'Arkadaş' ~Kerem Aktürkoğlu~

10.BÖLÜM

"hele şükür geç içeri"

Ayakkabılarımı çıkartıp korku ile salona doğru yürüdüm abimde arkamdan gelip söylenmeye başladı

"Nerdesin kızım sen bu saate kadar"

"Abi çalışıyorum ya hani ben"

"Bu saate kadar mı, saat 12 seda 1'e geliyor hatta"

"Olamaz mı"

"Olamaz hanımefendi"

Tuğçe şuan endişe için de bir abime bir bana bakıyordu

"Şey akın abi.. sedanın iş bazen çok yoğun olabiliyor"

"Sen sus kız, körle sağırlar birbirini ağırlar işte"
deyip eliyle ikimizi işaret etmişti, benim sabrım cidden artık taşıyordu kaç yaşında insanım bu kadar karışma artık canımı sıkıyordu

"Abi yeterr.. cidden yeter artık yaa... Kaç yaşında insanım geldim 23 yaşına, benim de işim var bir ortamım var, arkadaşlarım var kendime göre sebeplerim var, dünkü ağlayarak abi abi diye senin peşinde koşan seda değilim artık, bende büyüdüm kabullen bunu sal artık beni,annemle babam bu kadar sıkmıyor beni yaa"

Tek nefeste söylemiştim resmen dediklerimi, konuşmam bittikten sonra biraz ileri gittiğimi anladım çünkü abime karşı gelecek veya sesimi yükseltecek biri değilimdir ama bu sefer son zamanlarda beni gereksiz yere sıkıyordu. Abime baktığımda onun bana karşı kırgın bakan gözlerini gördüğümde pişmanlığım arttı

"Hayır öylesin"

"Ne"

"Benim için hala peşimden benimle her yere gelmek için ağlayan küçük seda gibisin"

*Ama ağlarım*

Tuğçe bir anda gülerek
"Ne küçüğü akın abi küçülsün de cebime girsin"
Bu kız gergin anlarda nasıl davranacağını cidden hiç bilmiyorum.
Ben şuan çok yorgundum, direk odama geçmek istediğim için abimle Tuğçeyi salonda bırakıp odama doğru ilerlemeye başladım

"Neyse ne yaa, ben yatıyorum Allah rahatlık versin size"

"Nereye"

"Yatmaya dedim ya abi"

"Seda son birşey sorcam başka da birşey sormicam valla bak"

Abime doğru dönüp yanına gitmiştim tekrar

"Off.... Noldu abi"

"Kiminle beraber din sen...kızım bakma şöyle, sen bu saatlere kadar dışarıda kalacak bir kız değilsin yani birisi için kaldın biriyle birlikteydin demekki, kim bu şahıs"

"Arkadaşım abi... Ayrıca eski seda değilim artık o zamanlar 17 yaşında lise öğrencisiydim şuan 23 yaşında çalışan biriyim arada çok fark var, bence otur bir düşün"

Tam arkamı dönüp gidecekken abim Tekrardan seslenmişti ama sesi birazcık yüksek çıkmıştı

"Seddaa diyorum, abimin ben senin düzgün cevap ver bana"

Ama artık cidden sabrım taşıyordu, beni küçük bir çocuk olarak görmesi canımı çok sıkıyor artık...

"Keremle birlikteydik, beraber antreman çıkış birşey yemeye gittik, sonrada o beni eve bıraktı... Oldu muu, salacak mısın artık beni"

"Kerem kim lan"

"KEREMMM AKTÜRKOĞLUU"

"NEEE, kızım ne keremi Galatasaray oyuncusu o"

"Hadi yaa, iyimisin misin abi sen bende Galatasaray'da çalışıyorum ya hani (odama doğru giderken abime tekrardan dönüp) ayrıca bende Galatasaray'lıyım"