Fearless Fairytale |

Chapter 21

Chapter 21

Plan

Dalawang oras na kaming nagtititigan at nagsasayang ng mga papel. Kaming tatlo ay kanina pa nagsimula sa pagpaplano ng gagawing pagtakas, pero hanggang ngayon ay wala pa rin kaming matinong plano.

Nagkalat na ang mga papel sa kuwarto ko. We're trying to plan our escape and drawing it or listing it down to a piece of paper, but we can't formulate a good strategy.

"Ano ba yan? Angelique?" Inis na sabi ni Bella sa bagong plano ni Angelique.

Napakamot na lang ako sa ulo. Umabot na sa puntong pagbaba namin sa mga balcony namin gamit ang aming mga mahahabang kumot habang suot-suot ang mga dress namin, para diretso na lang kami na pupunta sa palasyo.

That plan stressed me more.

"Reklamo naman ito ng reklamo. May maganda ka bang naiisip? Kanina ka pa walang ambag dito e. Parang kami lang ni Ate Rose ang nagpaplano." Angelique said to Bella.

"Hindi naman sa ganoon. I'm just listening well." Sagot naman ni Bella kay Angelique.

"Listening well? Isip-isip na lang muna ng plano." Sagot rin ni Angelique.

Alam ko na kung saan ito papunta, at kaya bago pa mangyari iyon, ay agad ko silang inawat na dalawa.

"Huwag na kayong magasaran. May naiisip na akong magandang plano." Sabi ko sa kanilang dalawa at nakuha ko na ang buong atensiyon nila.

We planned for hours. Hanggang sa nakabuo na kami ng magandang plano nah hindi kami madidisgrasya. We ended the whole planning moment with an excited face.

The next morning came and we're ready to do our own parts. Maaga akong nagising at bumangon para gawin ang parte ko. I'm going to send back the dresses to our Aunt Erona. With this hindi na maghihinala si Dad. We're going to make him believe that we aren't really going to the ball.

Hindi na ako sumabay pa na kumain at kinuha ko na lamang ang apple tart na pinagawa ko. I smirked when my father let me to leave the house when he learned. Hindi ako nahirapan na magdahilan.

I told him that I'll get another dress that is more appropriate for the engagement party, and he's happy. Pero hindi pa rin mawawala ang pagdududa niya sa akin, kaya naman ay ang pinagkakatiwalaan niyang coachman ang maghahatid sa akin, para na rin makasigurado siya.

"Sa bahay ni Aunt Erona." I instructed the coachman to get me into Aunt Erona's house. This coachman is my father's coachman.

Kumunot ang noo nito. "But your father said that I will only accompany you to the shop and not in her house." He said.

Sinabi ko nga pala kay dad na doon ang punta ko.

Tinaasan ko siya ng kilay at inayos ang hood ng cloak ko. "It's still the same and I changed my mind. At isa pa, hindi naman natin alam kung bukas na ba ang shop, dahil maaga pa an oras. Kaya mas mabuting doon mo namang ako ihatid." Dahilan ko sa kanya.

Mukhang naniwala naman siya dahil masasali ko siya sa mga taong gusto kong sakalin. Hindi naman niya gustong masakal siguro. Una na pala sa listahan ko si Sin at pangalawa si Roscoe. Magiging pangatlo na siya pagnagkataon.

"Okay miss." He said and opened the door of the carriage for me, dahil wala kaming kasamang footman.

He closed the door and proceeded to do his job. Pinaandar na niya ang karwahe.

Habang nasa daan ay nasa labas lamang ang aking tingin. I sighed. Naiisip na naman ako ng kung ano-ano na puwedeng ikasama ng loob ko. Agad kong inalis sa isip ko ang mga masasmang bagay na puwedeng mangyari bukas.