ဧည့်သည်

အပိုင်း၁၇

အပိုင်း၁၇

ကာကာ...သခင်လေးကိုကြည့်ပြီးဘယ်လိုမှမယုံကြည်နိုင်ဖြစ်ရသည်။ကာကာ..လေးစားပြီးအထင်ကြီးရတဲ့သခင်လေးကအခုလိုမျိုးဘာကိုမှာမစဥ်းစားမဆင်ချင်ဘဲ့ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာတစ်ခုဘဲကြည့်ပြီးလုပ်တတ်တဲ့လူမျိုးဖြစ်နေ၍လည်ပိုပြီးအံသြရသလိုပိုပြီးလည်နှမျောရပြန်သည်။

အမြဲတမ်းတည်ကြည်ပြီးအေးစက်တယ်လို့ထင်ရတဲ့သခင်လေးက..ကိုယ့်ကိုအခုလိုမျိုးချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့စကားလေးတစ်ခွန်းနဲ့ကိုယ့်ရဲ့ဘဝကိုလိုသလိုပုံသွန်းနေတာမို့ကြောက်ရွံမိသလိုမိဘတွေအတွက်လည်ရင်ပူမိဂပြန်သည်။

ရှမ်းပြန်နယ်ထဲမှာပါတဲ့ဂုတ်ထိပ်ရွာလေးကအေးချမ်းပြီးသာယာလှပေမဲ့ကာကာရဲ့ရင်ထဲမှာတော့ပေါက်တော့မဲ့မီးတောင်ကြီးလိုချောရည်တွေပွတ်ပွတ်ဆူနေခဲ့သည်။

ဘာလို့များသခင်လေးက..ပြဿနာတစ်ခုကိုသေချာမစဥ်းစားဘဲဆုံးဖြတ်ချတ်တွေလွယ်ကူနေခဲ့ရတာလည်...ကာကာသိချင်စမ်းပါသည်။

နိုင်.....ရှမ်းရိုးမတောင်တန်းကြီးကိုငေးမောပြီးအတွေးလွန်နေတဲ့မြတ်နိုးရာလေးကိုကြည့်ပြီးကြည်နူးမှုကအတိုင်းထက်အလွန်ပင်ခံစားရသည်။

နိုင်တို့ဒီရွာလေးကိုရောက်နေတာ၃ရက်ရှိနေပါပြီ..ရောက်တဲ့နေကမိုးချုပ်နေလို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စကားသေချာမပြောနိုင်ခဲ့ကြပေမဲ့နောက်တနေ့မှာဘဲမတ်နိုးရသူလေးဆီမှဖြေရှင်းချတ်တောက်းလာတာကြောင့်နိုင်မှာမြတ်နိုးရသူလေးကိုမည်မျှထိချစ်နေခဲ့တဲ့အကြောင်းတွေပြောပြခဲ့ရသည်။

ဒါပေမဲ့လည်မြတ်နိုးရသူလေးကသူ့အချစ်တွေကိုယုံကြည်ခြင်းမရှိခဲ့ဘဲဖြစ်လာမဲ့ပြဿနာတွေကိုတွေးပြီးဆိုရိမ်နေသည်မို့မြတ်နိုးရသူလေးကိုစိတ်ချမ်းသာတဲ့အထိဖြေရှင်းပေးပါ့မည်လို့ကတိခံထားပြီးအခုလိုပြန်မဲ့ရက်ရွေ့ထားခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

နိုင်..မန္တလေးကအခြေနေကိုလည်သူငယ်ချင်းတွေဆီမှတဆင့်ပြန်လည်ကြားပြီးပါပြီ..ဖွားဖွားကြီးကနိုင်နဲ့မြတ်နိုးရာလေးကိုသဘောတူကြည်ဖြူခြင်းမရှိပါလို့ပြောကြားခဲ့တာကိုလည်သိခဲ့ပါပါသည်။