Abilerim Ve İkizim (Düzenleniyor)

10. bölüm

Merve'den...~
Şu an evde ben,emir,Talha,duru,aras abim ve Bartu abim vardı digerlerinin işi çıkmış ve bize ne olursa olsun evden cikmamamiz gerektiğini söylemişlerdi biz ne kadar istesek de bizi goturmemislerdi daha doğrusu ben ve emiri diğerleri ısrar etmemişti

Aras abim ve Bartu abimin 12. Sınıf oldukları için çalışmaları lazımdı onlar odaya gitmişti biz dordumuz ise burda ne yapacağımıza karar vermeye çalışıyorduk
"Evden kaçsak " diye bir öneri sundu emir

"Saçmalama " demiştik üçümüz bir ağızdan

"E o zaman ne yapalım"

"Film izleyebiliriz " diye bir öneri sundum diğerleri de onaylayinca oy birliğiyle korku filmi seçtik

Duru fazlasıyla korkmuş görünüyordu emir de arada korksa bile pek belli etmiyordu duru arada abisine sarılıyordu korktuğu için Talha filmin devamına odaklanmış gibiydi korku değilde merak gibi bir ifade vardı yüzünde ben ise ifadesizce izliyordum çünkü bunun bir kurmaca olduğunu biliyordum ama nerden bilebilirdim ki birazdan unutulmaz bir travma olucak

filme tam odaklanmistik ki arkamda bir el hissettim diğerlerine baktığımda onlar yerlerinde oturuyor ve aynı yüz ifadesiyle bana bakıyorlardi bu yüz ifaddesinde korkudan başka bir şey yoktu elleri omzundan yavaşça boynuma doğru ilerledi"ağaaağgğgğ" diye bağırdım benle duru diğerleri ise bizden sonra bağırdı arkaya dönmeye cesaretim yoktu "e-emir b-bi-bir ş-şey y-yap-ın" diyerek kekeledim "Kızım ne yapalım bizde aynı durumdayız neredesin sen elimi tut" karanlık olduğu için gormeiyorduk birisini rastgele birisine sarıldım "e-mir s-sen m-misin? "

"Hayır ben değilim galiba " kime sarıldığımı biliyordum bu bir erkek vücududydu emir olmadığına göre bu talhaydı tam geri çekildim beni kendisine çekti " sorun değil kal...emir duruya bak nerde o sesi çıkmıyor " biraz sinirli gibiydi sesi o da korkmustu " b-birdayim a-abi ç-çok k-korkuyorum " ağlıyordu galiba ya da sesi ağlamaklı çıkmıştı emir galiba sonunda onu bulmuştu " tamam sakin ol bak hepimiz burdayız " dediğinde bu sefer ışıklar açılmış aras ve Bartu abimler karnını tutarak kahkaha atıyordu yanıma baktığımda ise duru ve emirinde birbirine sarildiklarini görmüştüm diğer tarafıma baktığımda ise burnumun burnuna çarpan bir Talha gördüm evet o kadar yakın bir konumdaydık ki ben birden dönünce burnum burnuna çarpmıştı oğlum biz ne yaşıyoruz hangi Hint dizisindeyiz

"Üzgünüm yanlısıkla oldu " diyip hemen ayrıldım Talha ise gülüyordu neden gülüyordu lan

Abilerimin ters bakışları talha'daydi şu an çok komik görünüyorlardı tam konuşacaktım ki Bartu abim konuştu hazırlanın kafeye gidiyoruz "

Ne kadar büyükler bize çıkmayın deseler de biz çıkmıştık
Bir cafeye geçtik daha kapıdayken içsrisinin bomboş oldugunu gördük ama bu saatte tüm cafeler dolu olurdu girdiğimiz gibi bizi içeri almışlardı girdiğimiz gibi konfeti sesleri gelmişti ardından" iyi ki doğdun emir "sesi de eklenmişti bugün emirin doğum günüydü aynı zamanda da benim de ama galiba bundan kimsenin haberi yoktu ne kadar üzülsem de kimseyi suçlayamam onlar emirle kaç sene birlikte vakit geçirdiler fakat benle çok kısıtlı anıları vardı emir bana baktığında ne düşündüğümü anlamasın diye hemen ben de onlara eşlik ettim "iyi ki doğdun emirimmm"  emirin bugün doğum günü olduğunu biliyordum o yüzden bir hafta önce  hediye almıştım ona iki kişilik üstlerden bir tane almıştım ilk hediyesini benden almasını istediğim için pastayı üfledikten sonra hemen üstüne atlayıp sarıldım ardından "iyi ki doğdunnn yakışıklımmm,emirimmm" diyerek hediye paketini ona verdim yüzünde buruk bir gülümseme oluştu bu buruk tebessüm benim doğum günüm de olmasına rağmen kimsesnin kutlamamış olması ama onunkinin kutlanmış olmasıydı bunun için kendini suçlu hissettiğini anlayabiliyordum üzüldüğümğ düşünüyordu yanılmıyordu da ama bugün onun günü onu üzecek hiç bir şey olmasına izin vermeyeceğim "lan oğlum aval aval bakmasana alsana hediyeni niye bu kadar şaşırdın salak" gülümseyerek hediye paketini eline aldı

