အရိုင်းအစိုင်း (complete)

အပိုင်း 16

နု မျက်လုံး ပြန်ပွင့်လာတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့အခန်းဟာ..နု နဲ့စိမ်းနေသောကြောင့်...နု ဟိုလူအိမ်ရောက်နေပြီ ဆိုတာသိလိုက်သည်။....အပြင်မှာ မိုးတွေကလည်း သည်းနေပြီ။...မောင်....မောင် ရော အပြင်မှာအေးနေတော့မှာပဲ.။အဟင့် မောင်...........မောင်က နု ကိုထားသွားတာလား။....မောင် ကတိမတည်ဘူး။..အဟင့်...အဟင့်...အဟင့်...ဟင့်

ဂလောက်....အခန်းတံခါးပွင့်လာသည်။...
အချစ်ကလေးတောင်နိုးလာပြီပဲ...။

ရှင် ကျမကို အယ့်လိုမခေါ်နဲ့...ကျမ ရှင့်ကို အရမ်းမုန်းတယ်..။ဘယ်မှာလဲ ကျမသား။..ကျမသားနဲ့တွေ့ချင်တယ်..။ကျမ ရှင်နဲ့အတူတူ တစ်ခန်းထဲမနေနိုင်ဘူး။...ဖယ်...ကျမ သားဆီကို သွားမယ်.။ နု ထ ထွက်သွားမည်အလုပ်...နု လက်ကိုစောင့်ဆွဲ ကာ ကုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်စေခဲ့သည်။...

အာ့....ရှင် ဘာလုပ်တာလဲ.။ နုလည်း နာသွားသဖြင့်...ထိုလူ့ကို နဂါးမျက်စောင်းဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်ကာ ဒေါသထွက်နေမိသည်။

ရော့...ကုတင်ပေါ်သို့ပစ်ချလိုက်သော အရာတစ်ခု.....

ဘာလဲ...

လက်ထပ်စာချုပ်..

ဘာ!!!!!!!ဟင့်အင်း....မထိုးပေးနိုင်ဘူး။...

မငြင်းချင်စမ်းပါနဲ့တော့ကွာ။...မင်း ဆက်ငြင်းနေမယ်ဆိုရင် မင်းရဲ့သားအသက်ကို ငါအာမမခံ နိုင်ဘူးနော်။..

ရှင်...တော်တော် အောက်တန်းကျတဲ့သူပဲ။..ဘာလို့ ကျမကို ဒီလောက်ထိ ဒုက္ခပေးနေရတာလဲ။..ကျမ ရှင့်ကို ဘာတွေများအပြစ်တွေကျူးလွန်မိခဲ့လို့လဲ။...ဟင့်...အဟင့်...

မင်း ပြောလို့ပြီးရင် လက်မှတ်လေးထိုးလိုက်ပါဦး။..ကိုယ်ကတော့ ထိူးပြီးပြီ။...ပြီးတော့ ကိုယ်ကြာကြာ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး.။မင်းကို ကိုယ့်မိန်းမအဖြစ် လုပ်ဖို့ကိုလေ။

နု ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒ မပါဘဲနဲ့ ထိုးလိုက်ရသော...နောက်ထပ် လက်မှတ်တစ်ခု။.(.မောင်....မောင်....ဘယ်မှာလဲ.....နုကို မချစ်တော့ဘူးလား...နုကိုဘာလို့ ဒီအယုတ်တမာလက်ကနေ လာမကယ်ပေးတာလဲဟင်..မောင့်ကို နု အရမ်းလွမ်းတယ်..မောင်ရယ်....)
--------------------------
အာ့...ကျွတ်....အင့်....အိုး...မှောင်မဲနေပါလား...သူတို့ငါ့ကို မြေကြီးအောက်မှာ မြှုပ်ခဲ့တာပဲ...အချိန်အခါမဟုတ်ရွာသောမိုးကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရမလား....မိုးရွာတာများသောကြောင့် စေတမာန့်ကို မြှုပ်ထားတဲ့ မြေကြီးကပျော့ကာ...မြေသားတွေ ပွလာပြီး...စေတမာန်လည်း... အပြင်ထွက်နိုင်တော့သည်။...အာ့....သို့သော်..ဗိုက်က ဒဏ်ရာ...ဖုန်း...ဖုန်း...တော်သေးတယ်...ဖုန်းရှိနေသေးလို့...သေချာမစိစစ်ခဲ့သော...ဟိုလူတွေရဲ့အမှားပင်......