ဒက်ရှဲရိုးရဲ့ ရေသူကြီး [မြန်မာဘာသာပြန်]

Chapter -14

ဒက်ရှဲရိုးရဲ့ ရေသူကြီး (မြန်မာဘာသာပြန်)

အခန်း (၁၄)

Translator - နာမည်ကဒ်ပြားအသစ်လေး

..

ကျွန်တော်ရေအောက် ဓာတ်ခွဲခန်းထဲကို စဝင်လာတာနဲ့ အရင်ရလိုက်တာက ရင်းနှီးနေတဲ့ ထူးဆန်းဆန်းအနံ့တွေဖြစ်နေတော့ ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီနဲ့ နှာခေါင်းကိုချက်ချင်း လှမ်းကာထားမိလိုက်တယ်။ ပိုးသတ်ထားတဲ့အင်္ကျီပေါ်က စူးရှရှဆေးနံ့ကတောင် ဘယ်လိုဆိုဆို ကျွန်တော့်ကိုနည်းနည်းတော့ အမူးပြေစေသေးတယ်လေ။ အဲ့ဒါထက်ကို ကျွန်တော်ဘာလို့များ မှန်လှောင်ကန်ကြီးထဲက အက်ဂရက်စ်ရဲ့ပုံရိပ်ကို အရင်တစ်ခေါက်ကလို အသည်းအသန် လှမ်းရှာကြည့်ဖို့မရဲ ဖြစ်နေရမှန်း နားမလည်နိုင်ပြန်ဘူး။

ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက အဲ့ဒီသတ္တဝါကို သွားကြည့်ဖို့ ကြောက်နေသလိုမျိုး.. ဒါမှမဟုတ်.. 'သူ့နဲ့ တွေ့ရမှာ' စိုးနေတယ်လို့ဘဲ ပြောရမလား။

သာမာန်ထက်ထူးကဲတဲ့ ဒီရေသူထီးရဲ့အကြောင်းတွေ ဒေးဗစ်ကျွန်တော့်ကို ပြောပြခဲ့တဲ့အချိန်ကစလို့.. ကျွန်တော်လည်းထပ်ပြီးသူ့ကို သာမာန်သားရဲတစ်ကောင်လို မမြင်နိုင်တော့ဘူးလေ။ မျက်နှာပူစရာကောင်းတာလေး ရှိသွားခဲ့တာတစ်ခုက လွဲလို့ပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော် တက်လာတဲ့ ကြောင်လိမ်လှေကား တစ်လျှောက်လုံး ဆာကာရိုရဲ့ခြေလှမ်းတွေ နောက်ကိုဘဲလိုက်ငုံ့ကြည့်ရင်း ပတ္တာတံခါးရှိတဲ့အထပ်ပေါ်က အပေါ်လွှာစင်္ကြန်ပြင်တစ်ခုဆီကို ရောက်သွားတော့တာဘဲ။ သေချာကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့ရောက်သွားတာလက်စွပ်ပုံစံ ရေလှောင်ကန်ကြီးရဲ့အပေါ်က ဖန်သားပြင်ကြမ်းတစ်ခုနဲ့ ကန့်ထားတဲ့ဓာတ်ခွဲခန်းတစ်ခုဖြစ်နေတယ်။ ထုတ်ချင်းဖောက်မြင်နေရတဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကနေ အောက်ဘက်မှာလှုပ်ရှား ကူးလူးနေကြတဲ့ ရောင်စုံငါးအုပ်ကြီးကို ကျွန်တော်ကြည့်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပင်လယ်ရေထုလဟာပြင်ကြီးထဲမှာ ပေါ်လောမျှောနေရသလိုတောင် ခံစားမိလာတယ်။