《criminal》

5💎

+چیکار میکنی؟ولم کن

جونگکوک در تقلا برای نفس کشیدن گفت،زود بود نشون بده زورش چقد زیاده

تهیونگ فشار دستشو کمتر کرد و با چشمهای ریز شده پرسید:

_بابام فرستادت نه؟

جونگکوک وقتی دید هیچ جواب جایگزینی نداره سرشو به آرومی به نشانه موافقت تکون داد

_پس دوباره برام بپا گذاشته...

از جونگکوک فاصله گرفت و سعی کرد با نفس های عمیق خودشو آروم کنه

+یه لحظه گوش کن،من نمیدونم مشکلت با بابات چیه،و نمیدونم چندمین نفریم که از طرف بابات میان پیشت...

_هشتمین نفری

+اوکی،هشتمین نفر،خب ببین،حرفم اینه...اون میدونه که جونت در خطره،داره با جون تو تهدید میشه پس وجود من اینجا ضروریه اوکی؟

تهیونگ نگاه بی حالشو به جونگکوک داد

_بیرونت نمیکنم،نترس

+برای من فرقی نمیکنه بیرونم کنی یا نه،شغل قبلیم کم ریسک تر بود

_شغل قبلیت چی بود؟

+دزد بودم

_جدیم

+منم همینطور

جونگکوک تو اتاقش نشسته بود و با لپتاپ کد نویسی رو تمرین میکرد

در اتاق به آرومی باز شد و تهیونگ با یه بطری شراب قرمز و دو تا لیوان وارد شد

_فکر کردم لازمه زنده بودنمو با تو جشن بگیرم،من آدم قدر نشناسی نیستم

تهیونگ مردد گفت و منتظر ریاکشن جونگکوک موند

جونگکوک با دهن باز نگاهش میکرد

_ا...اگه کار داری من میرم

جونگکوک از جاش بلند شد و دست تهیونگو گرفت و داخل کشید
در اتاقشو بست و نور اتاقو کم کرد

+بیا تو ببینم،شوکه ام کردی پسر مسیح،از تو بعید بود

تهیونگ جمله جونگکوکو بی جواب گذاشت،به اندازه کافی امروز بحث کرده بودن

جونگکوک تخت بزرگشو از وسایل خالی کرد و دو تا بالشت رو تکیه داد به دیوار خودشو روی تخت انداخت و با دست به تهیونگ اشاره کرد

تهیونگ جلو رفت و کنار جونگکوک نشست

جونگکوک نگاهشو به تهیونگ دوخت
لباس سفید آستین بلند با شلوار سفید هم جنسش