Abilerim Ve İkizim (Düzenleniyor)

1. bölüm

Şu an emirle birlikte okula girmiş bulunuyorduk. "knk bu okula gelerek hayatını mahvediyorsun ne güzel özel okula gideceksin benle sen dışarıda da buluşuruz." bunu emire artık kaç defa soyledigimi unutmuştum.

emirle ben ilkokulda tanışmıştık. o zamanlar emir fazlasıyla şımarık olduğunu söylüyordu. ailesi de ceza olarak devlet okuluna göndermişti. benle emir çok iyi anlaşmıştık .o benim tek ailem di ben ise onun 2. Ailesi olmuştum .zamanla birbirimize çok alıştık. ortaokulda babası ne kadar ısrar etse de benle ayni okula gelmek istediğini söylemişti. babasını bir kaç kez görmüştüm gayet tatlı ve samimi birisiydi ama Bi o kadarda kuralcı o yüzden emirin üstünde çok duruyordu .hep benim de böyle bir ailem olsun isterdim. şu an lisede de babasını  zorla ikna etmişti .

"Güzelim aklına getirmek istemiyorum ama baban sence izin verir mi ? " diyerek çok mantıklı bir noktaya vurgu yapmıştı .

"O zaman telefonla konuşuruz ama eğitim hayatını mahvetmeni istemiyorum hem de benim yüzünden ayrıca evden kaçarım çok mu zor?" Dememle büyük bir kahkaha attı pardon resmen anırdı.

" kanka saçmalama şu an senin 5. Kattaki binadan atlayıp kaçacağını hayal ediyorum o kadar komik ki" bu sefer karnından da tutmaya başlamıştı. anirmasi tebessüme dönüşürken yüzümü iki elinin arasına aldı. "bak bebeğim telefonla konuşursak olmaz sen bana böyle lazımsın seni görmem lazım en azından o piçin sana yaptıklarına karşılık birinin seni teselli etmesi lazım ve ayrıca okul dediğin ne ki iyi biri her yerde iyidir bu kişiye bağlı okula değil."

"Lan başlatma şimdi edebiyatına  " emir salağı gene anırırken yanımıza bir kız geldi pardon yanımıza değil emir salağının  yanına "merhaba acaba siz sevgili miydiniz yoksa kardeş mi ".

Tam ben konuşacakken emir beni sol tarafına çekip kızın yanına geldi  "kardeşim, dünya ahiret bacımdır .eee senin sevgilin falan var mı" diyerek kızı kenara götürmüştü bazen düşünüyorum ki bence benim için değil de şu kızlar için bu okulda .beni burda bırakıp gitti bende yavaşça sınıfa doğru gittim .

Sınıfta ise emir şu an başka bir kızın yanındaydı ya sabır arkasına geçip ensesinden tutarak onu en arka sırada pencere tarafına attım. o ise hala kıza 'sonra konuşuruz'
Diyordu.' ya sabir' ifadesini yüzüme taktıktan sonra ona döndüm "oğlum Allah'tan benim için bu okuldasın yanımda durmuyorsun okula geldiğinden beri toplasan 20 saat yanyanyız ayrıca yeter şu kızlara ümit verip başkalarıyla takılma"

"Kızım saçmalama ümit vermiyorum sende biliyorsun ki şu ana kadar sevgilim bile  olmadı konuştuklarımız hepsinin de sevgilileri var sadece flörtleşmeyi seviyorum ilk onlar gelip konuşuyor ne yani onları kırıyım mı"

"Cidden salaksın gerizekalı"

"Lan kızım hala beni tanımadın mı asla bir kızın kalbini kırmam bu konuştuklarımız hepside biliyor onlarla benden bir bok olmayacağını onlarda flortlesiyor bende ayak uyduruyorum zaten şu ana kadar flortleştigimden  sadece biri bile gelse benle konuşsa aşık olduğunu söylese diğer kızlar umrumda bile değil onlarda benden sonra başkasına gidiyor mesela bak şu kız "diyerek kapıdan yeni giren kızı gözüyle işaret etti "işte o 1 ay önce konuşmuştuk kız bir daha yüzüme bile bakmadı hepside öyle benim böyle çapkın gözüktüğüme bakma seversem Tam severim ayrıca senin yüzünden tüm kısmetim kapanıyor ya "

Bu konuşmayı herkesten beklerdim ama emirden asla. çok şaşırmıştım bunları sesli bir şekilde dile getiriyorum ki hoca içeri girdi ben ise konuyu boş verip uyumaya başladım emir benim kardeşim gibi kimsede göremediğim sevgiyi ondan görmüştüm arada birbirimize iltifat edip güzelim,yakışıklım,canım,bebeğim gibi şeyler kullansakta o da bende birbirimizi kardeşten öte görmüyoruz