Ver-ander

3. Dagplanning-plan

Bonk-bonk-bonk 'Opstaan luilakken!' de schelle stem van Joyce weerklonk in de gang.'Jullie hebben al lang genoeg in jullie bed kunnen liggen, als ik moet opstaan om half zeven kunnen jullie dat ook!' 

En daar ging mijn goed humeur van vandaag -alhoewel, als ik Thomas zal zien zal ik snel weer vrolijk zijn. Ik kon mijn lach maar amper inhouden toen de gedachte bij me opkwam. Maar dat was niet naar de zin van Joyce:'Wat sta jij daar weer te grijnzen? Vind je het grappig misschien dat ik hier opgescheept zit met kwijlende kleuters en bovendien nog om half zeven moet opstaan. alsof ik dit zelf heb gekozen... Als je mij nog één keer zo staat uit te lachen Katy, dan zorg ik er persoonlijk voor dat jij volgend jaar dit baantje krijgt.' 

Ik stond daar wat verbaast te staren 'Het is Kate en daarbij je wordt er toch voor betaald dus wat is je probleem, Joycy?' Woedend liep ik weg en sloeg de deur met een luide knal dicht. Wat dacht die eigenlijk wel wie ze was? Cleopatra, Lady Gaga of Anne Boleyn? Waarschijnlijk die laatste... pfff, wat een dag! Dat beloofde al niet veel goeds voor vandaag. 

Snel haastte ik mij naar de ontbijtzaal. Wat moest ik nu doen? Hoogstwaarschijnlijk is Joyce nu kwaad op mij en zal ze mij op een gepaste manier willen straffen. En het ergste van allemaal: ze mocht mij ook straffen! 

'Waarom zo'n stress meisje van mij? Niet goed uitgeslapen? Ik kan je anders wel wakker maken...'

'Thomas het is heel lief dat je me wil opvrolijken maar het is nu echt niet het juiste moment!'

 Thomas antwoordde:'Komaan zeg het maar, straks denk ik nog dat je kwaad bent omdat ik je gisteren heb gekust...'

'Echt grappig hoor...',antwoordde ik geïrriteerd,'Maar als je het echt wil weten, één naam Joyce!'

'Bedoel je die toffe die mij zo hartelijk begroette de eerste dag? Daarmee kan je nu toch echt geen ruzie maken.'

'Nee jij zeker niet! Als je staat te flirten met elk meisje dat je tegenkomt...' zei ik misnoegd.

'Is er iemand Jaloers? Hey Kate, doe niet zo flauw, ik val echt niet op mijn leidsters hoor...' Voor ik kon antwoorden stormde tornado Joyce de eetkamer binnen.

'We moeten hier allemaal een beetje orde op zaken stellen. Daarom heb ik besloten om een strakke dagplanning op te stellen. Er zijn drie verplichte uitstappen waarbij ik jullie-spijtig genoeg-zal moeten begeleiden. Maar geen nood! We gaan nog veel andere leuke activiteiten doen op de volgende drie dagen die ons nog resten!' Na Joyce toespraak begonnen de kleintjes luid te joelen van enthousiasme.  Joyce vervolgde haar uitleg: 'In heel het gebouw hangen er papieren omhoog met de dagplanning erop. Ik veronderstel dat hierdoor de rust terug zal keren en ik ook eens kan ontspannen. Kom geen minuut te laat of je mag voor de hele dag naar de slaapzaal terwijl wij leuke dingen doen!' Eindelijk stopte ze haar pleidooi over haar fameuze dagplanning.

 'Misschien moeten we eens proberen samen te laat te komen, die hele dag slapen staat mij precies wel aan',fluisterde Thomas in mijn oor. Ik moest mijn lach proberen inhouden, ik wilde niet weer belachelijk gemaakt worden door Joyce voor heel het kamp. 'Kom laten we gaan kijken naar die dagplanning', ik stond op en trok Thomas met me mee.

We liepen samen door de gangen tot we een wit A4-blad zagen hangen aan een muur bij de jongensslaapzaal. 

