Karan abim ona baktığımı hissetmiş gibi bana bakınca bilmiş bilmiş sırıttım neden sırıttığımı anlamış gibi gülümseyerek omuz silkti bu onun dilinde ne yapayım dediğimi yaladım demekti güldüm bakışlarım tekrar bizimkinleri bulunca hala Enes'e gülüyorlardı.
"Babacım Rana da olmaz o da halan senin " Dedi gülmesini zar zor susturmuştu. Enes oflayarak kollarını birleştirmişti. Çok mu tatlı olmuştu bu böyle Ranaya da Enes'in bu hali tatlı gelmiş olacak ki hemen yanına gidip yanaklarını şapur şupur öpmüştü.
"Ya yerim seni şu tatlılığa bak sen büyü ben sana bulurum bir kız" Dedi ardından kıkırdadı. Enes ona gülerek bakıp
"Sen bulma ben kendim bulurum yada o beni bulur kadınlar seçenek değil secendir" Dedi onun bu bilmiş sözüne hepimiz şaşırsakta gülümsedik.
"Oy amcasının paşasına bak sözlere gel sözlere nerden öğrendin sen bunu " Diyen talha ile enes annesine baktı.
"Annem öğretti kadınlar kırılacak veya seçilecek bir varlık değillermiş onları kırmamalı üzmemeli mal yada eşya yerine konulmamalıymış" Dedi hepimiz Elif'e gülümseyerek baktık ne güzel şeyler öğretmişti
"Afferim babam " Dedi demir abim ya babalık ne kadar yakışmıştı ona
"Ya ekrem babalık ne kadar yakıştı değil mi demir'e " Dedi gülümseyerek babamda onu başıyla onayladı. Annem babamın onayıyla
"Valla ben oğullarımdan ümidi kesmiştim lalisadan bekliyordum " Dedi bir bana bakıp bir pusat'a bakarken ben utanıp başımı eğerken pusat gülümsüyor babam demir abim karan abim emir talha ve okan öksürük krizine girip kaşları çatık pusat'a bakıyordu pusat o kadar bakıştan tırsmış olacak ki gülümsemesini yüzünden silmişti
"Yok hanım benim kızımı kimseye vermem hep benim dizimin dibinde olacak " Diyen babama
"Katılıyorum" Diyen demir abim
"Turşusunu kuracağız " Diyen emir
"Vermem kimseye lalisayı" Diyen talha
"Ablam daha küçük" Diyen okan
"Yeni buldum kimseye verip kaybedemem kardeşimi " Diyen karan abimde katıldı. Annem rana ve elif onlara kahkaha ile gülerken ben göz devirip işaret diliyle karan abim'e bakıp
"Daha yaşım küçük kimseyle evlenme gibi bir hayalim yok ilk önce mesleğimi elime alıp sonra düşünürüm evlenmeyi pusat'a da kötü bakmayı kesin oda hemen evlenelim demiyor " Dedim annemgil rana üçüzler ve pusat benim işaret dili bilmeme şaşırsa da karan abim konuşunca ona baktılar.
"Daha yaşının küçük olduğunu düşüncesinde evlenmek gibi birşeyinin olmadığını ilk önce mesleğini eline almak istediğini daha sonra evlenmeyi düşündüğünü pusat'a kötü bakmayı kesmemizi onunda hemen evlilik düşünmediğini söylüyor " Dedi. Babam onu başıyla onaylayıp
"Afferim kızım düşünme ilerde de düşünme " Demişti. Yine ellerimi oynatarak
"Şuanlık düşünmüyorum dedim ilerde düşüncelerim değişirse bilemem benim kararlarıma da kimse karışamaz kimse " Demiştim hepsi karan abime bakınca o bana kaşları çatık baksa da
" İlerde düşünceleri değişirse kimse ona karışamazmış " Dedi onun cümlesiyle babam kaşlarını çatıp bana baktı.
"Ben kimse değilim babanım " Dedi
"Bizde abilerin ve kardeşiniz" Dedi emir ona kısa bir bakış atıp tekrar işaret diliyle
"Gaye bana iftira atarken de babam abim kardeşim annemdiniz ama bana inanmayıp sırt döndünüz size o kadar kötülüğü dokunana inanıp zararı olmayan bana inanmadınız o zaman babam abim annem kardeşim değilken şimdi mi olasınız tuttu demir abim hariç o hep bana inandı beni savundu ama demir abim bile benim kararıma saygı duymalı " Dedim karan abim yapma der gibi bana baksa da ona meraklı bakanları görünce konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LALİSA
Teen Fictionon altı senemi boşuna yaşamışım anne bildiğim annem değil abi bildiğim abim değilmiş peki ben bu on altı senede yaşadıklarımı nasıl unutacaktım? karşımda gerçek annem babam üç abi ve küçük erkek kardeşim vardı ben bir abiyle geçinemezken üç abi ve...
