بەشۆکەوە سەیری هەواڵەکانم دەکرد
"علی، زادە پەیوەندی هەیە لەگەڵ کچێکی
ئاسای، دوور لە خێزانی خانەدان، دوێنی شەو
بینراون"
چۆن؟
وێنەمان گیراوە !
ئەسڵان ئاگەداری هیچ نەبووم
وێنەی ئەو شەوە بوو
کە بەیەکەوە قسەمان کرد
دەزانم دەبێت یەکێک بێت، لە
دراوسێکانمان ،،
دەستەکانم دەلەرزی ..
من هێشتا هیچم بەکەس نەووتوە ..
ئەوەشم نەووتەوە، کە بەچەقۆ لە
کەسێکم دا ..
من کەی وابووم؟
کەی هێندە پیس و خراپ بووم ..
هەست دەکەم وەکو علی،م لێدێت ..
پێی گوتم ئافەرین!
مانای چییە ..
واتا لای ئەو شتێکی زۆر ئاساییە ؟
چی گەر موڕاد منی بینی ؟
چ خاکێک بکەم بەسەرمدا ..
"دادە"
ناز گوتی
کاتێک سەری لەسەر سینەم، بەرز
کردەوە
"گیان"
"بۆچی، باوکم ئاوا زوو جێی
هێشتین؟"
گوتی
ماچی ڕوخساریم کرد
"خودا، بردییەوە بۆلای خۆی"
"واتا خودا باوکمی خۆشدەویست؟"
خۆشەویستی چی ..
عیسابی کافر لەگەڵ باوکم دەکرێت ..
"بەڵێ"
ڕۆشتمە ژوورەکەم
جلەکانم گۆڕی ...
چوومە دەرەوە
تاکسیێکم گرت
بڕیارێکم داوە
شۆفێرەکە
پیاوێکی بەتەمەن بوو
دووای کەمێک، پیاوەکە، لە ئاوێنەی
پێشەوەی سەیەرەکە سەیری کردم ..
