!!Acemi bir dille yazılmıştır!!
Lavinia. Lavinia. Çok basit bir şeymiş gibi geliyor. Hayır, değil. Lavinia'nın anlamı; Ölüm çiçegi demek, ben Lavinia. Bana yaşattığınız şeyler için tekrardan dirilen bir çiçek. Hayır, sadece bir çicek değil.
Ölüm çi...
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazabilirsiniz>>>>
Koyduğum şarkılara takılmayiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm fotoğrafı; .
.
.
.
Arkamdaki sıcak nefes, adrenalimin yükselmesini sağlıyor, nefesimi kesiyordu.
Kalbim durmazsa iyiydi. Kalbim çok hızlı atıyordu. Ölmem di mi? Daha ölmek için çok genç ve güzelim.
Yutkundum. Birkaç kere daha. Nefesimin kesildiğini hissediyordum. "Lavinia," diyen sesi duydum. Demir'e aitti.
"Ne yapıyorsun burada?"
"Ne yapıyor gibi gözüküyorum?" Diye tersledim. "Neden benden uzak duruyorsun?" Niye durmayayım? "Sen Kenan Yıldız mısın ki?" Gerçi Kenan'la aramızda iki yaş vardı ama sorun yoktu.
Sert çıkan sesiyle, "Şu adamdan bahsetme!" hemende sinirleniyor mafyamız. "Sen anlamıyor musun? Benim burada canım sıkılıyor!!" sanırım. Sanırım sesim birazcık yüksek çıkmıştı.
Aman be kardeşim, hep sen mi kendini yırtacaksın?
"Ne yani, benimle uğraşıyorsun zaten. Daha ne istiyorsun?"
"Kaşlarını çata çata yaşlandın. Ben evime gideceğim!"
"Git," bu adam niye böyle? Bir vuracağım var ya. Ama elimin tersiyle. "Gidebilirsen."
"Seni döverim!" hiç uğramadı bile. "Sen ve o kurt muydu neydi? Ondan iğreniyorum," diye ters ters konuştum.
"Lavinia!" Dedi sert çıkan sesiyle.
"Ne?" bu adam yine ne istiyordu ki? "Tersleme beni," o görmeden çekmecedeki bıçağı dikkatlice kavradım.
"Beni kaçırdığın için, bu gayet normal değil mi?"
"Değil!!"
"Kaçarım! Ailemle görüşmeme izin vermezsen kaçarım!" sanırım sesim biraz yüksek çıkmıştı.
"Kaçamazsın," dedi çok rahat bir şekilde kulağıma fısıldayarak. Sıcak nefesi. Ben bu adamdan nefret ediyordum. Döveceğim.
"Ailemi aramama izin vermezsen kaçarım!!" yine de kaçacağım hacı yani boşa heveslenme.
"Elini kolunu sallayarak bu evden çıkabileceğini mi sanıyorsun?" dediğinde hiç düşünmeden, "Evet!!" dedim.
"Kaçamazsın." Kendinden emindi. Yakarım oğlum bu evi!!
"Bu evi yakarım!" inan yaparım bunu.
"Biz seninle niye hiç anlaşamıyoruz?!" Demir'in sıcak nefesini hissediyordum. Bu daha kaçıncı deyişimdi ki? Neyse. Neyse.
