Yıldızların Altında

19. Bölüm

"Günaydın güzelim"

Gözlerim açılır açılmaz gördüğüm ilk şey Kenan'ın yeşil gözleriydi.
Bakışlarım gamzesine kaydı.
Kesinlikle onun yunan tanrısı görünüşünün yanında berbat görünüyordum.

Battaniyeyi kafama çektim.
"Sabah insanı değilim"

Parmakları hafifçe tuttuğum battaniyeyi aşağıya çekti.
"Bugün çok güzel bir gün" dedi yanağıma bir öpücük bırakırken
Hafifçe kaşlarım çatıldı. "Bugün ne ki?"

"Hayatımın en önemli günü olduğunu bilmeden geçirdiğim birkaç yılı telafi etmem gerek" dedi yataktan heyecanla kalkarken
Üzerinde tişörtü yoktu ve şimdi güneş ışığı onun bedenini aydınlatıyordu.

Battaniyeyi üzerimden çekip onu aşağı kata kadar takip ettim.

Mutfağa döndüğümde masanın üzerindeki waffle ve balonları gördüm.
Arkamdan gelip sarıldı ve kulağıma hafifçe fısıldadı.
"İyiki doğdun bebeğim"

Heyecanla masaya geçip kahvaltı yapmaya başladım.
"Ayın hangi gününde olduğumuzu bile unutmuştum" dedim

Çenesini mutfak masasına yaslamış beni izliyordu.
"Öyle bakarsan yemek yiyemem" dedim
Omuz silkti. "Sana böyle bakarak bir ömür geçirebilirim"

"Sana bir sürprizim var" dedi
Gözlerimi ona diktim. Masada elleriyle ritim tuttu.
Gülerek "hadi söyle artık" dedim heyecan yaratmayı kesip ne diyeceğini merak ediyordum.

"Edebiyatçıyla konuştum. Son sayını çıkarıp, dergiyi kendi isminle kapatabilirsin."

"Ne?" dedim şaşkınlıkla
"Bir dakika Kenan bunu gerçekten yaptın mı?" dedim sandalyemden kalkıp ona sarıldım.

"Ve" dedi yüzümdeki saçları çekip kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Bugün bir sürprizim daha var. Kahvaltını çabucak yapmanı öneririm" dedi

Kenan Yıldız, gerçek olabilir miydi? Yanımda etten kemikten dururken bile şüpheye düştüğüm bu adam çocukken okuduğum masallardan çıkma gibiydi.

Üzerime geçirdiğim oversize tişörtün altına deri pantolon giymiştim. Saçlarımı düzleştirip koyu tonlarda bir göz makyajı yaptım.

Arkamda durup beni izlediğini aynada yansıyan görüntüsüyle fark ettim.
"Seni kaçırmam için fazla güzel olmuşsun" dedi elleri ceplerinde beni incelerken
Kulağıma halka küpelerimi takmak için aynaya doğru eğildim.
"Demek doğruymuş" dedim

Yanıma yaklaşarak belime sarıldı. İkimizde aynadaki yansımalarımıza bakıyorduk.
"Ne doğruymuş?" dedi merakla
"Adam kaçıranların hep böyle güzel baktığı" dedim yanağına bir öpücük bıraktım.

"Bugün değil" dedi gülerek "bugün seni kurtarıyorum"

"Peki Batman" dedim ve elimden tutup bana eşlik etmesine izin verdim.

Arabasının kapısını benim için açtı. Ardından koşarak kendi koltuğuna yerleşti.
"Geç kalmamamız gerekiyor"

"Gerçekten nereye gidiyoruz zaten her türlü sürpriz olacak" dedim kemerini takarken

"Gördüğündeki yüz ifadeni merak ediyorum" dedi

Yol boyunca gizemli tavırları eşliğinde aracını durdurasıya kadar sohbet ettik.
Karanlık bir sokağa park ettiğinde tereddütle kemerimi çözdüm.
"Şimdi kesinlikle iki olasılık var. Ya Batman'sin ya da beni kaçırıyorsun" dedim