Yıldızların Altında

15. Bölüm

Kaderde iki olasılık vardır. Ya seçtiğiniz yolda gidersiniz, ya da size seçilen yolda..
Ama önemli olan size dayatılan yolun kendi seçiminiz olup olmadığının farkında olmaktır.

"Bu valizi sevmeye başladın bakıyorum" dedim pembe valizimi otobüsten indirmeye çalışan Kenan'a

Uzun bir yolculuğu beraber film izleyerek ve kitap okuyarak geçirmiştik. Şimdi de Antalya'yı içindeki tüm güzel anılarla birlikte geride bırakmıştık.

Elimi tuttu. "Burası hala Wednesday'den çıkma perili şatoya benzemiyor mu?" dedi okulu göstererek
Güldüm.

"Ordaki canavarın gözleride yeşildi dimi?" dedim gülerek
Elimi bırakıp önden gitmeye başladı.
"Şaka yaptım Kenan" dedim şaşkınlıkla
Yüzünde muzip bir tavır gördüğümde koşarak sırtına atladım.
Defalarca maç sevincinde bunu yaptıklarını biliyordum. Bacaklarımdan kavradı ve gülmeye başladı.
Yanağına bir öpücük bıraktım.
"Sen bu hikayenin kahramanımsın" dedim.

Çalan telefonunu cevaplamak beni indirdi.
Dudağımı büzüp ona baktım. Böyle gitmek gerçekten de hoşuma gitmişti.

"Ja Mama, Ich bin mit Defne zusammen."

Sonra telefonu kulağından hafifçe uzaklaştırıp bana döndü "Aç mısın?"

Omuz silktim "biraz"

"Ja, açmış geliyoruz o zaman" dedi ve telefonu kapattı.

"Nereye gidiyoruz?" dedim şaşkınlıkla

"Eve" muzip bir tavırla valizimi alıp sürüklemeye başladı
"Sizin eve?" dedim
"Çok soru soruyorsun Defne hadi"

Tatlı iki katlı bir eve geleseye kadar yürüdük. Kenan önden girip bahçe kapısını benim için açtı.
Kapı biz önüne gelir gelmez annesi tarafından açıldı.

"Çocuklar hoşgeldiniz" dedi gülümseyerek
Önce Kenan'a sarıldı sonra bana sarılmak için kollarını uzattı. "Ben Beate" dedi gülümseyerek
Tatlı küt sarı saçları ve tıpkı Kenan'ınkini andıran yeşil gözleri vardı.

"İçeri gelin" dedi bozuk türkçesiyle
Hoş açık krem tonlarında dekore edilmiş bir salona çekti bizi..
"Defne ist sehr schön" dedi Kenan'a gülümseyerek

Kenan'a açıklama bekleyen bakışlar attım. "Ne kadar güzel olduğundan bahsediyor" dedi

Kızardığımdan emin bir şekilde yanaklarımı kapatıp görünmez olmak istiyordum.
Bu tatlı ortamda Beate Kenan'a şakalar yapıyor ve Antalya'yı ona anlatmasını istiyordu.
"Hadi yemeğe geçelim" dedi naif ses tonunda tam bir anne sıcaklığı vardı.

"Yemekten önce ellerimi yıkayayım" dedim Kenan'a dönerek
Kafasını olumlu anlamda salladı "üst kat, merdivenlerden sağdaki kapı" dedi.

Merdivenleri çıkıp sağdaki kapıya girdim. Aynada saçlarımı düzeltip ellerimi yıkadım. Tam kapıyı kapatıp inecekken karşıdaki aralık kapı dikkatimi çekti.

Ufak bir bakışla Kenan'ın duvarda asılı formasını görebilmiştim.
Kapıyı hafifçe iterek açtım.

Küçük bir çalışma masası, ortada bir yatak, kupalarını ve kitaplarını koyduğu bir kitaplık ve dolabı vardı. Olabildiğince sade ve Kenan tarzında döşenmişti. Kenan düzene çok dikkat ediyordu ve burası da Antalya'da ki odası kadar topluydu.
Farketmeden ayaklarım beni kitaplığına götürdü.. orada oyun parkında çekilmiş küçüklük fotoğrafı dikkatimi çekti.
Yavaşça elime alıp incelemeye başladım.