ben biraz sen hastası | bxb

on dört

12 Aralık, 2023

aç kapıyı, gir içeri,

gönlüm bekliyor seni.

☆

anahtarla kapıyı açıp içeri girdi Gökalp. odadaki sıcaklık yüzüne vurunca rahatlamıştı. soğuktan içi titremişti siyah saçlı gencin.

ayakkabısını çıkarırken Kutay da sesi duyup kapının önüne gelmişti. sarışın gördüğü suratla rahat nefes verdi. "sonunda geldin. bir an kavgaya falan karıştığını, o yüzden gelmediğini sanmıştım."

Gökalp'ın kalbi gördüğü yüzle kasılırken kendini kontrol etmeyi başardı ve alaylı ifade takındı yüzüne montunu üzerinden çıkarırken. "beni gerçekten hiç tanıyamamışsın. ilk beni homofobik sanıyorsun, sonra kavga eden serseri olduğumu düşünüyorsun."

Gökalp ilerleyip çalışma masasının önündeki sandalyede oturdu. gözlerini karşısındaki yatağına oturan sarışının gözlerine çevirdi.

Kutay bakışlarını kaçırdı mavi gözlerden. içini yakıp geçiyordu koyu maviler sanki. "homofobik olduğunu düşünmemiştim. sadece oda arkadaşının eşcinsel olduğu için şaşıracağını sanmıştım."

Gökalp hiç şaşırmamıştı. kendisi de hem erkek hem kadınlardan hoşlanıyorken şaşıramazdı zaten. "sana bir sır vereyim mi Kutay?" gülümsemesi büyümüştü şimdi siyah saçlının.

Kutay şaşkın bakışlarını mavilere çevirdi yeniden. "sır mı? ne ki?" Gökalp onun bu tatlı haliyle kafasını geriye atarak güldü. Kutay'ın gözleri beyaz boyunda takılı kalmıştı bu seferde. kendine gelip kaşlarını çattı hala gülen çocuğa.

"ne gülüyorsun? söylesene."

Gökalp onun sinirli ifadesini incelerden gülümsemesi yüzünde takılı kaldı. beş dakika önceki bıkmış ruh hâlinden eser kalmamıştı şimdi.

işaret parmağıyla sarışına yaklaş işareti verdi. Kutay kaşlarını daha fazla çatsa da siyah saçlının dediğini yaptı. yaklaşan çocukla Gökalp yüzüne daha da yaklaştı.

Kutay'ın gözleri mavi gözlünün beyaz yüzünü taradı. belirgin olmayan çilleri çok daha güzel görünüyordu yakından bakınca. hatta tek tek saya bilirdi küçük belli belirsiz lekeleri. onu daldığı çillerden ayıran kulağına yaklaşan Gökalp oldu. "ben biseksüelim Kutay." fısıltıyla kulağına dolan ve beyninde yeninden oynatılan cümle ile birkaç saniye kendine gelemedi Kutay.

sonra geri çekildi ve yüzüne baktı ciddi olup olmadığını anlamak için. Gökalp gülümsüyor olsa da gayet ciddi görünüyordu. ne diyeceğini bilemedi Kutay.

"ha iyi o zaman. güzel." yutkunarak daha fazla geri çekildi ve yeniden yatağına geçti.

Gökalp onun bu şaşkınlığı ve tatlılığı karşısında ısırmak istemişti yanakları pembeleşen çocuğu. ona yaklaştığı zaman aldığı koku başını döndürmese yapacaktıda aslında.

Kutay boğazını temizledi hafifçe. sonra aniden aklına birşey gelmiş gibi kafasını kaldırdı. "Gökalp. çay. evet çay. bekle yeni bir fincan getiriyorum."

Gökalp'ın birşey demesine izin vermeden kalktı. Gökalp derin bir nefes aldı içine. ne yapacağını, nasıl hareket edeceğini bilmiyordu. Kutay'ın Devrandan hoşlanma meselesiyse iyice karıştırıyordu aklını.

Devranı tanıyordu. pek yakın sayılmazlardı, ama arkadaşlarlardı işte. arada buluşup sohbet ederlerdi. Devranı ne zaman görüpte hoşlanmıştı, neden hoşlanmıştı çok merak ediyordu Gökalp.