24. Bölüm

994 72 11
                                    

Şimdi Ana kraliçeyi ziyarete gidiyordum bakalım benim odama gitmesinde ki o amaç neydi
Şu an o kadar sinirliydim ki ne hakla benim özel hayatıma karışıyordu

Odasının önüne gelince özel muhafızlarına baktım onlar da durumu anlayıp içeriye seslendiler içerden 'gelsin' kelimesini duyunca hemen odaya girdim

Sinirle yatağın başlığına yaslanmış anneme baktım

"Demek hesap sormaya geldin"

"Benim hayatıma müdahale etme hakkını sana kim veriyor Ana kraliçe"

"Doğru kararlar vermediğin sürece her zaman müdahale edeceğim"

"Benim sabrımı taşırma eğer bir daha Perla'ya yaklaştığını duyarsam kötü olur"

"Ne yapabilirsin ki yoksa o cariye parçası ile bana inat evlenecek misin"

Sinirim tepeme gerçekten çıkmıştı

"Evleneceğim kadına ben karar veririm sen değil"

"Benim onayım olmadan o cariye parçasını kraliçe yapamazsın kraliçe olacak kadının tacını benim takmam gerekiyor"

"Taç takmasına gerek yok şu an ondan başka kadın istemiyorum umarım beni anlamışsındır"

"Bir cariye için bana sırt mı çeviriyorsun"

"Ne zamandan beri bu kadar yakın olduk ana kraliçe"

"Bana saygısızlık etme ve Helen ile anlaşmaya bak"

"İstersen sen Helen ile anlaş yada evlen umrumda değil onu derhal saraydan yolla yoksa kovmak zorunda kalacağım"

Annemin ağzı bir karış açık sinirle bana bakıyordu

"Haddini aşma"

"Aynı şey senin içinde geçerli sabrımı zorlama"

"Çık dışarı"

Son kez sinirle anneme bakıp odasından ayrıldım
Perla ile uğraşacağını biliyordum o yüzden ona ünvan vermek zorundaydım gerçekten cariyem olmalıydı hemde baş cariye o zaman ona dokunamazdı

Sinirle taht odasına girdim kafamı toplayamadığım için baş muhafızı mı içeriye çağırdım ve ona bir görev verdim (görev sır demem)

Taht odamdan çıkıp hızla odama döndüm kapıyı tıklayıp bekledim
Perla 'gel" diyince içeriye girdim

Perla kendini toparlamış görünüyordu Brenda beni görünce oturduğu yerden kalkıp önümde saygıyla eğildi

"İzninizle majesteleri"

"Çıkabilirsin Brenda"

Brenda odadan çıkınca Perla'nın yanına yaklaştım bana kırgın gözlerle bakıyordu
Öyle ne bakıyorsun güzelim ben sana ne yaptım ki

"İyi misin"

"İyiyim"

"Sevindim"

"Erken gelmişsin"

"Seni merak ettim"

"Merak etme iyiyim"

"Bana kırgın gözlerle bakma Perla"

"Elimde değil"

"Elinde senin için elimden geleni yapacağım bir daha Ana kraliçe sana yaklaşmayacak"

"Ama sen nerden biliyorsun"

"Bu sarayın Kral'ı benim unuttun mu" diyerek hafif tebessüm ettim

Perla da bana hafif tebessüm etti

"Unutmak ne mümkün Kral'ım"

"Unutma Perla bazı kararlar verirsem senin iyiliğin için olduğunu unutma"

"Nasıl yani"

"Öğreneceksin şimdi yemeğe gidelim"

Perla beni ikiletmeden yataktan indi üzerinde hala şort takımı vardı tanrım sen aklıma mukayyet ol
Kalbini yapmaya çalışıyoruz kızı yapmaya değil

Perla giysi dolabına gidip uzun bir elbise aldı benim kıskanç olduğu mu gayet iyi biliyordu
Birlikte odadan çıkıp Perla'nın yediği odada yemeğimizi yedik ve odamıza döndük

Perla yatağın üzerine bıraktırdığım pijama takımını giydi bugün ona sadece özel olduğunu hissettirecektim ve mahremine saygı duyacaktım

Perla üzerini değişirken bende üzerimde ki kıyafetleri çıkardım ve altıma uzun bir şey giydim
Elimi yüzümü yıkayıp yatağımın üzerine oturdum
Perla işlerini halledince oda yan tarafıma oturdu

"Bir konu açar mısın Perla sohbet edelim"

"Bilemiyorum ki ben ele avuca sığmayan asi bir kızdım arada kaçarak balolara katılırdım babam bir kaç kez yakalayınca çok kızdı ama yinede takmadım"

"İyi ki o gece ki baloya katıldın ve seni tanıma fırsatım oldu yoksa sarayı başlarına yıkacaktım"

"Ablamı çok mu seviyordun"

Ne ablası ne sevmesi ya

"Bu konunun ablanla ilgisi yok bana verilen bir söz vardı tutulmadı ben bir Kral'ım bunu hoş karşılamam mümkün değildi
Ben seninleyim şu an ve ablanı sevmiyorum sevmedim de sadece etkilendim o kadar"

"Anlıyorum"

Anlasa iyi olurdu ben Perla ile aynı yatağı paylaşıyordum şimdi ablası gelse Perla yerine beni al dese Perla'nın tırnağı etmez onu hayatta kabul etmezdim abla kardeş ikisiyle olmak bana göre sapkınlıktan başka bir şey değildi

Perla ile biraz daha çocukluğundan bahsedip birlikte uyuduk Perla artık bana kırgın gözlerle bakmıyordu bu içimi rahatlamıştı
Onun bana kırgın bakması nedense beni üzüyordu

Ejderha Kral'ın Tutsağı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin