I Said Something Stupid Like ... I LOVE YOU [ FIN ]

CHAPTER THIRTEEN ~ CONFESSION ...

CHAPTER THIRTEEN ~ CONFESSION ...

PIERRE'S POV:

Nagising ako at napansing nasa ospital na ko. Hindi ko alam kung paano ako nakarating dito. Naalala ko lang inallergy ako. Yung wine pala na sinerve ni Fallon ay peach ang flavor allergic ako sa peaches. Pero di ko na isisi sakanya yun di niya naman alam eeh kaya di niya kasalanan. Tnga rin ako di ko muna inamoy bago ko ininom.

Kaya inikot ko ang tingin ko. Bumangon ako at napaupo sa higaan ko. Bigla namang pumasok ang isang brunette na nurse.

Maputi siya. She has those sparkling blue eyes. Di siya katangkaran at kulot pero hanggang baba lang ang haba ng brunette niyang buhok. I bet nasa mid thirties na siya.

"Oh you're already awake Pierre." magiliw niyang sabi.

Nginitian ko naman siya.

"I bet you're feeling better now. And look you're girlfriend is still asleep." sabi niya at tumingin kay Fallon na natutulog pala sa upuan habang nakapatong sa dalawa niyang braso ang ulo niya. Di ko napansin na nandito siya. Pero T-teka ano daw? G-girlfriend? Nino?

"Ahh-- you've mis---" di ko na natuloy ang sasabihin ko ng magsalita siya ulit.

"You are one lucky man mister. Not that she's obviously damn beautiful and she is a model and all other guys are dying to have her. But she is sweet and kind." sabi niya habang nakangiti. Ano? Malamang maraming naghahabol kay Fallon perfect catch na nga di ba? Ano pa bang hahanapin nila mayaman, maganda, matalino kaso heartbreaker.

"Aah -- you really do---" di ko naman matuloy ang sasabihin ko dahil pinutol niya na naman.

"Did you know that she stayed up all night just to look up for you? She was really worried about you. She never left. She really cares for yu I bet she loves you that much." para namang kinikilig pa na sabi niya. Teka akala niya ba may relasyon kami ni Fallon?!

"I just checked on you. I'll give you some alone time now. Goodluck on your relationship. And don't ever let her go. Or you'll end up regretting it and wanting her back."  sabi nung nurse at tuluyan na siyang lumabas.

"I'll end up regretting it? Wanting her back? She's not even mine in the first place." mahinang sabi ko habang nakatingin sakanya.

"She wasn't been mine. She can't be mine. But can she be mine?" nakatingin pa rin ako sakanya. Gusto kong hawakan ang buhok niya kaya lang pinigilan ko ang sarili ko ayaw kong magising siya lalo na't napuyat siya. Iniisip ko pa lang na binabantayan niya ko kagabi makes me smile. And she worried 'bout me? Mas lalo atang lumawak ang ngiti ko.

Oo inaamin ko na. Gusto ko si Fallon. Naconfim ko 'to kahapon habang mag-isa ko puro na ang kasi siya ng iniisip ko. Akala ko nga nung una  magiging impyerno ang buhay ko sa loob ng dalawang linggo na makakasama ko siya. Pero eto ko ngayon I end up liking her. Sa saglit pa lang na panahon na naka sama ko siya nahulog ako.  

Ngayon alam ko na kung bakit patay na patay ang mga kaibigan ko sakanya. She's easy to love. Hindi siya mahirap magustuhan di lang dahil sa mga pisikal niyang katangian alam ko she's hot, sexy even she's  damn gorgeous! Bonus na nga lang ata ang pagging popular niya at pagiging mayaman. But then pag nakilala niyo siya at nakita niyo ang cute side, lalo na pag ngumiti siya you'll really fall for her. Magaling pa siyang magluto at mabuting tao. She's sweet and thoughtful.