!!Acemi bir dille yazılmıştır!!
Lavinia. Lavinia. Çok basit bir şeymiş gibi geliyor. Hayır, değil. Lavinia'nın anlamı; Ölüm çiçegi demek, ben Lavinia. Bana yaşattığınız şeyler için tekrardan dirilen bir çiçek. Hayır, sadece bir çicek değil.
Ölüm çiç...
Selam yine ben!! Özlediniz mi beni? Nasılsınız güzelliklerim? İnşallah iyisinizdirrr.
(Bu bölüm biraz kötü ve klişe gelebilir. İki haftaya yakın süredir yazmıyorum üstüme gelmeyin lütfen ilerki bölümde böyle bir şeyle karşılaşmayacaksiniz.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korkuyordum. Atlas'ın canını pek çok kez yakmış, onu bıçaklamıştım. Ben nasıl bir kız olmuştum böyle? Şaşkındım da. İnsanların bedenini bazen deli bir cesaret sarardı.
Beni de kısa bir an da olsa o deli cesareti çok kez tatmıştım.
Bazen insanların boğazı düğümlenirdi ve o an da olsa konuşamazdı insan. İlla ki her insan yaşamıştır. Bu berbat bir şeydi.
Şu an boğazım düğümlenmiş sesim çıkmıyor, olan şeyi hazmetmeye çalışıyordum. Bu pek de mümkün değildi; çünkü şu an hiçbir tepki veremiyor karşımda ki, az önce yaraladığım adama gözlerimi irice açarak bakıyordum.
Ben, onu bıçaklamıştım!
Hem de kalbinin arkasından. Ayriyeten karın boşluğuna da sapladığım bıçaktan dolayı kanlar akıyordu.
Kilitlenmiş bir şekilde bıçakladığım yere bakıyor, bir şey diyemiyordum. Boğazım düğümlenmişçesine konuşamıyordum.
