Enes'in sesiyle hepimiz şaşkınca ona bakıyorduk elif gözleri yaşlı oğluna bakarken demir abim şok olmuş bir şekilde bacağına sarılmış cocuğa bakıyordu.
"Baba mı? Dedi o " Diyen emir abimle
"Valla baba dedi " Diyen tufan oldu
"Amca olmak için çok gencim ama ben " Diye ağlayan okanla bu sefer bütün bakışlar ona döndü
"Dur be oğlum ağlamanın sırası mı şimdi" Diyen talha abimle herkes ona hak vermiş gibi bakışlarını tekrar enes ve demir abim'e çevirmişti. Demir abim ise hala aynı pozisyonda durup boş boş bakıyordu. Elif derin bir nefes alarak
"Sana anlatacağım " Dedi sesi titremişti yaşadıklarını nasıl anlatacaktı ki demir abim yavaşca başını yerden elif'e çevirdiğinde gözlerinde ne görmüştü bilmiyorum ama zor yutkunarak babama baktı.
"Baba siz lalisayı alıp eve gidin annem ve rana onu bekliyordu bizde elifimle biraz yanlız kalalım geliriz " Dedi babam onu onaylayarak bize baktı.
"Demir haklı hadi gidelim " Dedi bana bakarak özlemle gülümsedi ama ben ona duygusuzca bakıyordum ben başımı onaylar anlamında aşağı yukarı sallarken demir abim bu sefer
"Adını henüz bilmiyorum ama çocukta sizinle gelsin" Dedi derken sesi titremişti bakışları enesteydi enes ona dediğini anlamış gibi
"Adım enes baba onlarla giderim ama çabuk gelin olur mu sizi özlerim" Dedi gülümsedim demir abimde aynı benim gibi gülümsedi.
"Senin için çabuk geleceğiz istediğin birşey var mı? " Diye sordu sesindeki merhamet hepimizin yüzünü güldürmüştü. Enes demir abimin sorusuyla biraz düşünmeye başladı sonra aklına gelmiş olacak ki heycanla konuşmaya başladı.
"Baba bana çikolata alırmısın? " Dedi demir abim ona gülümseyerek
"Çikolata zararlı ama bir seferlik istediğin çikolata olsun söyle bana neli seversin? " Dedi enes demir abimin cümlesiyle gülümsedi.
"Hiç yemedim ki neli var bilmiyorum" Dedi bogazıma birşey tutundu yutkunamadım sanki bir çocuğun en sevdiği yiyecek çikolatayken tadını hiç bilmemek demir abim Enes'in kurduğu cümle ile yutkundu öylece kalakaldı diğerleri de aynı şekildeydi demir abim Enes'in boyuna gelmek için dizlerinin üstüne çöküp
"Hiç mi yemedin? " Dedi sesinde öyle bir acı vardı ki
"Hiç yemedim arada gaye ablanın elinde görürdüm sorardım o söylemişti cıkolata olduğunu tadının güzel olduğunu ama hiç bana vermedi " Dedi üzgünce demir abim Enes'in dediği ile gayeye bir kez daha lanet ederken derin bir nefes alıp
"Sen şimdi onlarla eve git biz dönünce sana bir sürü şey getircez olur mu? " Dedi enes heycanla başını sallayıp demir abime sarıldı
"Teşekkür ederim baba" Dedi sevinçle demir abim sessiz kalırken o hemen benim yanıma gelip elimi tuttu.
"Hadi hala bir an önce eve gidelim ki babam ve annem bana çikolata alsın" Dedi hala mı ay bana hala demişti.
Ben gülümseyip onu başımla onaylayınca o Elif'e ve demir abim'e el sallayıp benimle arabaya bindi demir abim ve elif hariç diğerleri arabalara dağılıp bizim eve giderken demir abim ve elif baş başa kalmıştı karan abim ne kadar ben evime gideyim dese de onu salmamış zorla arabaya bildirmiştim tabi o bu duruma gülüp beni kollarının arasına çekince babam emir talha ve Pusat'ın kaşları çatılmış yol boyu karan abime ölümcül bakış atmışlardı. Ben ne kadar onlara uslu durun bakışı atsanda onlar beni hiç takmadan karan abime bakmaya devam etmişti bir ara karan abim bana doğru eğilip
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LALİSA
Roman pour Adolescentson altı senemi boşuna yaşamışım anne bildiğim annem değil abi bildiğim abim değilmiş peki ben bu on altı senede yaşadıklarımı nasıl unutacaktım? karşımda gerçek annem babam üç abi ve küçük erkek kardeşim vardı ben bir abiyle geçinemezken üç abi ve...