Dagplanning

Dag 1                                                     Dag 2                                                      Dag 3

                       6:00:  opstaan                              6:00: opstaan                               6:00: opstaan

6:15: badkamer open               6:15: badkamer open              6:15: badkamer open

6:30: badkamer sluit                6:30: badkamer sluit                6:30: badkamer sluit 

                       6:45: ontbijt                                  6:45: ontbijt                                 6:45: ontbijt 

                      7:00: slaapzaal opruimen         7:00: slaapzaal opruimen      7:00: slaapzaal opruimen

                      7:45: buiten verzamelen           7:45: buiten verzamelen         7:45: buiten verzamelen

                     8:00: Onkruid trekken                8:00: Tuin opkuisen                   8:00: Gebouwen kuisen

                    12:30: middagmaal                     12:30: middagmaal                   12:30: middagmaal

                    13:30: Afwas                                   13:30: Afwas                                 13:30: Afwas

                   14:30: gezelschapsspelletjes  14:30: speeltuin                          14:30: zwembad  

                  18:00: avondmaal                      18:00: avondmaal                     18:00: avondmaal

                  19:00: slapen                                19:00: slapen                                19:00: afwas

                                                                                                                                          20:00: vertrek

Dit kon ze niet menen! Dit was erger dan ik me ooit zou kunnen inbeelden. Ook Thomas had precies dezelfde mening als ik. Hij keek gefrustreerd naar het blad en zo stonden we een tijdje sprakeloos alleen maar naar dat blad te staren, hopend dat als we er maar lang genoeg naar zouden kijken de letters zich misschien zouden verplaatsen en andere activiteiten zouden vormen. Maar dat deden die stomme letters natuurlijk niet. Ik legde mijn hand op Thomas zijn wang en zei op stille toon:'Dankzij jou blijf ik hier. Als jij hier niet zou zijn had ik waarschijnlijk gezegd dat ik naar huis moest omdat ik ziek ben. Maar elke dag op dit rot kamp is het waard om bij jou te zijn.'

 Hij antwoordde niet, er kwam enkel een grote glimlach op zijn gezicht. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder terwijl hij met mijn haar speelde. Na een tijd nam hij mijn hoofd in zijn handen kuste me. Eerst zacht, bang voor mijn reactie, maar geleidelijk aan heviger. Hij deed mij alles vergeten: het kamp, de planning en zelfs hoe ik moest ademen. De vlinders in mijn buik vlogen als zotten rond, het leek alsof Thomas hetzelfde voelde. Daarom zoende hij me nog harder en duwde mij tegen de dichtstbijzijnde muur. Ik wist niet wanneer we onze kus zouden beëindigen, ik had ook geen zin om ermee te stoppen. 

'Kate, ik hou van jou...' 

'Ik weet het Thomas, ik weet het...' Hij liet me los en keek me verbaasd aan alsof ik juist had gezegd dat spruitjes met rode biet mijn lievelingseten was. 

'Voel jij niet hetzelfde voor mij misschien?' oh nee, ik wou hem niet kwetsen. Wat moest ik zeggen? Thomas was een toffe gast die op het juiste moment op de juiste plaats was. Hij fleurde mijn vakantie een beetje op, dat wel. Maar echt verliefd? Echte liefde? Op twee dagen tijd? Ik wist het niet. Al dat kussen ging veel te snel, ik had nooit gedacht dat hij zo een serieuze dingen zou vragen op deze korte tijd. Dus zei ik: 'Thomas vind je nu zelf niet dat dit allemaal veel te snel gaat? Ik vind je echt heel leuk geloof me, maar...' 

'Maar ik was gewoon een welkome afleiding die je af en toe eens kuste. Dat doe je toch waarschijnlijk elke week met een andere jongen. Ik heb het al lang begrepen Kate, je moet niet van mij houden. Ik zal proberen ook niet meer van jou te houden. Maar ik zal het je toch gemakkelijk maken, zie het als een laatste geschenk van mij aan jou: ik vertrek morgen stipt om negen uur. Nog veel plezier met al je avontuurtjes, mijn liefste Kate!' Thomas liep woedend weg.