GERÇEK AİLEM

18-🐢

20 bin olduk hatta 22... Ciddiyetle bölüm yazmaya başlamam gerekiyor galiba... Teşekkür ederim herkese

İyi okumalar...
.
.
.
.

"Çok sıkılıyorumm. " diyerek arkaya yaslandım.

"Televizyon izle işte."

"Ne televizyonu be?"

"Ne yapalım istiyorsun?" dedi Efe bacak bacak üstüne atarak.

Heyecanla doğruldum.

"Hayır İpek."

Gerizekalı söylemedim daha.

"Daha söylemedim bile!"

"Bakışlarını sevmedim. O yüzden hayır."

"Ya sadece küçük bir eşek şakası yapsak ne olur ki Efe?"

Efe'nin gözünün parlamasıyla aynı anda sırıttık.

"Tamam. Ama sonranın konusu olsun bu, annemler gelsin şu kavga olayını bir detaylıca konuşalım. O konu kapandığında başlarız."

"Sıkılıyorum ama."

"Yapacak bir şey yok. Babamı tanıyorsam işin aslını öğrenip gerekenleri yapmadan gelmez."

"Gerekenler?" dedim kaşlarımı çatarak. Ay beni mi cezalandıracak?

"O kızların cezalandırılması muhtemelen. Kendi kızına sonsuz güveniyor çünkü."

Bir kaç saniyelik sessizlikten sonra yine gözüm doldu ama şakaya vurdum:
"Yaa işte en büyük idolüm babam, kime güveneceğini çok iyi biliyor."

"Bizde güveniyoruz sana merak etme. Benim tek üzüntüm kavga ederken seni izleyememiş olmam galiba."

Dediğiyle kahkaha attım. Salak sıpa ya.

"Kavga ederken çok çirkin davranıyorum iyiki izlemedin hiç sevmem izlenilmeyi."

"Tabi tabi."

Ne demek lan bu?

"Ne? Ne oldu?"

"Bilmiyorum artık Kayra-"

"Kayra bir şey mi dedi? Bir şey mi olmuş ne olmuş?" dedim gözlerimi büyüterek Efe'ye doğru eğilirken.

"Sakin ol. Neden bu kadar heyecan yaptın? Sadece seni deniyordum."

"Ne demek beni deniyorsun ya beni niye deniyorsun sen ne var yani bende ne yapabilirim ben bende denenecek bir şey yok ki deniyorsun neyi deniyorsun neden deniyorsun ne olmuş ki deniyor-"

"TAMAM! Tamam hiçbir şey yok İpek. Anladım sakin olabilirsin."

"Bir şey yok zaten sakinim ben gayette."

"Evet eminim öylesindir küçük kardeşim. Kötü biri değil Kayra. Seni paylaşmak istemesemde engel olacak değilim. Sorun yok yani bana karşı rahat olabilirsin en azından."

"Ortada birşey yok ne konuda rahat olmamı istiyorsun Efe?"

"Eymen eve geldiğinde kendi kendine söyleniyordu hâlâ. Yok ne diye sırıtırsın, sırnaşırsın, görmen gerekiyordu nasıl baktığını, onun meselesi değil o niye araştırıyor onu ilgilendirmez. Falanlar filanlar. İçindeki dağ ayısını senin sayende görmüş olduk galiba."

"Ay götüm. Kayra'nın bana bakışlarında ne varmış?"

"Bilmem, sen baktığında ne görüyorsun? Nasıl hissediyorsun?"

Gözlerimi kaçırdım. Bu evde halı da mı varmış çok iyi ayaklarım üşümez.

Pandufların var İpek.