Pusat'ın ağzından
Lalisayla aynı okuldaydık bunu öğrenince çok sevinmiştim neden sevindiğimi bilmiyordum onu atış talim'in de gördüğüm an hayran kalmıştım hiç ıskalama'dan bütün hedefleri vurmuştu. O anki hali gözlerimin önünden gitmiyordu hele o yeşil gözleri insanı içine çekiyordu. Ne diyordum ben ya kendine gel oğlum pusat o kız arkadaşlarının kardeşi neyse düşünceler içinde okula geldim biraz geç kaldığım için öyle arasında anca okula gelebilmiştim sınıfa gitmek için merdivenlere gelmiştim ki aşağı inen lalisayla olduğum yerde kaldım bir insan okul formasıyla bile bu kadar güzel olurmuydu ama sanki eteğin boyu biraz kısa mıydı? Tam lalisaya seslenecektim ama beni görmeden yanımdan inerek kalorifer katına inince kaşlarımı cattım orda ne işi vardı bu kızın sırtımda ki çantayı yan taraftaki nöbetci masasına bırakıp ardından bende indim görevlilerden başka kimse inmediği için ışık yoktu lalisa etrafına bakarak ilerlerken bende hemen arkasındaydım nereye gidiyor bu kız lalisa tam kazan dairesinin önünde içeri bakmak için odaya bakarken karanlıktan biri çıkıp lalisayı odaya inmesiyle hemen köşede bir yere saklandım. Kimdi bu kişi lalisayı neden odaya kilitlemişti ben düşünceler içindeyken adım sesleriyle o kişiye baktım yüzünü görebilmek için merdivenlere geldiğinde oradan gelen az bir ışıkla o kişinin yüzünü görmüştüm bu kız gayeden başkası değildi. Yüzünde bana her zaman itici gelen gülümsemesi vardı.
"Bakalım canın abilerin seni burda bulabilecek mi? Rahmetli babamım ellerine sağlık iyiki seni karanlıkta bırakmışta karanlık fobin var yoksa nasıl eğlenirdim ben şimdi orda abilerin seni bulana kadar kal bakalım tabi ölmezsen" Diyerek kahkaha atmış ardından merdivenlerden çıkıp uzaklaşmıştı.
"Ben sana bu yaptığının hesabını sorarım ama şu an lalisayla ilgileneceğim " Diyerek kilitli kapının oraya gittim üstünde anahtarı bırakmayacağını bildiğim için kapıyı kıracaktım.
"Lalisa kapının yanındaysan uzaklaş" dedim ses çıkmayınca endişeyle uzaklaşıp hızlı bir şekilde omuz attım olmayınca tekrar tekrar derken sonunda acmıştım. Her yerin karanlık olduğu gibi burası da karanlıktı. Ama gözlerim ayakta zor duran lalisayı secebilmişti ona ilerlerken yere düşeceğini fark edince hızlı adımlarla yanına ilerliyorum ki yere düşmesine az bir zaman kala kollarıma yığıldı bilinci kapanıyordu içimden kocaman bir "siktir" Çekerek onu hemen kucağıma alarak merdivenlere doğru gittim ağzımdan benim bile beklemediğim o sözcükler çıktı.
"Tamam sakin ol seni burdan çıkartmaya geldim şimdi güvendesin benimle hep güvendesin lavanta'm"
Allahım ben ne demiştim öyle inşallah duymamıştır. Kucağımdaki lalisayla merdivenlerden çıkınca ilk işim onu okulda ki revir'e götürmek olduğu için hızlı adımlarla revir'in olduğu kata çıktım revire doğru giderken karşıdan ücüzler ve rana beni ve kucağımda baygın olan lalisayı görmeleriyle endişeli bakışlarla bana doğru koştular
"Ne oldu lalisa'ya dedi rana sesinde ki endişeyle hızlı adımlarla revire girip boş olan hasta yatağına lalisayı yatırıp onlara döndüm.
" Kalorifer dairesinde kilitliydi " Dedim
"" Ne""
Dediler dördü de
"Onun ne işi vardı ki orada " Dedi rana
"Peki onu kilitleyen kim" Dedi tuğrul
Derin nefes alarak onlara baktım
"Sorularınızı yanıtlıycam ama esma ablayı cağırıp geleyim " Diyerek odadan çıktım lalisanın iyi olduğunu bir öğreneyim o gaye 'ye gününü gmsterecektim. Esma abla bahçede geometri hocası kemal hocayla konuşuyordu hızlı adımlarla yanlarına gidince ikisininde bakışları bana döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LALİSA
Teen Fictionon altı senemi boşuna yaşamışım anne bildiğim annem değil abi bildiğim abim değilmiş peki ben bu on altı senede yaşadıklarımı nasıl unutacaktım? karşımda gerçek annem babam üç abi ve küçük erkek kardeşim vardı ben bir abiyle geçinemezken üç abi ve...
