Kapının önünde öylece elimde üstündeki mumlarla yanan pasta ile donakaldım, kapıyı keremin açmasını bekliyordum hatta evde tekdir diye düşünmüstüm ama değildi, ama ayakkabılar! Doğru ya Ayakkabılık...
Şuan kapıdaki küçük kızda donmuş bana bakıyordu, Reyyan'dı bu keremin küçük kardeşi
*bütün ailesini tanıyorum da galiba*
Biz reyyanla bakışırken arkadan keremin sesi geliyordu"Kimmiş abicim"
kapıya geldiğinde beni elimde pastayla görünce ilk önce bir şaşırdı ama şaşkınlığı kısa sürdü şuan yüzünde güller açıyordu resmen
"Seda, hoşgeldin canım gelsene"
"Şey... Ben gelmiyeyim kerem sende müsait değilsin belli ki"
"Saçmalama ya, gel hadi"
"Yok kerem, valla bak gideyim ben"
"Güzelim gelir misin içeri (elimdeki pastayı alıp reyyana uzattı) abicim sen al bunu geç içeri geliyoruz bizde"
"Annemlere kim gelmiş diyim abi"
"Babama seda abla gelmiş de anlar o"
"Tamam" deyip
Reyyan elindeki pasta ile içeri geçti. Şuan aileside içerideydi katiyen olmaz giremem ben o eve, kerem terliklerini giyip kapının dışına çıktı, kapıyı da komple kapatmadan aralık bırakarak kapattı, benim karşıma geçti durdu, şuan kaçmam gerek buradan"Kerem ben gide..." Benim konuşmama izin vermeden kollarını belime sarmıştı hemen, bir kaç saniyelik şaşkınlığın ardından bende boynuna sıkıca sarıldım, neredeyse bir dakikadır hiç birşey konuşmadan böyle sarıldık, sonra nerede olduğumuzu kavradım ayrıca aileside içerideydi
"Kerem,sizinkiler bekliyor seni, hadi git sen"
"Sende geliyorsun benimle, hadi"
deyip benden ayrıldı elimi tutup beni içeriye götürmeye çalıştı ama ben olduğum yere kilitledim kendimi
"Kerem olmaz ya"
"O niyeymiş"
"Kim var içeride"
"Bizimkiler"
"Annenle baban tek mi"
"Hm hm, hadi hadi"
"Kerem hayır valla bırak beni gideyim ben"
"Seda hadi dedim hadi"
"Kerem utanıyorum, annenle babanın yanında geriliyorum, olmaz valla bak.. hem siz şuan ailecek kutluyorsunuz ben başka zaman gelirim yine"
"Gerilecek birşey yok ki canım benim... Hem artık sende aileden sayılırsın"
Bu dediği hoşuma gitmişti, ama şuan çok gerginim böyle çat kapı gelip onların ailecek anını bozmak biraz canımı sıkmıştı, ama Ömer amca az çok tanıyordu beni tanışmıştık o yüzden azda olsa rahattım ama ya annesi, işte onunla nasıl konuşucam ya sevmezse beni
"Yanımdan ayrılma ama"
"Tamam tamam..hadi sevgilim bak bekliyorlar bizi"
sevgilim mi, kerem deme şöyle deme zaten gerginim
"Sevgilim mi"
kerem etrafa baktıktan sonra üstüme doğru yürüyüp belimden tuttu beni kendine doğru çekip yüzünü boynuma götürüp konuşmaya başladı
"Sevgilim değilmisin artık... (Benden ayrılıp yüzüme baktı) Hem sen ne kadar romantikmişsin ya öyle, o nottan sonra iki saat kendime gelemedim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Arkadaş' ~Kerem Aktürkoğlu~
FanfictionYunus Akgün ve Tuğçe alaca ile çocukluktan beridir arkadaş olan seda, ve Galatasaray aşkı; bu aşktan dolayı tercüman olarak tutuğu takımda işe başlar, hayat da onun için bu andan sonra başlar. Fanı olduğu futbolcuyla yunus sayesinde kaynaşıp arkadaş...