Şokla önümde ki adama baktım ardından dönüp babama baktım
"Beni hediye mi veriyorsun ben eşya mıyım majesteleri"
"Ben ne dersem o seni kabul ederse onunla gideceksin"
Benim konuşmama kalmadan Dragon denen pislik konuştu
"Attan inip eşeğe binmemi mi istiyorsun bu nasıl saçmalıktır bu kızın Helena ile uzaktan yakından alakası yok bari daha güzelini önüme getirseydin"
Burda ki eşek ben miydim
Sinirle dönüp Dragon'a baktım
"Eşekler tepsin seni beğenmiyorsan alma be sanki al diye yalvarıyoruz git kendine güzelini bul"
Dragon da sert şekilde bana dönüp en korkutucu olduğunu düşündüğü bakışını bana attı
"Sen kiminle konuştuğunu zannediyorsun budala kız"
Bir yaratık ama hangisi olduğunu bilemiyorum
Tam ağzımı açacağım sırada babam araya girdi
"Terbiyeni bozma Perla karşında ki adam bir kral ve o isterse onunla gideceksin yoksa annenin başına gelecekleri tahmin bile edemezsin"
Gözlerim dolmaya başladı resmen beni hediye olarak verecekti
Neyse ki adam beni istemiyordu
"Bunu bana nasıl söylersin majesteleri bu adam için mi annemle beni tehdit ediyorsun baksana bana neler diyor"
"Anlamıyorsun Perla bu krallığımızın iyiliği için sen gidip annenle vedalaş, bugün burdan Kral Dragon ile ayrılacaksın bu sana son sözümdür"
Gözyaşlarımı geriye itip kimseye bakmadan arkamı dönüp koşmaya başladım beni istemeyen birine zorla veriyordu bu adam bana her gün işkence ederdi
Lafla dövdüğü yetmezmiş gibi bide fiziksel acılar çektirirdi
Lanet olası Krallar onlar söyler biz yapardık
Annem olmasaydı kaçıp giderdim ama anneme bir şey olursa kendimi affetmezdim
Yol boyunca hem koştum hem ağladım
Annemin odasının önüne gelince derin nefes alarak kapıyı çaldım annem gel diye seslenince gözyaşları mı silip kapıyı açtım annem yatağında oturmuş beni bekliyordu hızlı adımlarla yanına gittim ve yatağa oturup ona sarıldım
"İyi misin kızım"
"Bilmiyorum anne babam beni bir krala veriyor"
Annemin sesinde hem hüzün hem sevinç vardı
"Tamam soylu biriyle evleneceğini biliyordum ama Kral olmasını beklemiyordum"
Sahi bu kral beni ne olarak alacaktı babam hediye demişti bir insandan hediye mi olurdu
Yada olursa nasıl olurdu
"Kızın da krallar'a layık anne"
Annemin kıkırtısı kulaklarıma dolunca bende ağlarken buruk bir gülümseme bıraktım
Annem saçımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalışıyordu
Aslında beni vermek istemediğini biliyordum ama benim üzerimde söz hakkı yoktu Kral ne derse o olurdu asıl eşi Ana kraliçe de bizi pek sevmiyordu yani gidiyor olmam onun için anlam ifade etmezdi benim gibi kralın bir kaç çocuğu daha vardı konum olarak çok aşağılardaydık söz hakkımız yoktu sahibimiz Kral'ın kendisiydi
Bir süre annem beni sakinleştirmeye çalıştı ama korkuyordum benim hayallerim arasında bir Kral'a hediye olarak verilmek yoktu
Eğer Dragon denen adam beni istemezse kurtulurdum yoksa hiç bir türlü kurtuluşum yoktu
Yaklaşık bir saat kadar sonra kapı çalındı ayağa kalkıp kapıyı açtım
Muhafızlar dan biri bizi selamlayıp
"Majestelerinin emriyle bugün saraydan ayrılıyorsunuz efendi Perla Kral Arthur derhal bahçeye çıkmanızı emrediyor"
Pislik beğenmediği halde beni alıyordu kendimi oyuncak gibi hissettim canlı hediye bir oyuncak
Arkamı dönüp anneme koştum annem kollarını açıp beni karşıladı ve bir süre sımsıkı sarılmış şekilde ağlaştık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ejderha Kral'ın Tutsağı
Fantasy"Kral Arthur" diye kükredim Kral bana bakıp ne diyeceğimi beklemeye başladı "Seni bu savaştan kurtarırsam güzeller güzeli kızın Helena'yı benimle evlendireceğine dair anlaşmıştık neden vazgeçtiğini söyleyip kızı başkasına verdin, şimdi bu krallığı...
