GERÇEK AİLEM

3-🐢

01.08.24 3. bölümü yazıyorum.
Siz daha geç okuyabilirsiniz çünkü bölüm biriktirip paylaşmayı tercih ediyorum ❤️🥰

İyi okumalarrrrr

.
.
.

Bununda fermuarını kapatabilirsem her şeyim hazır oluyor.

Anne ve baba- hayır eski ailemden eşyalarımı toplamıştım. Sonuç tam olarak Anıl Bey'in dediği gibiydi, onların kızıydım ve Sevgi Hanımla konuştuğumuz şekilde ilerleme kararı almıştım.

Mantıklı bir fikirdi. Anıl Bey ise bana kalabileceğim kiralık bir ev bulmada yardımcı oldu. Seçenekler sundu, emlakçılarla konuştuk, bütçeme göre ilerledik. 1+1 küçük tatlı evlere bakmak istemiştim. İçlerinden birini çok beğendim, ev eşyalarıyla beraber kiraya verildiği için ev eşyası derdim olmamıştı. Ufak tefek eksiklerim vardı sadece.

Onlarıda yavaş yavaş almayı planlıyorum.

Görende artık tek yaşadığımı falan sanacak sadece 2 haftalık bir süreç bu canım.

Olabilir. Ne zaman ne olacağı belli olmaz belki bir şey olacak ve orada kalmak istemeyeceğim yeni tanıdığım insanlarla, hatta daha tanımıyorum bile. Ayak bağlayamam. Kendimi garantiye almam gerekiyor bu benim hayatım bana benden başka kimse daha iyi bakamaz.

Çok boş yaptın.

Biliyorum sus.

Odamdan çıktım ve son kez kızlarıyla gülerek sohbet eden eski aileme baktım. Bunlar beni yıkamaz. İzin veremem. Dolan gözlerimden yaşlar akmasın diye sıkıca gözlerimi kapattım ve derin bir nefes alıp dışarıya çıktım.

Anıl Bey bavullarımla kapıya kadar çıkmış arabaya yerleştiriyordu.

Bende adımlarımı hızlandırıp arabaya bindim, valizleri koyunca oda sürücü koltuğuna yerleşip bana döndü .

"İstersen yerleşmen için sana yardıma gelebiliriz. Tek başına zor olacaktır. İlk günden bu kadar yorulmanı istemiyorum birtanem."

Tebessüm ettim beni düşünüyor olmalarına mutlu oluyordum.

Ama kendi sorumluluklarım beni ilgilendiriyor.

"Teşekkür ederim düşünmeniz yeterli, ben halledebilirim."

Onun yüzünde her zaman var olan tebessümü büyüdü. Sırıtarak konuşmaya başladı...

"Güçlü olmanı seviyorum... Rica ederim, böyle şeyler bizim görevimiz teşekkür etmen gereken şeyler değil kızım, anlaştık mı?"

"Peki siz bilirsiniz."
Diyerek bu konuyu kapattım çünkü her fırsatta onlardan her şeyi isteyebileceklerimi, içlerinden gelenleri söylediklerini ve çok iyi bir anne ve baba olmak için ellerinden gelenin fazlasını yapacaklarını söylediler.

Numaramı da aldılar kaşla göz arası.
Umarım her gün dakika başı aramazlar. Umarım...

"Bir şey olursa numaramı telefonuna kaydettik zaten annenki de var herhangi birimizi araman yeterli. Ne olursa olsun asla çekinme ve kendine çok dikkat et olur da bir şey olursa mutlaka biz-"

"Evet Anıl Bey sizi arıyorum birşey olursa. Anladım. Size de iyi günler, görüşmek üzere."
Diyerek indim arabadan sonra ardından o da indi, derin bir nefes verdim.

Bavulları taşımama yardım etti.
2. Kat için asansör tuşuna basıp yukarı çıktık beraber.

Ben hevesle küçük çantamın içerisinden anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.