Fearless Fairytale |

Chapter 6

Chapter 6

Crown Prince

They called me a peasant. That's quite insulting. But that's is not the problem. Someone saw us. Although the newsprint didn't reveal my identity, I'm still nervous and worried about that. She or he might reveal it.

Kakagising ko lang at kasalukuyang nakahiga parin at nakatitig sa kisame. Walang nakakaalam sa nangyari bukod saming dalawa lang ng crown prince. Hindi ako nagpahalata sa mga kapatid ko at nagpanggap akong hindi naapektuhan sa laman ng newsprint.

Tanghali ng magising ako. Kahit tinatamad na bumangon ay bumangon na ako. Ngayon ang dating ng aming ama. Kailangan kong ihanda ang bahay na maging maayos. Pati na rin sarili ko, dahil nararamdaman kong may ibabalita ito tungkol sa pagpapakasal ko.

I took a bath, changed my clothes, and styled my hair. Pagkatapos ay bumaba ako sa first-floor para alamin ang mga nangyayari. Dadalawin ko rin para ang flower shop ko bukas, na isang lingo ko nang hindi nabibisita.

Nandoon naman kasi ang katiwala kong nagbabantay doon. Ngayon kasi ang buwan kung saan maraming nagpapakasal at dumarami ang mga bumubili ng mga bulaklak.

Wala rin ang dalawa kong kapatid dahil may kanya-kanyang agenda sila sa buhay. Dulcibella is so busy practicing her dance as a ballerina for a special occasion. Angelique naman ay nagpraractice naman ng archery skills niya. Maya-maya ay darating na rin ang mga iyon.

I visited my plants on our backyard, watered them and cleaned them, and after that I helped our maids in preparing meals for dinner. Our father requested our mom's steak recipe.

Dumating ang aking ama.

"Good eveni-" putol niya ng akmang babatiin ko sana ito ng hindi man lang ako nilingon.

"I will talk to you later," Sabi niya at dumiretso na ito sa kanyang silid.

Hindi ako umimik at tahimik na inihanda ang aming hapag. Noon pa man ay ganoon na siya sa amin. Nasanay na lang kami.

After a few minutes, Bella and Angelique came home. I waited for them in our dining table. Pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko. I know my father is up to something. Nawala siya ng ilang araw kaya alam kong hindi ko magugustuhan ang mga ibabalita niya.

Malamang ay nakahanap na siya ng mapapangasawa ko.

"Miss, pababa na sila." Balita sa aking ni Mellissa.

Tinanguan ko siya. Huminga ako ng malalim. Naunang pumasok ang dalawa kong kapatid. Nagkatitigan kaming tatlo. Pinanlalakihan nila ang ng mata na para bang gusto nila akong kausapin gamit ang mga mata nila.

Sumunod naman ang aking ama. Naupo silang tatlo. We started our dinner with a peaceful prayer. Lahat kami ay tahimik na nagumpisang kumain.

I'm still in the middle of slicing my steak when we heard our father cleared his throat. Agad kaming nagtinginan ng mga kapatid ko.

Napalunok ako sa kaba.

"As I mentioned from our last dinner, Rose, I will find you a decent man to marry. I finally found you. I met already met him and his family and I assure you he will love you, and you will like him." Our father said.

As I thought. He found me a man to marry.

"But father, ako dapat ang namimili ng mapapangasawa ko." Apela ko sa desisyon niya.

Natigilan siya sa sinabi ko. Masama niya akong binalingan ng tingin. Nagsalubong na rin ang kanyang kilay. "Rose, napagusapan na natin ito. I thought you agreed. At isa pa you have a bad taste on men." He said.