-DEFNE-
Gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Sesleri duyuyordum ama kime ait olduklarını algılayamayacak kadar kötü durumdaydım. Yoksa hala o karanlık depoda mıyım? Doğukan gelmişti en son onların hepsi rüya mıydı? En son Doğukanla Burak abi kavga ediyorlardı ve bir silah sesi duyuldu ve benim "Hayırr" diye bağırmam sonrası kocaman bir karanlık. Nerede olduğumu bilmem için gözlerimi açmam lazım. Biraz daha zorlayınca gözlerimi biraz açıldı. Sonra annem yanıma gelip "Kızım uyandın mı?" dedi. Ağzımdan çıkan tek kelime "Doğukan?" oldu. Annem bir şey demedi. Sonra başka bir tarafa baktı. Bende baktığı tarafa bakınca Borayı gördüm. Onun burada ne işi var?
Annem: "Ben eniştenlere ve doktora haber vereyim sen yanında dur" dedi.
Bora: "Tamam teyze" dedi. Sonra yanıma gelip "Nasılsın güzellik" dedi. Aklıma yine Doğukan geldi.
Defne: "Doğukan nerede?" dedim. Sesim fısıltı gibi çıkmıştı ama duymuştu.
Bora: "Bilmiyorum güzelim bizde yeni geldik" dedi.
Defne: "Siz?" dedim. Canda mı buradaydı?
Bora: "Abin ve ben" dedi. Peki Can? demek istesemde soramadım. Sonra birileri daha içeri girdi. Doktor yanıma gelip beni muayene etti.
Doktor: "Şimdilik bir sorun yok ama vücudu hala yorgun bir şeyler yemesi gerek" dedi.
Babam: "Ben bir şeyler alıp geleyim" dedi.
Bora: "Bekle enişte ben de geliyorum" dedi.
Annem: "Bende Ecemlere haber vereyim merak ediyorlardı" dedi.
Odada bir tek abim ve ben kalmıştık. Yanıma oturup saçlarıma okşamaya başladı.
Abim: "Nasılsın prenses?" dedi.
Defne: "Aç" dedim. Gülümsedi.
Abim: "Çok korktum" dedi.
Defne: "Hiçbir şeyden korkmayan korkusuz Demir korktu mu?" dedim.
Abim: "Seni kaybetmekten korktum" dedi.
Defne: "Aslında bende korktum hepinizi tekrar görememekten" dedim.
Abim: "Bunu sana kim yaptı Defne?" dedi.
Bir şey demedim kafamı öne eğdim. Abim bildiğimi anladığı için "Defne" dedi. Cevap vermedim. Ne diyecektim "Eski sevgilimin abisi ilk önce kardeşini sonra da beni öldürmeye kalktı sonra Doğukan gelip beni kurtardı. Kurtardı dimi eğer kavga Doğukan ölse Burak abi beni sağ yaşatmazdı" dedim içimden.
Abim: "Defne iyi misin?" dedi.
Defne: "Evet iyiyim" dedim. Sonra aklıma annemler geldi. Abim onlar buradayken nasıl gelmişti?
Defne: "Abi" dedim.
Abim: "Söyle prenses" dedi.
Defne: "Annemler buradayken sen nasıl geldin?" dedim.
Abim: "Senin için geldim hem ben onlara artık kızgın değilim" dedi.
Defne: "Nasıl yani onlar seni iki kuruş için sattılar" dedim.
Abim: "Buna mecburdular Defne" dedi.
Defne: "Nasıl?" dedim.
Abim: "Bunları sen hastaneden çıkınca konuşuruz sen şimdi bunlara kafanı yorma" dedi.
Babamla Bora yiyecek içecekler içeri girince gerçekten acıktığımı fark ettim. Doğukan nerede ya ona ne oldu kimseye bir şey soramıyordum? Ama annem kulağıma "O iyi merak etme" dedi. Bende onun rahatlığıyla sesimi çıkarmadım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızıl Prenses (Ona Prenses Deme!'nin Devamı)
Teen FictionBu bir devam kitabıdır. Ona Prenses Deme! kitabının ikinci kitabıdır. Bu kitabı anlamak için ilk önce birinci kitabı OKUYUN! Macera devam ediyor. Ama bu sefer bütün herşey ve herkes açıklığa kavuşuyor..