Ver-ander

8. Paleis-verblijf

'Hier is je chocomelk, let op het is warm!'Thomas gaf me mijn beker. We zaten naast elkaar op mijn zetel. Na mijn huilbui had hij me met zijn auto naar huis gebracht en voorgesteld om nog even mee naar binnen te gaan. Wat ik heel graag wou. 'Dankje. Hoelang kan je nog blijven?'vroeg ik hem.'Niet zo lang meer... Vijf minuten misschien,'hij haalde zijn schouders op.'Wat zou je ervan denken om eens een weekje bij mij te logeren?'vroeg hij uit het niets. WAAAAAT! Dat was het subtielste dat hij gezegd had vandaag... Hij zag mijn blik en begreep waarom ik niet antwoordde.'Ow, zo bedoelde ik het niet,' hij begon te lachen,'natuurlijk mag je in een aparte suite slapen als je dat wil.'Dat was misschien een goed idee, zo konden we op een rustige manier verder werken aan onze misgelopen-bijna-weer-herstelde-liefdesrelatie.'Wanneer vertrekken we?'vroeg ik enthousiast. Hij trok een wenkbrauw op:'Wanneer je maar wil!''Ik zal er vanavond met mijn ouders over spreken, misschien mag ik morgen wel komen...'och ja, ik weet dat ik waarschijnlijk toch niet zou mogen blijven slapen bij mijn lief maar ik mocht er toch tenminste van dromen.'Als je mag van hen, kom ik je persoonlijk halen',zei hij alsof het zijn plicht was.

'Het is maar één weekje, mama. Zo een kans krijg ik nooit meer',meestal werkte smeken bij haar toch niet dus was de kans groot dat ik nu ook niet zou mogen gaan.'Kijk Kate, ik zeg geen nee: het is inderdaad een unieke kans, maar ik wil eerst dat je vader het ermee eens is voordat ik zeg dat je mag gaan', de situatie was dus toch niet zo dramatisch als dat ik eerst gedacht was. Papa was het er onmiddellijk mee eens dat ik moest gaan en toen ik hem vroeg wanneer zei hij:'Hoe sneller, hoe liever!' Dus kon ik 's avonds op mijn kamer Thomas het blije nieuws vertellen.'Yesss, zalig!',riep hij door mijn telefoon,'ik kom je om negen uur halen.''Goed ik zal klaarstaan! Zorg dat je koffer leeg is zodat al mijn valiezen in de auto kunnen',zei ik al lachend.'Voor jou alles, my lady! Als het moet zet ik zon een koffer op mijn schoot terwijl ik rij',hij lachte uitbundig. Ik weet anders nog wel iets wat je morgen op je schoot zal mogen zetten...'zei ik hem uitdagend.'O ja, wat dan?'vroeg hij zo onschuldig mogelijk. Ik was zo blij dat ik hem weer terug kon zien dat ik de volgende ochtend al om zes uur opstond om mij klaar te maken. Met als gevolg dat ik om half acht met mijn jas aan bij de voordeur stond te wachten.

Tuuuut-Tuuuut Ein-de-lijk ik sloeg de deur open en daar was hij dan: zittend in een zwarte taxi-zo één zoals in Londen-met petje en kostuum. Ik kreeg de slappe lach.'Had u een taxi besteld mevrouw?' vroeg hij. 'Ja, inderdaad. Naar de presidentenburcht alstublieft',zei ik zijn toneeltje meespelend. 'Voor u alles mevrouw!'De rit duurde 2 uur maar ik verveelde me geen moment. Thomas was zijn nonchalante zelf:'Dus moet ik straks baljurken voor jou laten maken als we bij mij thuis zijn?''Hè, je bent toch het zoontje van de president en geen prins?'antwoordde ik hem al lachend. 'Sssssssht... Prins klinkt veel cooler oké, ik zou dolgraag als prins Thomas aangesproken worden',Thomas legde zijn hand op zijn borst en begon één of ander raar lied te zingen over hoe erg hij zijn vader, de president haatte en dat hij liever wou dat zijn vader koning was.(zo kon hij met superveel prinsessen daten).'Wel en ben ik niet genoeg misschien?'vroeg ik sarcastisch na zijn liedje. Hij stopte plots met lachen en draaide zich naar mij om, ik zag een glinstering in zijn ogen:'Jij maakt mijn bestaan als zoon van een president draagbaar. Dankzij jou voel ik mij weer een normale jongen',hij gaf me snel een handkus.

Na een paar uur kwamen we dan aan bij het paleis. Het was een prachtig gebouw, met rijkelijk versierde tuinen en zo van die dingen... Oh chips, ik zag twee mensen op de trappen. 'Goeiedag vader en moeder',Thomas was opeens gespannen. Het leek alsof zijn ouders vreemden voor hem waren. 'Dit is Katherine, een vriendin van mij. Is het goed als ze hier een week verblijft? Ze moet namelijk een werk maken over presidenten voor haar eindwerk'. De president keek me raar aan maar zei uiteindelijk:'Goed, zolang u zich gedraagt juffrouw, zie ik geen problemen in verband met uw verblijf'. De president draaide zich om waarna zijn vrouw hem op de voet volgde zoals een schoothondje zou doen. 'Goed, dan laat ik je je kamer zien',Thomas knipoogde vrolijk naar mij.

Eén woord: wauw. Wat was dit voor een kamer! De muren waren behangen met van dat chic behangpapier, satijnen gordijnen, een hemelbed. En het beste van allemaal: een inloopkast mét make-up... Ik sliep in de kamer naast die van Thomas wat alles nog meer compleet maakte-er was een deur in mijn kamer die rechtstreeks naar de zijne leidde. Na een tijd werd ik moe dus ging ik languit in mijn bed liggen. Ik was bijna in slaap gevallen tot ik plots mijn matras voelde bewegen. Verschrikt sprong ik recht en greep een beeldje vast om mij te kunnen beschermen tegen de indringer die zo in het donker mijn kamer binnensloop. 'Wow, rustig Katie, ik ben het maar!'Hij lag in een deuk van het lachen door mijn reactie. 'Meisjes besluipen midden in de nacht is ook niet echt hoffelijk', ik trok hem naar me toe en gaf hem een harde kus. 'Aw, waar was dat voor nodig', riep hij beschuldigend. 'Zie het als je straf!' zei ik alsof ik kwaad op hem was. Maar hij antwoordde mij uitdagend:'Ik weet wel iets om het goed te maken...'Voor ik hem kon tegenspreken duwde hij zijn lippen zacht op de mijne. Hij trok me op zijn schoot en trok een spoor van kussen van mijn hals naar mijn mond. Uiteindelijk liet hij mij even los om adem te halen.'Het is je vergeven',fluisterde ik in zijn oor.'Mmmm, ik zei toch dat ik wist wat je humeur zou opvrolijken'. Lachend trok ik hem nog wat verder mee op mijn bed zodat we er volledig op lagen. Hij rolde me boven op hem:'Beloof me dat je het blijft geloven dat ik altijd van je zal houden'. Ik voelde de vlinders in mijn buik omhoog komen. 'Ik geloof je maar beloof mij dat je hier blijft, dat je mij niet plots weer alleen laat', vroeg ik hem. 'Dat beloof ik je plechtig, Kate.' Hij legde me terug op mijn matras  en kwam naast me liggen. Ik legde mijn hoofd op zijn borst en zo vielen we in elkaars armen in slaap.