"Kimse çıktığı yolda kendisi kalmaz. Yol insanı başkalaştırır. 🍃"
Zeynep'ten
Sabah uyandığımda yanı başımda uyuyan Mira'yı gördüğümde huzurlu hissetmiştim. Şu dünyada tek arkadaşım oydu. Her şeyi rahatça anlatabildiğim. İstemsiz içim ısınıyordu ona iyi kızdı Mira. O da gözlerini açıp bana bakmıştı.
"Uyandırdım mı seni Mira"
"Yok canım zaten uyanmam gerekiyordu geç mi oldu saat çok mu uyuduk ne" diyip gülmüştük.
"Kalkalım bence de belki bugün annemi görebilirim inşallah "
"Ben biliyorum Meryem teyzenin hiç bir suçu yok niye birinin canına kast etsin canım çıkacak elbette."
"İnşallah Mira"
"Hem sen şu son olayları anlatmadın noldu boşandıktan sonra cübbo ile hem babası kaçırmış seni nasıl kurtardı seni anlatsana kızım ya "
Olayları en başından beri anlatmıştım. Feyza olayını kaçırılma mevzusunu. Cüneyd'in beni nasıl kurtardığını.. İntihar konusunu ona hiç açmamıştım annemin kulağına giderdi kesin. Mira da yarı söverek yarı kızarak dinlemişti beni.
"Ohaaaaaa kazanova cübboya bak sen ya senden ayrılır ayrılmaz kuzeni ile mi nişanlandı şaka mı ? Eee o halde niye hala peşinde kızım bu ?
"Nerden bileyim ki Mira sebebini sormadım sormak da istemiyorum öğrenmek de.. Zaten sürekli senin için yaptım diyip durdu. Ertesi gün sınav öncesi buraya da geldi."
"Çok garip ya ne bileyim seni sevdiğini düşünüyordum. Kuzeni ile niye evlenir ki pat diye. Hem de senden ayrılır ayrılmaz. Çok saçma gerçekten. Var sanki bir şeyler ama bakalım. Sen üzüldün mü yoksa?"
" Bilmiyorum ki Mira hayatımda o kadar şey var ki duygularıma kulak verecek halim de yok vaktim de. Umarım mutlu olur ne diyim ki."
"Saçmalama kızım ya aşıksın sen de ona belli tamam sizin ilişki biraz farklı başladı zoraki başladı ama seviyorsunuz birbirinizi belli. Seni ve kızları okutmak için de çok çabaladı bu çocuk değil mi?"
"Tövbe ne aşkı sevgisi Mira sen.."
"Ya Zeynep sus nolur ya giderken bile nasıl baktınız birbirinize gördüm. Cüneyd'in ismi geçince bile değişik oluyorsun kabul et artık. O da sana boş değil ama bu nişan mevzusu neyin nesi ?"
"Anlamadım hiç Mira. Boşanmadan hemen sonra hemen bu nişan nerde çıktı anlamadım. Benim tanıdığım Cüneyd yapmazdı. Bize bunca kötülüğü dokunmuş kızı hayatına almaya çalışması aklıma yatmıyor."
"Var bir şeyler ama bakalım anlarız yakında."
O sırada kapımız çalınmıştı başıma bir tülbent aldım hemen. Gelen kişi Beste Hanımdı.
"Günaydın kızlar sizi kahvaltıya bekliyoruz hazırlanın hadi hadi." Diyip gülümsemişti. Mira hüznümü dağıtmak adına şakalar yaparak takılıyordu bana. Birlikte hazırlanıp aşağıya indik.
———————&———————
Cüneyd'den
Cübbemi usulca giyinip evden çıkmaya hazırlandım. Ayakkabımı giyerken köşede Zeynep'in evin içinde giydiği terliği görmüştüm. Yüzümü kaplayan o tatlı gülümsemeyle bakakalmıştım.
Bu evi ev yapan onun varlığıydı. Evin içindeki dolaşırkenki ayak sesleri, her yere bulaşan kokusu öyle huzurlu hissettiriyorduki...
Unuttuğum o evin sıcaklığını Zeynep'in sayesinde tekrar anımsamıştım. O gittikten sonra virane kalmıştı evim ,yuvam, kalbim.... Bir gün bu virane sıcak yuva olur mu onu da Allah bilirdi. Lakin şimdi önemli olan adım atmaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Savaşçı&Cevher
Fanfiction"Senin bana nasip olman, şahsi hayatımın en değer biçilmez talihidir"
