Saklamak / 6. Bölüm

130 5 3
                                    

Merhabalar efenim bu gün kitabımızın 6. bölümüyle karşınızayım bölüm çok güzel biraz da romantik şimdilik iyi okumalar...

Yazar Anlatımı

İki genç birbirlerinden uzakta yine birbirlerini düşünüyordu, birbirleri için yaratıldıklarını bilmeden. Zeynep'in eve kapatılmasının ardından 3 gün geçmişti, bu sırada Halil İbrahim 1 depo daha basmış ve yetkililere teslim etmişti, ama aklı hala Zeynep'teydi her düşüncesinin içindeydi Halil İbrahim acaba şuan da nasıldır diye düşünmeden edemiyordu fakat gün kavuşma günüydü. Halil en önemli planlarından biri olan Zeynep'i kaçırma işini bu gün yapacaktı sadece balkona tırmanması gerekiyordu sonrada Zeynep'le beraber oradan inmesi gerekirdi Zeynep olmasaydı evin kapısından pat küt adamları indirerek çıkabilirdi ama Zeynep'in güvenliği esastı. Hiç düşünmediğim şey ise şimdi aklıma gelmişti ya Zeynep "neden" diye sorarsa ne diyecektim nasıl yapacaktım baban seni gözden çıkarmış desem inanmazdı, o zaman ne diyecektim "ben seni seviyorum" desem zamanı değildi hiç değildi. "Güvenliğin için" desem sorar mıydı acaba?, bilmiyordum ama "neden" diye sorarsa bir cevabım yoktu bu açıdan hiç düşünmemiştim ama yapmam gerekiyordu onu oradan kaçırmalıydım, buldum!!! "hep sen mi yardım edeceksin bu sefer ben edeyim" diyecektim o zaman geçerli bir sebebim olurdu. Hemen çıkmam gerekiyordu saat akşama doğru 5'ti hava kararmadan bu iş bitmeliydi, o yüzden hemen üstüme bir gömlek giydim rahat hareket edebilmem için uygundu en üstteki düğmelerden 2 tanesini açtım ve kemerimi taktım belime silahımı geçirdikten sonra evden çıktım arabamın anahtarını çıkardım ve üstündeki düğmeye bastım, vakit kaybetmeden ön koltuğa geçtim ve arabayı sürüş moduna aldım yol uzundu.

***

Leto evinin önündeydim ve adamlar hava karardığı için seyrekti hemen harekete geçtim ve yavaşça yürüdüm bir ağacın arkasında yerimi aldım ve adamların dağılmasını bekledim, adamlar dağıldığında yürüyecektim ki biri beni fark etmişti ve kolumdan tutmuştu bende onun ağzını kapadım ve boğazını sıktım adam bayılınca bir kaç adam daha beni fark etmişti artık tabancama başvurmalıydım ve susturucumu takmıştım adamları tık tık tık hemen indirmiştim neden bu kadar kolay olmuştu bende bilmiyordum çıkarken kalan son 2 adamı da vurdum artık bahçe temizdi ancak elimi çabuk tutmalıydım yeni adamlar gelebilirdi Zeynep'i sonsuza kadar kaybetmek isteyeceklerim arasında bile yoktu o yüzden tırmanmak için taşın birine ayağımla bastım sonra elimi üstteki taşa attım diğer ayağımı elimden güç alarak üstteki taşa attım, yaram yine sızlamıştı ama umurumda da değildi açıkçası çıktığım yer salona bağlanan alt balkondu Zeynep'in balkonu bir üstteydi oraya zıplarsam tutunabilirdim tam tutunduğum anda yara daha fazla dayanamadı ve kanamaya başladı bu beni durdurmadı balkonun trabzanlarından tırmandıktan sonra atladım ve artık balkondaydım yara az kanıyordu ama acısı hissedilir kadardı şimdilik önemli değildi içeri daldığımda gözlerim Zeynep'i aradı sanırım hala sofradalardı o yüzden beklemeliydim ancak saklanmalıydım da o yüzden giyinme kabini gibi bir şeyin arkasına geçtim.

15 Dakika Sonra

Sonunda Zeynep gelmişti, tek olduğuna emin olduğumda saklandığım yerden çıktım Zeynep yerinde hopladı "Halil İbrahim ödümü patlattın" dedi bende "Zeynep fazla zamanımız yok gitmeliyiz" dedim o meraklı ve şaşırmış gözlerle bana baktı "neden ki" dedi iyi ki plan yapmıştım "gitmeliyiz çünkü sen burada kalamazsın yakında çok kötü şeyler olacak Zeynep gitmeliyiz". "Ama neden sadece evden çıkma yasağım var bunda abartılacak bir şey yok ki". "Zaten sorun o değil babanın ortağı olan bir adam, baban seni onunla evlendirmeyi düşünüyor". "Sen bunu nerden öğrendin ben bile bilmiyorken". "2 gün önce basılan depo var ya onu ben bastım işte orada bir adamı babanla konuşurken duydum oğlumu senin kızınla evlendirelim artık Rızvan diyordu". "Na- nasıl ama babam bunu bana nasıl yapar" boğazının düğümlendiği belliydi benim bunu söylememem gerekiyordu sonra söyleyecektim ah gerizekalı kafam neden dilini tutamazsın ki Halil İbrahim ben gerizekalıyım ya.

İyiki: Başlangıç | HalZey |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin