GERÇEK AİLEM

7-🐢

07.08.24

Merhaba çok uzatmadan yeni bölüme geçeyim  bu arada bölümleri 2 kişi hazırlıyoruz o yüzden karım olan ipeği unutmayalım..

İyi okumalarr...

.
.
.

Gözlerimi aralayıp etrafıma baktım.

Hâlâ net göremiyordum. Acaba ne kadar uyumuşum?

Ayaklanıp banyo diye tahmin ettiğim kapıyı açtım.

Giyinme odasıydı sanırım, çıktım ve yan tarafındaki kapıyı açtım bu sefer. Ve evet banyo burasıymış.

Musluğu açıp elimi yüzümü yıkadım, hava sıcak olduğu için kurulamak istemedim. Sadece ellerimi kurulayıp çıktım.

Kısık gözlerle etrafa bakıp nerden gideceğimi çözmeye çalışıyorum şu an. Şuradan gitmem gerekiyor sanırım diyerek sol tarafa doğru dikkatli adımlarla yürümeye başladım.

Allah gözü kör olanlara engelli olanlara yardım etsin şu an onlar için ne kadar zor olduğunu anlayabi-

"İPEK DUR!" Diye birinin bağırmasıyla havaya sıçramıştım.

Bir adım daha atacağım sırada ayağımın boşluğa düşmesiyle dengemi kaybettim. Korkuyla bağırırken birinin kolumu tutmasıyla bende ona sıkı sıkı tutundum.

"Kızım salak mısın sen ya görmüyorsun çağırsana birini merdivenden yuvarlanıyordun ben olmasam gerizek-"

"Ay ne biliyim kimseyi tanımıyorum birde çağırayım mı? İkide bir hakaret edip durma sinirlerimi bozma benim."

"Öfkeli civciv ateş saçıyor."

Kıkırdama sesleriyle aşağı doğru bakayım derken tekrar dengemi kaybettim.

Çünkü daha tanımadığın herife tutunuyorsun gerizekalı.

Ne alakası var abi ya.

Ellerimi çekip sabit durdum bu sefer.
Sanırım Anıl Bey ve Sevgi Hanım'dı gülenler.

Başka kim olacak geldiğimden beri isimlerini bile söylemeyen kişiler var, gerçi görmemi bekliyor da olabilirler.

"Gel kızım inmene yardımcı olayım."
Diyerek kolumdan tutmuştu Sevgi Hanım. Dikkatle, yavaş adımlarla aşağıya kadar indik. Birkaç adım düz yürüyüp sağa döndük ve içerideki kalabalıktan dolayı nefes almam zorlaştı, Allah'tan net göremiyorum yoksa kalpten giderim herhalde.

"Çok şükür gelebildiniz sabahtan beri uyuyor dün hastanede de sürekli uyumuş. Kalkma zahmetinde bulunmasaymış. Prensese biz getirirdik yemeğini de."

Ne diyor bu be?

"Eymen kes sesini. Senin çocukça haraketlerini hak eden kişi İpek değil. Dün söylediğim hâlâ geçerli kaç yaşına gelmişsin bunları da mı ben söyleyeyim sana? Diğer abilerini ve kardeşlerini örnek al lafımı ikiletme benim."

"Ama baba iki günlük kızı bu kadar kabul etmeniz ne kadar doğru?!"

"Eymen lafımı ikiletme 17 senelik kız kardeşinizden vazgeçebiliyorsunuz, öz kız kardeşinizi tanımak yerine kabullenmek istemiyorsunuz nesiniz siz bebek mi?"

Abartma bey baba haklı bir yerde kaç günlük kızım gerçekten. Ama beni aşağılayamaz ne olursa olsun.

"İstemiyorsan görmezden gelebilirsin bende reşit olduğumda çeker giderim size kalmadım."
Diyerek Sevgi Hanım'ın yanındaki sandalyeye oturdum ve masaya baktım gözlerimi bir kaç kere sıkarak açıp kapattım ağrımaya başlamıştı.