Asla Dövüşü Durdurma

Bölüm 6 ''Korku''

Vücutlarımızı birbirinden ayırdığımızda, yaşadığım şaşkınlıkla kalbim yerinden çıkmak istercesine göğsüme en ağır darbelerini atıyordu. ''Gerçekten üzgünüm, beni yanlış anlamanı istemem. Sadece bizi rahatsız etmeyi kesmesi için yaptım, başka türlü onu gönderemezdim.'' ''Yanlış olan ne biliyor musun? Buraya beni gerçekten o kızı kendinden uzak tutmak için getirdin.'' ''Sadece masum bir öpücük, hatta seni öptüğümü sayamazsın, arada parmağım vardı.'' ''Veya yoktu. Sorun olan bu değil.'' Şezlongdan kalkıp hızlı adımlarla çıkışa doğru gittiğimde, rahat adımlarıyla peşimden geldi. ''Bak eğer çekindiğin arkadaşlarımsa durumu anlatırım.'' Yürümeye devam ettim ve caddeden boş geçen ilk taksiye bindim. Çalan telefonuma baktığımda arayan, Grace'di. ''Nasıl gidiyor Alexis?'' ''Geçirdiğim son 10 dakikayı saymazsak her şey yolundaydı.'' ''Bir şey mi oldu? Neredesin?'' ''Taksideyim şuan, eve gidince ararım.'' ''Bekliyor olacağım, görüşürüz.''

Eve girdiğimde büyükannem ve büyükbabam hâlâ gelmemişlerdi. Buzdolabından soğuk portakal suyunu bardağa doldurup odama çıktım. Üstümdeki pareomu çıkardım ve yatağa uzanıp, Grace'i aradım. ''Anlat şimdi, neler oldu?'' ''Danny adında biriyle tanıştım. Şartlar doğrultusunda 4 gün boyunca çoğu zaman birlikteydik ve kısa bir sürede olsa aramızda bir samimiyet oldu.'' ''Nasıl bir samimiyet?'' ''Kolyesini boynuma takması veya bu sabah kalktığımda yanımda olması gibi.'' ''4 gün için fazla iddialı...'' ''Göründüğü gibi değil, zaten büyükbabamın öğrencisi. Bugün O'Conner'a gittik beraber . Brooklyn adında bir kız yanımıza geldi ve 'Bu kızı beni kendinden uzak tutmak için getirdiğini biliyorum.' gibi şeyler söyledi. En son sevgili olduğumuzu ispatlamasını istedi ve inanırsa gideceğini söyledi. Danny'de bunun üzerine beni öptü.'' ''Ne?!?!'' ''Araya parmağını koydu, tabi ben bunu şaşkınlıkla ilk başta fark edemedim. Ama sorun bu değil, gerçekten Brooklyn denilen kızı kendinden uzak tutmak için beni kullandı.'' ''Bundan emin olmamalısın. Gerçekten yanında olmanı istemiş olabilir.'' ''Bilmiyorum, sinirim geçince biraz daha mantıklı davranmaya çalışırım. Birde Jason'ı sorun etmemeye çalışıyorum ama Philadelphia'ya gelecek olması düşünmemi sağlıyor.'' ''Aslında bende seninle bunu konuşmak için aramıştım. Dün VisitOslo Cafe'de karşılaştık ve biletini aldığını söyledi.'' İçimdeki sıkıntıyı atmak için bütün ciğerlerimi havayla doldurup sonra uzun bir şekilde verdim. ''Biraz dinleneceğim Grace, sonra görüşürüz.'' ''Görüşürüz, öpüyorum.'' ''Bende.'' Portakal suyumdan bir yudum daha aldım ve yatağın içine girip, aydınlık odamda bedenimi uyumaya zorladım. Her sıkıntı içerisinde yaptığım gibi...

1 Gün Sonra

Uyandığımda kısa bir sürede olsa hissettiğim sadece yeni uyanmanın vermiş olduğu ağırlıktı. Yatağımdan kalktım ve banyoya girdim. Ilık bir duş aldıktan sonra saçlarımı kuruttum ve rahat bir şeyler giyip dışarı çıktım. Evin önünde arabasında bekleyen Jason'ı gördüğümdeyse olduğum yerde kaldım. Beni fark etmesi fazla bir zaman almadı, arabasından inip ağır adımlarıyla yanıma geldi. ''Nasılsın?'' ''Gelmeni istemiyordum.'' ''Bunu biliyorum.'' ''Neden hiç istediğim şeylere inanıp bana izin vermiyorsun?'' ''Çünkü istediğin şeyler her daim seni benden uzaklaştırıyor ve buna inanmamı bekleyemezsin, sana izin tanımamı da.'' ''Asıl böyle olduğunda senden uzaklaştığımı biliyorsun Jason.'' ''Bana bilmediğim bir şey söyle Alexis!'' ''Sana bildiğin ama anlamamakta ısrarcı olduğun bir şey söyleyeyim. Seni istemiyorum!'' Gözlerine düşen siniri fark ettiğimde, içimdeki korkunun yüzümde belirmesine engel olmaya çalıştım. Bileğimi kavrayıp, zorla arabaya bindirdiğinde ise karşı koymam imkânsızdı. ''Nereye gidiyoruz?!'' Bir katili andıran bakışlarıyla baktığında, korkunun tüm bedenimi sardığını hissettim. ''Sana bildiğin ama anlamamakta ısrarcı olduğun bir şey! Seni istiyorum! Bu gece sana, benden asla uzaklaşamayacağını kanıtlayacak bir ders vereceğim!''