𝕳𝖆𝖆𝖙⚜️𝕷𝖎𝖊𝖋𝖉𝖊 𝖇𝖊𝖛𝖗𝖎𝖏𝖉𝖙

⚜️𝕽𝖔𝖜𝖊𝖓𝖆

Verbaasd kijkt Rodehanthe op. Zijn mond valt open.
"Rowena", roept hij geschrokken. Wraak kijkt hongerig naar de jonge vrouw. Hij observeert haar aandachtig. De jonge vrouw heeft een hartvormig gezicht, volle ronde baksteenrode lippen en een fijne puntneus. Haar middenruglengte krullende mokkabruine haren dansen naast haar gezicht. Lange ebbenhouten wimpers krullen langs haar amandelvormige houtbruine ogen. Nachtzwarte inkt schaduwt haar oogleden. Een dunne fijne lijn verdiept haar blik. Haar warm ivoren huid glanst in het licht. In haar puntige oren sieren twee gouden ringen. Op haar fijne hoofd decoreert een bruin lederen piratenhoed. Haar slanke taille met ronde borsten is gehuld in een witte blouse. Een bruin korset accentueert haar volle borsten. De bruin lederen broek zit strak in haar zwarte piratenlaarzen. Rond haar vingers decoreren enkelen gouden ringen. De lage afhangende mouwen geven haar een wulpse indruk. Rond haar hals siert een gouden amulet.
"Laat haar gaan", beveelt Rowena. Rodehanthe grijnst. "Oh ye", vraagt hij. Even weergalmt de zaal met twee gelijkgestemde accenten die luidruchtig discussiëren. Zuchtend stapt Wraak naar Morgana toe. Met een vlotte beweging snijdt hij haar keel open en doodt de piratenkoningin...
"Jij onbeschofte rotzak," brult Rowena razend. Ze geeft Wraak een boks op zijn rechterwang. Eenzaamheid vangt het bloed op in een beker en gaat naar Haat toe. Wraak draait langzaam zijn hoofd om. Hij veegt het bloed van zijn lip.
"Je hebt geen idee" gromt hij fluisterend.
"Hier ga je voor boeten" sist ze kil. Wraak lacht geamuseerd. Hij duwt het jonge meisje naar Rodehanthe. Wantrouwend slikt Xena.
"Morgana" puft de vampieren meester.
"Nee, ze willen gewoon hun meester terug. Niets meer", protesteert Xena. Wraak stapt dreigend naar haar toe.
"Oh maar ik wil zoveel meer" fluistert hij grijnzend. Zijn hand glijdt langs haar strot.
"Wraak" klinkt abrupt. Haat gaat grommend rechtop zitten. Wraak overhandigt hem zijn hemd in stilte. Hij kijkt naar Katara's amulet om zijn hals. Dus dat was er aan de hand. Dat wicht! Ze verzwakten hem... met die halsketting...
"Waarom ben ik verdomme halfnaakt" sist Haat. ""Goede vraag," gromt Wraak. Haat kijkt zwijgend naar het lijk van zijn moeder.
"Het was noodzakelijk," mompelt Rodehanthe. Haat knikt. Hij kleedt zich zwijgend opnieuw aan.
"Haat," stottert Xena angstig wanneer hij naar haar toe stapt. Drakken verandert wantrouwend in zijn gespierde, angstaanjagende mannelijke vorm. Hij kijkt haar diep aan. Haat stapt dichter naar Xena toe. Nerveus bijt ze op haar lip.
"Hé", brult Drakken wanneer ze haar hand steenhard op zijn borstkas drukt. Hij probeert uit alle macht Haat weg te rukken. Maar de magie is te sterk. Drakken wordt abrupt achteruit geblazen. Enkele ogenblikken haalt Haat diep adem. Hij gromt en wankelt op zijn benen. Een tevreden glimlach krult op Xena's lippen.
Drakken en Eenzaamheid ondersteunen hun meester voorzichtig.
"Haat," vraagt Drakken bevestigend. Duisternis neemt opnieuw bezit van Haats ogen. Grommend schudt hij zijn hoofd. Hij knikt naar Wraak. Rodehanthe duwt Rowena in zijn handen. Haat kijkt haar diep aan.
"Hallo kleine broer," begroet ze. Haat trekt één wenkbrauw op.
"Wraak, Annora is tijdelijk buiten gebruik. Neem deze maar," spot hij en duwt Rowena in zijn handen. Geamuseerd glimlacht Haat. Eenzaamheid kijkt het diep aan. Wat bedoelt hij met buiten gebruik? Haat neemt Drakken vast bij zijn schouder waarna hij in het niets verdwijnt. Eenzaamheid neemt Raewyn en Rodehanthe blijft trouw aan zijn meester en volgt hem.
Xena blijft achter... bang... onzeker en vooral... ter dood veroordeeld...
Haat drijft Drakken meedogenloos de grote zaal in.
"Heer", stamelt Drakken. Haat slaat hem meedogenloos in zijn gezicht. Hij knijpt in Drakken zijn schouder tot die op zijn knieën valt.
"Weet u hoe lang ik dat plan al heb?" fluistert Haat. Drakken kijkt op. Bedoelt hij Yavanna? Waarom nu? Hij... Wat heeft Xena gedaan?! Hij slikt.
"Mijn heer. Het spijt me.. Het was niet de bedoeling..." Grommend slaat Haat hem op zijn gezicht. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Drakken valt puffend neer op de grond. Bloed sijpelt uit zijn neus en lip.
"Ik denk dat het beter is als je even teruggaat aan de ketting," zegt Haat op kalme toon. Hij strekt zijn hand uit en de ijzeren ketting die hem als hond gevangen had gehouden, sluit opnieuw rond zijn nek. Drakken probeert het metaal van hem af te sleuren, maar de ketting trekt hem meedogenloos tegen de muur.
"Blijf hier maar... tot ik me bedenk. Zo kun je tenminste niemand bezwangeren", gromt Haat. Hij luistert niet naar Drakken en wandelt weg. Drakken zucht diep. Hopeloos laat hij zijn hoofd tegen de koude muur zakken.
Xena had iets gedaan... Zijn zachtheid was verdwenen. Zijn menselijkheid... Had ze Reki opnieuw gedood? Hoe lang moet hij hier blijven? Zuchtend sluit hij zijn ogen. Hij kon gemakkelijk ontsnappen, gewoon veranderen in een vlieg en hop. Maar nee, hij mocht Haat niet ongehoorzaam zijn. Dat had hem hier in de eerste plaats gebracht. Hij moest volhouden. Hoe lang het ook zou duren.