Sabah uyandığımda kendimi pamuk gibi hissediyordum en son ne zaman bu kadar huzurlu uyudum hatırlamıyorum.. yataktan kalkıp telefona baktım saat 8:30 bugün antreman yoktu benim de şuanlık bir işim yoktu haliyle. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım odaya geçip yatağı düzeltim oda hava alsın diye camı açtım, şuan aşağıya inmeye çok çekiniyordum kerem uyanmışmıydı acaba, insem ne olacak ki, uyanmamışsa bize kahvaltı hazırlasam olurmuydu acaba, off en iyisi kerem uyanana kadar odada kalmak, diye düşünürken aşağıdan sanki birşey kırılmış gibi ses geldi odanın kapısını açıp merdivenlerden kendimi aşağı kata uzattım keremin sesi geliyordu, çok şükür uyanmıştı... Odaya geçip kendime biraz daha çeki düzen verdikten sonra sessizce aşağı indim. Kerem mutfakta kahvaltı hazırlıyordu ve şuan bir bardak kırmıştı bardakları toplarken kendi kendinede söyleniyordu
"Ulan kerem, bi şeyi de doğru düzgün yap be oğlum, kızı uyandıracaksın amk ya... Tövbe tövbe haşa,Rabbim ağzımdan kaçtı valla"
Şuan üzerindeki önlük ile çok komik duruyordu ve o kadar komik söyleniyordu ki son kurduğu cümle ile küfür ettiği için Allah'tan özür dilemesine gülmeden duramadım birde bunu söylerken ellerini dua eder gibi yukarı kaldırmıştı... Ben hala onun bu haline sessizce gülüyordum ama o kadar çok kendine sövmekle meşguldu ki beni farkettmemişti bile, en son dayanamayıp içeri girdim kerem tezgahta birşeylerle ilgelinirken
"Kendine çok yükleniyorsun bence"
"Lan" benim sesim ile hızlıca arkasını dönmüştü elinde bir de bıçak vardı *manyak bu çocuk*
"Oha kerem çek şunu, şeytan doğurur valla bak"
"Off senmiydin seda" diyip baş parmağı ile damağını yukarı kaldırmıştı
"Başkasını mı bekliyordun"
"Hayır da, neden uyandın"
Kereme şaşkın şaşkın bakıp
"Uyanmasamıydım""Yok hayır ondan demedim, şey... Kahvaltı hazır olduğunda seni uyandıracaktım ben(masaya bakıp sessizce) planım bozuldu ya"
Bu dediğine tebessüm ederek
"Ne planı"
kerem yüzüme sanki *malmısın* bakışı atmıştı ya da inşallah ben öyle anlamışımdır"Ee kurmuşsun zaten kahvaltıyı, mis gibi gözüküyor valla (keremin şuan doğradığı salatandan bir tane ağzıma attıp devam ettim) valla yunus haklıymış,hamarat olduğun konusunda"
Kerem sadece gülmüştü
Sofra şuan o kadar güzel gözüküyordu ki dediğim gibi normalde kahvaltı sevmem ama şuan bu sofra iştahımı açmıştı kerem kendi elleriyle kahvaltı hazırlamıştı üstelik pankek bile yapmıştı"Ee hadi sen geç ben çayı demliyip geliyorum"
"Dur dur (keremden önce tüpteki çaydanlığı alarak) onu da ben yapıyım sen onca şey hazırlamışsın zaten"
"İyi madem" ben çayı demledikten sonra çaylarımızı da doldurmuştum. Kerem hala üzerindeki önlüğü çıkarmamıştı
"Vay bee"
"Noldu"
"Sahalarda hayranlıkla izlediğin futbolcuyu şuan önümde mutfak önlüğü ile görmek çok tuhafmış"
Kerem yüzüme bön bön bakmaya başladı"Noldu, neden öyle bakıyorsun?"
"Beni hayranlıkla mı izliyorsun" *şakamı, cidden buna mı takıldı*
"Buna mı takıldın kerem"
"Evet"
"Yani, sonuçta Galatasaray oyuncususun ve Galatasaray'da çok emek veriyorsun"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Arkadaş' ~Kerem Aktürkoğlu~
FanficYunus Akgün ve Tuğçe alaca ile çocukluktan beridir arkadaş olan seda, ve Galatasaray aşkı; bu aşktan dolayı tercüman olarak tutuğu takımda işe başlar, hayat da onun için bu andan sonra başlar. Fanı olduğu futbolcuyla yunus sayesinde kaynaşıp arkadaş...