sıktığı o parfüm değil. Kendine has kokusu.

Kendimi yatağına attığımda kokusu etrafıma daha çok yayılmıştı. Gözlerimi kapattığımda uzun süredir hissetmediğim iki duyguyu hissetim. Aitlik ve güven. Beni yıllar öncesine götürdü. Evde annemin babamın ve kardeşimin olduğu, hayat dolu olduğum, herkese güvendiğim, korkusuz ve umutlu olduğum günlere götürdü. O zamanlar hayat tabikide böyle kokmuyordu ama aynı böyle hissetiriyordu. Belki de bana iyi davrandığı için böyle hissediyordum ama şu an o kadar huzurluydum ki nedenini niyesini düşünmek bile istemiyordum. Uzun süredir hasretini çektiğim bu hissiyatı doyasıya yaşayabilmek için yataktaki diğer yastığı kendime çekip  yastığa sarıldım ve mışıl mışıl uyudum.

Sabah alacaklı gibi vurulan kapı sesiyle yerimden kalktım ve Berkan'ın güneş gözlükleriyle kapıda beklediğini gördüm.

"Aç abi şu kapıyı." diyordu Berkan.

Berkan olmasının rahatlığıyla kapıyı açtığımda Berkan şokla bana baktı.

"Siz yattınız mı?"

"Ne? ne alakası var be?"

"Üstün.."

"İçeri geç de anlatayım."

Berkan içeri geçince Kaan'ın oturma odasına geçtik ve ona kavgalarımızdan bahsetmeden kapıda kaldığımı ve çok iyi bir insan olduğu için beni bıraktığını söyledim.

"Demek aranız düzeldi?" diye sordu.

"Tam değil ama.. düzeltirim ben."

"Bence yine anlatmadığın şeyler var ama kafam zonkluyor o yüzden anlat diye yalvaramayacağım."

"Siz ne yaptınız?"

"Son içmelerimiz diye bokunu çıkardık, sabah kahve içip telefonu elime alınca Kaan'ın aramalarını görünce içimden 'Hassiktir çocuk hastaneye de gitmiş üstüne aramış kesin bir bok oldu' diye düşündüm. ondan hemen buraya geldim ama seni görmeyi beklemiyordum."

"İnan bana ben de kendimi burada görmeyi beklemiyordum neyse hazırlanalım gidelim antrenmana."

Ayağa kalktım ve yattığım yatağı düzeltmeye gittim. Sonra dünki kıyafetlerimi giyip tişörtünü katlayıp yatağın üstüne koydum. Belki ben giydim diye asit dolu bir varilin içine atmak ister.

Berkan'ın arabasıyla geldiğimizde Berkan antrenmana, ben de Okan Hoca'nın odasına doğru yol aldım. Hoca'nın odasının kapalı olduğunu görünce kapıyı tıklattım "Gir." sesiyle kapıyı açtığımda Kaan ve Hoca'nın içerde konuştuğunu gördüm.

Hoca "Hazel önemli miydi?" dedi.

"Bugünün yapılacakları konuşalım diye gelmiştim."

"Kaan'la görüşmemiz bittikten sonra konuşalım." dedi.

muhtemel aşk | Kaan AyhanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin