İkinci Bir Şans / CHANMİN

Hyunjin ve Seungmin

Merhaba...

Bu sefer konuşma kısmını başa yazmamın daha doğru olacağını düşündüm.

Suç ve Adalet'in devamıdır, bölümler oradaki kadar uzun olmayacaktır ve okuyarak neden yazdıklarımın artık güzel olmadığını anlayayım dedim ama okuyunca farkettim ki şuanda yazdıklarım daha çok hoşuma gidiyor.

Umarım sizin de hoşunuza gider ve sıkılmadan ilerlersiniz. 💕
.......

FELİX
"Felix Hyung..."

"Hm?" Gülümseyerek çizdiğim resimden kaldırdığım bakışlarımı küçük kızın meraklı gözlerine çevirdim.

"Hyunjin Hyung neden hala gelmedi?"

"İşi vardı ya, belki işi uzamıştır..." demiştim ancak içimde kötü bir his vardı, şuanda o izinliydi ve o zaman ne işi olabilirdi ki bana mesaj olarak ta hiçbir şey yazmamıştı...

Verdiğim yanıtla beraber küçük kız belli etmemeye çalışsada uğradığı hayal kırıklığı ile dönmüştü resmine...

Hyunjin'in onu çizmekten kaçtığını düşünüyor olmalıydı ama bu gerçek değildi, sevgilim tutmayacağı sözler vermezdi. Yine de Misaki bir çocuktu ve bunu düşünmektense kendini suçlu hissederdi.

Onu iyi hissettirecek bir şey bulmalıyım, dikkatini dağıtabilirsem biraz bile olsa neşelenebilir...

Odanın içerisine bakınmaya başladım ve köşede Hyunjin'in çizim yaptığı masanın yanındaki tuvali görmem ile olduğum yerden kalktım. "Hadi gel."

Misaki şaşkın gözlerle bana baktığında tuvalin önüne oturarak masa üzerinden aldığım boya paletini ve tüpleri işaret ettim. "Seni ben çizeyim."

"Olur!" Neşe ile gülerek uzandığı yerden kalktı ve koşarak karşıma geçti, ellerini hafifçe yana doğru açarak asil bir kıza yaraşır şekilde selam verir gibi üst üste gelen dizlerini hafifçe bükmüştü...

"Peki o zaman başlayalım!" dedim fırçayı ölçü almaya çalışır şekilde tek gözümü kısarak tutarken, Hyunjin kadar iyi değildim ancak denemekten zarar gelmezdi.

CHAN
Saatlerce odamın içerisinde daireler çiziyor ve ara ara telefonumun ekranını açıp Hyunjin ve Seungmin ikilisinden bir haber bekliyordum ancak nafile... Ne arıyan vardı ne soran...

Pencereye döndüğümde havanın karardığını farkettim, bu saate kadar Hyunjin onunla konuşmuş olmalıydı ancak neden beni aramadı? Veya Seungmin...

Büyük ihtimalle yüzümü görmeyi geçtim sesimi dahi duymak istemiyordu, yine de en azından kendisi ile ilgili haber yollasa...

Dayanamayarak telefonumu aldım ve Hyunjin'i aradım, ekranda beliren 'Çalıyor...' yazısındaki yanıp sönen noktaları izliyor süre göstergesinin açılmasını bekliyordum...

Seungmin benim yanımda kalmak istemese bile en azından onun iyi olduğunu bilmek istiyordum, onun güvende olduğunu bilsem bile belki rahat ederdim...

"Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz..."

Defalarca kez tekrar tekrar denememe rağmen sonuç aynıydı, bir türlü açılmıyordu...

Hyunjin, Seungmin'i alsa ne yapar? Misaki ile buluşturur... Misaki nerede? Felix'in yanında...

FELİX
Misaki resminin çizilmesinin hemen ardından uyuklamaya başladığında onu misafir odasına yatırmış ve hikayeler okuyarak uykuya dalmasını beklemiştim.