7. bölüm

682 28 8
                                    

Gözlerimi açtığımda ilk nerede olduğumu anlayamasamda kendime geldikçe kendi odamda olduğumu anlamıştım ne zaman eve gelmiş ne zaman odama çıkmıştım. Yataktan kalkmak için hareket etmişken üstümde bir kolun olduğunu fark etmiştim yan tarafıma baktığımda demir kolunu benim üstüme atmış yüz üstü yatıyordu neden yanımdaydı bu? Ben ona öylece bakarken dün yaşadıklarım aklıma geldi yıllardır abi bildiğim kişi dün az daha bana tecavüz edecekti. Böyle birşey nasıl olurdu yıllardır abi dediğim kişi bana ne kadar iğrenc düşüncelerle bakıyormuş. Yanımda yatan kişi ise beni kardeşi olarak görmeyen ama her zor anımda yanımda olan biyolojik abimdi. Sessizce yataktan kalkarak odada ki lavaboya girdim elimi yüzümü  yıkayıp cıktım demir hala bıraktığım gibi uyuyordu dolaptan uzerime birseyler alarak banyoda değiştirip aşağı indim yemek odasindan gelen seslerle oraya girdigimde herkesin coktan kalkmıs ben ve demir'i bekledikleri belliydi beni gören ilk kişi emir abim oldu

"Günaydın prenses " dedi gülümseyerek ona başımla yanıtlayıp annemin yanında ki boş yere oturdum herkese baktığımda demirin onlara birsey anlatmadığını anladim anlatmamasi da iyi olmuştu.

"Demir abim nerede?" Diyen talha ile ona baktım bakışları annemdeydi

"Odasindadir birazdan gelir " diyen annemle her zaman  yanımda taşıdığım kağit kalemi cıkararak yazmaya başladım hepsi merakla bana bakarken ben kağidi talha'ya uzatip ona baktım talha kağidi alıp sesli bir şekilde okuyunca hepsi şaşkınca ayni kelimeyi diyerek bana bakıyorlardı.

"Demir benim odamda dün yorulunca odasina gitmedi benimle yattı" diye yazmiştım

"Senin odanda seninle mi yatti?" Diye hep bir ağızdan sorunca başımı olumlu anlaminda aşağı yukarı salladım. Okan tam birşey diyecekken demir'in yüksek cıkan sesiyle susmak zorunda kaldi.

"Lalisa yok lalisa yok" diye bağırıp bir anda yemek odasina giren demirle hepimiz ona baktık. O ise sadece bana bakıp rahat bir nefes verdi daha sonra hizli adımlarla yanima gelip bana birden sarılınca bende dahil herkes şaşkınca ona bakıyorduk.

"Oh cok şukur burdaymışsin bir an yanımda göremeyince birsey yaptın sandim kendine"

"Neden kendine birsey yapacakti ki abi lalisa " diye soran talha ile hepsi merakla demir'e baktılar demir ilk bana baktı diyeyim mi ? Der gibiydi bu aileden şimdiye kadar birsey saklamamiş saklamazdımda başımı olumlu anlamda aşağı yukarı sallayınca derin bir nefesi icine cekerek konuşmaya başladı.

"Dün lalisayla guzel bir gün gecirmek icin lunapark'a gittik başta hersey güzeldi lalisa da bende çok güzel eğlenmiştik " dedi ardından bana baktı sanki eğlenmişmiydin der gibi ona tekrar olumlu bir sekilde baş sallayınca devam etti konuşmasına

"Bütün oyuncaklara binip eve gelme saatimiz geldiğinde lalisa beş dakikaliğina lavaboya gitti" yutkundu onunla beraber bende yaşamak zor olsa da anlatirken tekrar yaşıyor gibiydim o anları.

"Ee sonra ne oldu " diyen babamla demir bana kısaca bakıp kaldığı yerden devam etti.

"Uzun bir süre lalisa geri dönmeyince merak ettim ona bakmak icin lavaboya gittigimde öbür ailede ki abisi bildiği serefsiz onu köşeye sıkıştırmıs uygunsuz kelimeler soylüyordu merak edip gitmeseydim cok kötü şeyler yaşayacakti lalisa " dedi emir abim sinirle ayaga kalkip

"O serefsizi bulup annesinden doğduğuna pişman etmezsem emir değilim" dedi

"Bende geleceğim kizima nasil oyle davranirmiş nasil o pis gözleriyle bakmışsa cezasını cektireceğim" diyen babamla bu sefer ona baktım yuzu sinirden kasılmıs arninda ki bir iki damar cıkmıştı.

"Dün oyle birsey yasadığı icin sabah yanimda göremeyince kendine birsey yapti sandim " diyen demirle elime kagit kalem alarak yazmaya başladim. Hepsi merakla bana baksalarda hala sinirlilerdi. Yazmam bitince kağıdi demir'e uzattim eline aldiğinda yazdıklarimi digerleri de duysun diye sesli okumaya başladı.

LALİSA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin