Smut ve Final

30 7 8
                                    

SEUNGMİN
O sırtı üzerinde uzanırken bacaklarını dizlerim arasında bırakacak şekilde karşısına geldim, bu şekilde rahatça uzanması nedense sinir ediyordu ki pantolonunun kemerine uzandım.

Çözdükten hemen sonra kemeri yavaşça onu tutan kumaşlardan kurtararak elime bir tur doladım, kucağına oturmadan üzerine doğru eğildiğimde iyice sırıtmaya başlamıştı.

"Neden sırıtıyorsun?"

"Seni böyle görmek çok güzel." Kemeri boynundan geçirmişken uçlarını birleştirdim ve hızla çektim ancak birleşim yeri tenine değdiğinde durdurarak gülümsememe engel oldum. "Şuan benim elimdesin Chris, güzel olup olmadığına ben karar veririm."

Korkmuş gibi sırıtması azalmasına rağmen bacağını kaldırarak erkekliğime sürttüğünü hissettim ve bu esnada dudaklarına kaydı gözlerim.

"Karşılık vermek yok..."

Bir şey demese de onaylar gibi gözlerini bir süre kapalı tuttuğunda dudaklarımızı birleştirdim, tek elimle boynunu okşarken diğerini de göğsüne doğru indirdim.

Alt dudağını dudaklarım arasına alarak emdiğimde kendini halen daha tutuyordu ama bırakmadan yaladığımda devam etmemi ister gibi biraz daha aralamıştı.

Göğsündeki elimi gömleğinin yakasına getirdim  ve aşağı doğru düğmelerini çözmeye başladım, bu sefer alt dudağını bırakarak üst dudağını dişlerim arasında hafifçe kıstırmıştım. Dokusu güzeldi, yumuşaktı ve yaptıklarıma devam etmek istiyordum ancak canını yakmaktan da bir o kadar çekiniyordum.

Biraz geri çekildikten sonra tekrar dudaklarını öpmüş ve bu sefer dilimi ağzının içine itmiştim ki ısırdığını hissetmemle hafif sırıtarak sertçe çenesini tutmuştum.

Gözlerimi açtığımda aralık bakışları benim üzerimdeydi ve çok keskindi. "İlk öpücükten bahsettiğimde iğrenmiştin ancak şimdi dudaklarımdan ayrılamıyorsun Seungmin."

Halen daha içimden onu öpmek geçtiği su götüremez bir gerçekti ancak karşısında şimdiden yenik düşmüş gibi gözükemezdim, boynundaki elimi yatağa koyarak kendimi onun yukarısında tuttum ve gömleğini çözen elimi pantolonunun üzerinden erkekliğine koydum.

"Peki ya sen? Karşımda ilk karşılaştığımız zamanki kadar korunmasızsın Chris."

Sertliğini avuçlamamla beraber yutkunmuştum ki o dudağını yalayarak başını arkaya doğru atmıştı, bir şey söylemese bile soluklarının derinleştiğini duyuyordum.

Bakışlarımı yüzünden kaçırdım aksi takdirde onu böyle görmeye devam edersem kendimi tutamayacak gibiydim, gömleğinin iki yakası arasındaki tenini aşağı doğru süzdüm.

Düğmelerini açmıştım ancak o kumaşın uçlarını pantolonunun içine sokmuş olduğundan tam görünmüyordu, kendimi yukarı kaldırarak kucağı üzerine oturdum.

Derin bir nefes aldım ve kıyafetinin tutmamla önce yukarı doğru çekerek uçlarını pantolonundan kurtardım sonra ise iki yana açarak sadece bir defa görme fırsatı sunduğu göğsüne baktım.

"Bakıyorum çok heveslisin Kim Seungmin."

"'Kim' değil."

"Hm?" Boynuna takılı kemeri kendime doğru çekmemle başını yataktan yukarı doğru kaldırmıştı ki tekrarladım. "Kim değil, Bang Seungmin."

"Madem sen öyle diyorsun, öyle olsu-Ah!" Dudaklarına bakmaktan kaçar gibiydim ki bakışlarıma kemerin altındaki teni yakalanmıştı, hemen eğilerek boynunu ısırdım.

İkinci Bir Şans / CHANMİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin