Fearless Fairytale |

Chapter 18

Chapter 18

Last hope

Speechless

Stilled

My fore head knot in confusion. I don't have the energy to open my mouth and speak words, to question the words that I have read. Shocked and my heart started to beat quickly and loudly, that I can feel it in my whole body.

"Anong laman?" Tanong pa sa akin ni Roscoe. He moved to my side to read the paper. Nanginginig ang aking mga kamay habang hawak ang papel.

Sobrang dikit niya sa akin na halos magkadikit na rin ang mga ulo namin.

I was about to turn my face and asked Roscoe when a hand suddenly blocked my head from moving. "Bakit ka ba nakadikit---" Naputol ang tanong ko.

Napatingin ako sa may-ari ng kamay. It was Ali. Tuluyan na ngang lumabas ng karwahe niya.

"Get away from her." Ali said and he suddenly tapped or pushed Roscoe's face away from me. Lumabas na rin si Thorin at si Levin mula sa karwahe.

Napahakbang ako patalikod para makalayo sa kanilang lahat.

"Punch him, your highness." Thorin tried to push Ali to fight Roscoe, while he's smiling. Mukhang nasasayahan pa siyang makitang makikipagbasag ulo na ang mahal niyang prinsipe.

"Prinsipe ka pero hindi mo ako madidiktahan." Sabi naman ni Roscoe kay Ali. Making Ali glared at Roscoe more and his hand turned into fist.

"I'm a prince, I'll make you banned from this land." Pagbabanta naman ni Ali kay Roscoe.

I rolled my eyes on them. Kaya bago pa sila mag-away sa harap ko ay hindi na ako nagpaalam at tinalikuran silang dalawa. I stepped my right foot and started to walked, going back to my aunt's house.

I need to asked her about the letter. The person who wrote the letter said that my mother is still alive. That could be half true and half lie.

"Rosette!" I heard Roscoe's voice from the back, calling me.

Hindi ko na ito nilingon dahil naramdaman ko naman na ang presensiya niya sa aking likod. He's so stubborn.

"Bakit na naman ba? Hindi ba balak mong awayin ang crown prince?" Kunot noong tanong ko sa kanya at patuloy na naglakad.

"Your prince left. But he is still keeping his eyes on you." Roscoe answered.

Mas lalong kumunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Kanina ka pa niya sinusundan at hindi mo man lang ba namansin na Napatigil ang karwahe niya sa hindi kalayuan sa bahay ng Auntie mo kanina. He's watching you." Mahabang sagot ni Roscoe.

I stilled and stopped walking. "Really?" I feel skeptical about Roscoe's answer. "Bakit naman niya ako susundan?" Sagot ko bago naglakad ulit.

Roscoe chuckled.

Bakit nga ba? Kasi wala na rito sa Hisperia si Princess Diantha at wala na siyang pinagkakabaalahan at ako na naman ang napili niyang abalahin at epekto lang 'yun ng apple of love.

Sigurado ako kung hindi niya aksidenteng kinain ang mansanas ay hindi naman siya lalapit sa akin. A peasant like me don't deserve his attention at all.

"Ata saka huwag mo nga akong istorbohin. I need to talk to my Aunt Erona, about this." Dagdag ko pa sa kanya at ipinakita ang hawak na papel. Bakas pa rin ang panginginig ng aking kamay.

Mas binilisan ko pa ang paglalakad at ganoon rin ang ginawa si Roscoe. Ano ba ang nagustuhan ng kapatid ko sa kanya bukod sa gwapo niyang mukha? Wala na kasi akong nakikita pang kagusto-gusto sa lalakeng ito. He's stubborn and evil in different ways.