Emir'den...~

Bugün benle ikizimin doğum günü olmasına rağmen sadece benim doğum günümü tek kutlamaları benim bile zoruma gitmişti bunları ailemle konuşacaktım neden böyle yaptıklarını ama şimdi sırası değildi mumu da birlikte üflemeyi teklif edecektim fakat bunun onu daha çok kıracağını düşündüğüm için bir şey demedim ne kadar üzüldüğünü saklmaya çalışsa da ben anlarım ne de olsa kaç yıldır tanıyorum onu ama bugün akşam 12 olmadan önce  ona en güzel doğum gününü yaşatıcam

Bana aldığı hediyeyi açtım iki kişilik tişörtlerden biriydi bugün alacağım en güzel hediye bu olmalı vakit kaybetmeden merveyi yanıma çektim ve ikimizin başından geçirdim birnşrimize bakıp güldük ardından sarıldık abilerim kıskançlıklarını hiç gizleyemiyorlardı

Sonunda ikimizde tişörtün altından çıkmıştık ben hediyeleri açarken bir yandan da onlara teşekkür ediyordum ama Merve'nin böyle bir günde sadece beni izlemesi içimi acıtıyordu ailem niye böyle bir şey yapmıştı anlamamıştım etrafıma baktığımda merveyi görememiştim annem ve babamdan izin alarak cafeden çıktım bankta oturan merveyi görmüştüm

Merve'den...~
Emir hediyelerini açarken hava almak için dışarı çıktım bir bankın üstüne oturdum Kubilay karça- seni kırmışlar yarim dinlemeye başladım ne kadar kimsesiz olduğumu bugünde anlamıstım evet emirin var ama bu benim kimsesiz olduğum gerçeğini değiştirmiyor eminim ki emir bugün ya da yarın doğum günümü kutlayacağına eminim fakat dediğim gibi kimse bir anne babanın yerini dolduramıyor ne kadar kendime itiraf etmek istemesem de aileme de kırgınım şu ana kadar beni önemsediklerini düşünüyordum ama bugün onlar için o kadar da önemli olmadığımı anlamıştım dizlerimi kendime cekip kollarımı dizlerimin üstünde bağladım kafamızda kolsrımın üstğne yan bir şekilde koyup düşüncelerimle müziği dinlemeye devam ettim gözümden akan bir damla yaşı hisedince ikincisinin de gelmemesi adına kafamı kaldırıp göz yaşlarını sildim derin bir nefes alıp ayağımı banktan sarktım

Yanıma emirin gelmesiyle yüzüme bir gülümseme yerleştirdim "neden burdasın" diye bir soru yöneltti

"İçerde sıkıldım bende hava almak için dışarı çıktım sen niye geldin" derken kulaklığımı kulağımdan çıkartıyordum

"Seni içerde göremeyince merak ettim " ayağa kalktım "neyse gel içeri gidelim

Başını sallayarak ayağa kalktı kolunu omzuna atıp içeriye doğru girdik

Emir'den...~
Az önce onun o göz yaşını görünce o kadar kötü olmuştum ki şimdi de böyle üzgün olmasına dayanamıyordum onu kendime çekip sıkıca sarıldım "senin kimseye ihtiyacın  yok bunu unutma istediğin zaman sana ikiz olurum istediğinde arkadaş istediğinde aile  senin başka kimseye ihtiyacın  yok " Merve de bana sıkıca sarıldı

"Benim senden başka kimsem yok emir iyi ki varsın iyi ki doğdun " tam bende onun doğum gününü kutlayacaktım ki arkadan tekrarda konfeti sesi geldi ikimizde o tarafa döndüğmüzde hepsi ordaydı babam yanımıza geldi

"doğum gününü unuttuğumuzu düşündüysen yanılıyorsun emir doğduktan 30 dk sonra seni doğurdular o yüzden bizde öyle yapmayı düşündük ama senin bu kadar üzüleceğini hesaba katmamıştık üzgünüz"

Merve'den...~
Aniden gelen cesaretle babama sarıldım önce afallasada sonradan karşılık verdi ayrıldığımda pastayı üflememi söylediler bu başka bir pastaydı aynı şekilde bana da hediyeler almışlardı emir bana bir bileklik almıştı duru çok istediğim bir crop almıştı abilerim de farklı farklı hediyeler ama en merak ettiğim talhaydı nedenini bilmesemde

bana bir hediye kutusu uzattı herkes bize bakıyordu doğal olarak hediye kutusunun kapağını açtım içinde çok zarif bir bileklik vardı ucunda güneş vardı çok güzeldi zevki gerçekten iyiydi bilekliği takmak için elimden aldı  bilekliği  takmıştı herkes gibi ona da sarıldım o da karşılık verince kuzenlerim abilerim ve babam evet babam dahil hepsi ters ters bakıyordu Aras abim dayanamyarak yanıma geldi "yeter bu kadar sarıldığuınız ayrılın " oysaki yeni sarılmıştım ikimizde gülerek ayrılmıştık birbirimizden

★nasıl yani ? Emir ve Merve'ye doğum günü hediyesi almadınız mı? Hemen o yıldıza basarak ikisine de doğum günü hediyesini vermenizi rica ediyorum...★