YAKIŞIKLI BOKSÖR | TEXTİNG

3.1

Satır arası yorum yapmayı unutmayın aşkolar. (bol bol yapın lütfen🎀🎀)
Oy da verirseniz🥰🥰🥰

Oy vermeyi unutuyorsunuz yapmayın.. Lütfen önce oy💌💌

Çoğunuz giremiyorsunuz uygulamaya ama vpn keşfedenlerle devam edelim bir süre. Öptüm💌

Kapı çaldığında, yerimden kalkamayacak kadar ağrım olduğu için babama seslendim. "Baba, kapıya bakar mısın?" Mutfakta yemek hazırlayan babam dediğimle birlikte dış kapıya yönelmişti muhtemelen.

Babamı, az önce evden göndermiştim ama markete gidip geri gelmişti... Beni bu halde bırakmayacağını söyleyip duruyordu.

Birkaç saniye sonra oturma odasına Sante girmişti. Üzerinde lacivert polo yaka ve beyaz jean vardı.

Polo yaka zaafım var be adam, giyme şunu düşüyorum!!!!

Saçları dağınıktı. En sevdiğim.

Hala barışmadığımız için ona olan bakışlarımı hızlıca çektim. Televizyona odaklanmaya çalıştım.

Elbette televizyonda Damla'nın Dolabı çizgi filmi vardı. Başka bir şey olması hakaret gibiydi.

Babam, geri mutfağa gitmiş olmalı ki Sante odaya tek girmişti. Gözüm tekrar ona kaydığında, sağ kolunu ensesine götürdüğünü gördüm. Benimle konuşmak istiyor ama çekiniyor gibiydi.

En sonunda elindeki ilaç poşetini bana uzattı. "İlaçların." Dedi tok, kalın sesiyle. Elinden aldım ve uzandığım koltuğun kenarına koydum. "Teşekkür ederim." Dedim kuru bir sesle.

Benim olduğum koltuğun çaprazında bulunan tekli koltuğa oturdu. "Daha iyi misin? Ağrın falan var mı? Canın bir şey istiyor mu? Aslında en sevdiğin çikolatayı ve tatlıyı aldım ama. Başka bir şey istiyor musun? Sormak istedim ama belki söylemezsin diye vazgeçtim." Benim için endişelendiğini çok belli ediyordu. Aceleci konuşuyor onu kesmemi istemiyordu. Ters bir şey söylerim diye korkuyordu.

"Ağrım yok merak etme. Ayrıca bir şey de istemiyorum." Ağrım olmasına rağmen söylemedim. Gereksiz dram yapmaya gerek yok aşko. Varsa var atlatırız.

Kafasını salladı ağır ağır. "Artık barışmayacak mıyız?" Diye sordu dayanamayıp. Yutkundum.

Yüzümde mimik oynatmadan, "Kolunun son durumu ne?" diye sordum.

Elbette iyileşmesi için kalan 4 ayı da küs geçiremezdik. Ama durumunun iyi olduğuna ve istikrarlı olduğuna eminsem eskiye dönecektik.

Ellerini dizinin üstüne koydu. "Durumum iyiye gidiyormuş. Düzenli kontrol yapıyoruz. Ayrıca birkaç hafta sonra temelli buraya geliyorum." Söylediğiyle gözlerimi sonuna kadar açtım.

Geri mi dönüyordu????

Allahım sonunda ya.

"Cidden mi? Dönüyorsun yani? Annen bir şey demedi mi?" Sorularımı ardı ardına sıraladım. Gözleri bir an dudağıma kaydığında, kafasını sallayıp geri gözlerime baktı.

"Dönüyorum. Annemle konuştum, italya da olmamın seninle olan ilişkimi etkilediğini anlattım. Anlayışla karşıladı ama seninle tanışmak istediğini söyledi." Diyerek açıkladı kendini.