Abilerim Ve İkizim (Düzenleniyor)

26. bölüm

Kalktığımda saat 10 du asagi indiğimde sofra hazırdı annem ve babam oturmuş uyanmamızı bekliyordu
"Günaydınnn" diyerek yanlarına oturdum ikisi aynı anda "günaydın kızım " demişlerdi Nora abla yanımıza geldi "efendim serhat bey bugün izinli o yüzden ekmek almaya ben gidicem haber vermek istedim " annelerden onay beklerken ben araya girdim " Nora abla eğer senin içinde sorun değilse ben gidebilirim canım sıkılıyordu zaten evde" Nora abla tekrardan anne ve babama baktı onay istermişçesine "tamam kızım ama dikkatli ol" başımı sallayarak kapıya doğru gittim zaten market çok uzakta değildi ana yolun yanındaydı kulaklığımı takıp markete doğru yürüdüm markete giderken ana yolun yanından da geçiyordum ki bir 14 yaslarinda bor çocuk gördüm arabanın önünde kollarını açmış arabanın içindeki adam bunu beklemiyordu araba son süratle gidiyor frene basmaya çalışsa da çocuğa carpıcakti çocuk bana çok yakındı koşarak çocuğun kolundan tutup kendime çektim araba da son anda geçmişti "Lan oğlum sen mal mısın yaşın kaç kendini intihar etmeye çalışıyorsun "

"Yaşım küçük olabilir ama yaşadıklarım büyük be abla " kaşlarımı kaldırdım "bir sigara da ister misin küçük bey"

"Aslında iyi ol-" lafını bitirmeden çocuğa bağırdım "Lan sen gerizekali misin düş önüme "

"Off bagirma ya ayrıca niye geleyim ya bana bir şey yaparsan "

"Velet sen zaten ölmek istemiyor muydun sana bir şey yapsam ne yapmasam ne " biraz düşündü sonra "doğru diyon lan " diyerek beni takip etti bir kafeye girdik 2 limonata istedim "anlat bakalım küçük velet "

" neden anlatayım " diye sordu "neden anlatmayasin...he sen anlatırsan ben de anlatırım " küçük çocuk alayla güldü küçük dediğimde 14 yaşında saygılar  "en fazla ne yaşamış olabilirsin ki"

"Sen anlat bi ben anlatınca ne yaşamış oldugumu öğrenirsin " çocuk kafasını salladı "ama aciman için anlatmıyorum " başımı salladım

"Ben daha 3 yaşındayken ailem beni dışarı atmış ben pek hatırlamıyorum ama olsun bir adam da beni görünce üzülmüş ve yanına almış ama bana bakamazdi çünkü sürekli göçmen gibi şehir degistiriyordu iş yüzünden adam bana öyle söyledi o yüzden beni bor aileye vermiş ikis8 de beni çok sevdi ya da ben Öyle zannettim dün bana para karşılığında baktıklarını söyleyip beni dışarı atmışlardı zaten öz ailem bile beni sevmemişti onların sevmesini bekleyemezdim değil mi... neyse simdi dira sende anlat "

"Peki ama bana aciman için anlatmıyorum " diyerek onun taklidini yaptım ikimizde gülmeye başladık "ben daha bebekken karistirilmisim "

"Nasıl yani " diye sordu şaşkınlığını belli ederek "basbayağı hastanedeki hemşire benle ayni gün doğan kızla karistirmis neyse işte ben 17 yıl boyunca üvey ailemle yaşadım tabi aile diyebilirsem her gün bana şiddet uyguladılar hatta bir ara beni satmaya bile kalktılar emir diye çok yakin bir arkadaşım vardı ama öyle böyle değil çok yakindik onun için yaşıyordum ben hastaneden arayıp kan vermemizi söylediler zaten sonra karistirildigimiz ortaya çıktı onca yaşanmışlıkların hepsi yalan di yeni ailem yani şu andaki ailemdeki ikizim en yakın arkadaşım emir ilk başlarda emir dışında hepsi soğuk davrandı fakat sonradan analstik ve şu an çok mutluyum "

"Üzgünüm "dedi mırıldanarak "Niye " başını kaldırıp gözlerime bakti" az önce en fazla ne yaşamış olabilirsin falan diyerek hafife aldım " elimi boş ver dercesine salladım "şu an mutluyum ama ve sen de olacaksın "

"O nasil olucak" heyecanlı bir şekilde bakıyordu bana "bizimle yaşayacaksın " hemen "hayır " dedi "Niye velet"

"Eğer ailem beni istemezse yeni anlaşmıştık aranızın açılmasını istemiyorum " ayyy şunun düşüncesini yerim "yok bir şey demezler ayrıca derse bile duru ve talhaya gideriz"