2.θα Ζήσω Ελεύθερο...Αραχνακι

60 6 8
                                    

Ξεκίνησε το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο, χορεύοντας με μια έντονη αίσθηση ελευθερίας και ανεμελιάς. Κάθε του βήμα ήταν σαν να ήταν στη σκηνή, με τα ψηλοτάκουνα παπούτσια του να χτυπούν το πεζοδρόμιο με ρυθμό, ενώ οι γυαλιστερές, αποκαλυπτικές του αμφιέσεις αναδείκνυαν την αυτοπεποίθησή του. Είχε μόλις ξεφύγει από τα δεσμά του Valentino, και η αίσθηση αυτή τον γέμιζε με μια σχεδόν μεθυστική χαρά.

Καθώς προχωρούσε, τα φώτα της κόλασης έλαμπαν γύρω του, και κάθε αρσενικό δαιμόνιο που συναντούσε στο δρόμο του δεν μπορούσε να αντισταθεί στο φλερτ του. «Ω, καλέ μου, δεν ήξερες ότι θα συναντήσεις έναν αληθινό αστέρα απόψε, ε;» έλεγε πονηρά σε έναν ψηλό, γοητευτικό δαίμονα που έτυχε να περνάει, χαρίζοντάς του ένα σαγηνευτικό χαμόγελο. Ο άλλος δαίμονας χαμογέλασε νευρικά, αβέβαιος για το τι ακριβώς συνέβαινε, αλλά δεν μπορούσε να αρνηθεί τη μαγνητική έλξη του Ángel.

"Όλοι απόψε  στο ξενοδοχείο  της Charlie Morningstar!"συνέχισε το χορό του στους δρόμους της Κόλασης, σκορπίζοντας τα ρούχα του καθώς πήγαινε, αφήνοντάς τα να πέφτουν στους λιθόστρωτους δρόμους σαν ξεχασμένα απομεινάρια μιας άλλης ζωής. Με κάθε γύρισμα και στροφή, το γέλιο του αντηχούσε στις γωνιές των σκοτεινών δρομίσκων, μεταδίδοντας μια αίσθηση απόλυτης απελευθέρωσης.

Φτάνοντας επιτέλους στην πύλη του ξενοδοχείου, ο Ángel ήταν σχεδόν γυμνός, φορώντας μόνο τα τακούνια του. Ήταν κατακόκκινος από τη χαρά και την ενέργεια της στιγμής, και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ανοίξει διάπλατα την πόρτα και να ουρλιάξει:

«Είμαι ελεύθερος! Ελεύθερος από τον καταραμένο Valentino! Τα κακαρωσε!»

Ο Husk  έφτυσε  το ουίσκι  του που εκτοξεύεται  στο στρογγυλό  χαλί  του  σαλονιού.
Οι υπόλοιποι, που ήδη είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στο λόμπι του ξενοδοχείου, γύρισαν να τον κοιτάξουν με έκπληξη, αλλά και με χαμόγελα που αντικατόπτριζαν τη χαρά του. Ο Alastor, με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο και τα χέρια σταυρωμένα, παρακολουθούσε τον Ángel να τρέχει σαν μικρό παιδί που ξέφυγε από τις αλυσίδες του. Η Vaggie έριξε ένα βλέμμα ανακούφισης στη Cherri Bomb, που χαμογελούσε πονηρά, γνωρίζοντας καλά ότι ο Angel δεν θα έχανε την ευκαιρία να το γιορτάσει με τον δικό του εκκεντρικό τρόπο.

«Μωρη, τα ρούχα σου!» φώναξε η Cherri γελώντας, καθώς ο Ángel άρχισε να πετάει στον αέρα τα τελευταία απομεινάρια της ένδυσής του, αφήνοντάς τα να σκορπίσουν στους διαδρόμους του ξενοδοχείου.

Carnal Shadows-Σαρκικές Σκιές (A.D FANFICTION)(booklov)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora