İyiki: Başlangıç | HalZey |

Buluşma / 3. Bölüm

Merhabalar efenim kitabımızın 3. bölümüyle karşınızdayım bu bölümün güzel olacağını ve sizde merak uyandıracağını düşünüyorum iyi okumalar...

Halil İbrahim Karasu Anlatımı

Başka bir yerde buluşmalıydık çünkü insanlar gereksiz saçma konuşabilirdi, bunun için Zeynep'i başka bir yere davet etmeliydim ama nereye. Biraz düşündükten sonra aklıma göl geldi çocukluğumuzda oynadığımız göl oraya davet edecektim yani tek Zeynep'i değil diğerlerini de. Osman'ın olduğu tarafa dönerek "Osman'ım bir gelir misin?". "Geldim Halil İbrahim, ne oldu?". "Şey diyorum gölün orada mı buluşsak, çocukluğumuzdaki gibi". Temel cevap verdi "olur, çok güzel olur Zeynep gelebilir misin?". "Gelirim Temel hem orada daha rahat konuşuruz". "Tamam o zaman saat kaçta?". Ben cevap verdim "saat 5 olur mu?". "Olur tamam biz Turan'la Osman'la geliriz siz yolu unutmadınız değil mi?". "Yok ben unutmadım, Zeynep sen". "Ben unutmuş olabilirim". "Tamam Zeynep sen benimle gel o zaman benim evin yolunu biliyorsundur herhalde". "Onu unutmak ne mümkün gelirim ben 4.30'da senin oraya". "Tamam o zaman ben gidiyorum işlerim var". Zeynep konuştu "bana da müsaade evden merak ederler". Turan konuştu "görüşürüz kaçkınlar". Turan'ın bize neden böyle dediğini anlamadım ama neyse ben yavaş yavaş arabama gidiyordum Zeynep'te bizimkilerle vedalaşıyordu sonra benim yanıma geldi ve "görüşürüz Halil İbrahim" dedi bende "görüşürüz Zeynep" dedim kalbim bir başka atıyordu onu gördüğümde küçükken de öyleydi ama buna anlam veremiyordum, şuan da veremiyorum. Arabamın sürücü koltuğuna geçtiğimde yan koltukta Zeynep'i hayal ettim güzel saçlarını, gözlerini kendimi bu düşüncelerden alamıyordum onu her gördüğümde kalbim tetikleniyordu ama ben ona anlam veremiyordum, daha doğrusu vermek istemiyordum o düşmanımın kızıydı yapamazdım. Bunları düşünmemem gerekiyordu alınacak bir intikam vardı bu yolda belki ölecektim ama yapacaktım onları halka çektirdiklerine pişman edecektim. Yol uzundu eve varmama daha 30 dk vardı yetişmem gerekiyordu saat 3.30'du 1 saatim vardı Zeynep 4.30'da gelecekti.

***

Eve varmıştım tabii çadırımda kalıyordum. Eve güzel bir tadilat lazımdı neyse onu sonra yaparım zaten, hazırlanmam gerekiyor. Çadırımdan içeri geçtiğimde çantamı çıkardım ve içini açtım sıradan, sade bir tişört alıp giydim saatime baktığımda 4.20'ydi Zeynep birazdan gelir diye düşündüm.

Zeynep Leto Anlatımı

Halil İbrahim'i gördüğümde kalbim çok hızlı çarptı çok yakışıklı gözüktü gözüme yada zaten öyleydi oradan ayrılırken arabamın anahtarıyla arabanın kilidini açtım sonrada herkesle vedalaşıp arabamın sürücü koltuğuna geçtim kalbim hala çok hızlı atıyordu. Arabayı çalıştırdığımda yola doğru sinyal vererek çıktım ve oradan uzaklaştım ev kahvehaneye yakındı ama bana yine de uzak geliyordu.

***

Eve varmıştım, hemen çıkıp hazırlanmam gerekiyordu. Evin kapısını açtım ve koşar adımlarla merdivenleri tırmandım ve odama adım attım saat 4'tü hazırlanmak için 5 dk vardı Halil İbrahim'in evine 25 dk'da anca giderdim o yüzden hemen üstüme bir tişört birde dar paça bir pantolon giyip odamdan koşar adımlarla çıktım, ama telefonumu unuttuğumu fark ettim odama tekrardan girip telefonumu cebime atıp çıktım araba anahtarı zaten elimdeydi merdivenlerden inerken anneme ne diyeceğimi düşündüm Halil İbrahim ve arkadaşlarımla buluşacağım diyemezdim o yüzden "anne ben arkadaşlarımla buluşacağım geç kalırsam merak etmeyin" dedim annemde "tamam kızım ama çok gecikme" dedi evin kapısına doğru ilerledim ve kapıyı açtım oradan kocaman olan bahçeye çıktım ve arabayı park ettiğim yere doğru ilerledim kapıyı açıp sürücü koltuğuna geçtim arabayı çalıştırdım ve gaza bastım. Yolda giderken küçükken biz bu yolu nasıl yürüyerek gidiyorduk diye düşündüm hiç yorulmuyorduk, galiba biraz yaşlanmıştık. Yola devam ederken arabayı sağa çekip çok hafif bir makyaj yaptım arabayı tekrar sürüş moduna alıp yoluma kaldığım yerden devam ettim. Yol uzundu, saatime baktığımda 4.15'ti daha vaktim vardı ama ben yine de geç kalmamayı garantilemek için arabayı biraz daha hızlı sürdüm (merak etmeyin 3. bölümden kaza yaptırıp komaya sokmayacağım :D) Halil İbrahim dönmüştü hep hayalini kurduğum arkadaş grubumuz yeniden toplanmıştı 20 yıl sonra. Halil İbrahim olmadan eksik kalmıştık, Ahmet amca vefat ettikten sonra Halil İbrahim gitmişti kimseye haber vermeden öylece gitmişti. Ama şimdi geri dönmüştü mutluyduk mutluluğumuzun bozulmasına bu sefer izin vermeyecektik. Ben bu düşünceler içerisindeyken evin olduğu sokağa gelmiştim köşeyi döndüğümde Halil İbrahim'in evi karşıda olacaktı köşeyi döndüm ve biraz eskimiş evle karşılaştım arabayı uygun bir yere park ettim evin bahçesinde bir çadır vardı sanırım Halil İbrahim orada kalıyordu. "Halil İbrahiiimm" diye bağırdığımda çadırın fermuarı açıldı Halil İbrahim içeriden çıktı ve "geldin mi Zeynep?" dedi bende "geldim Halil İbrahim". "E hadi o zaman çocukları bekletmeyelim". "Tamam" Halil İbrahim arabasına doğru ilerledi bende onu takip ettim cebinden anahtarı çıkardı ve üstündeki tuşa bastı sürücü koltuğuna doğru gidecek sanırken o benim bineceğim koltuğun kapısını açtı bende bu centilmen tavrına "teşekkür ederim" dedim o da "rica ederim" dedi sürücü koltuğuna geçip anahtarı arabaya taktı ve çevirdi arabayı çalıştırdıktan sonra gaza bastı gölün olduğu tarafa doğru arabayı sürmeye başladı.