10.Ο ΨΑΡΑΚΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ;

34 3 16
                                    

O νεαρος αντρας μπήκε στον V Tower με μια αέρινη άνεση, σαν να μην υπήρχε τίποτα που να τον βαρύνει. Τα βήματά του ηχούσαν απαλά στο δάπεδο από μαύρο μάρμαρο, ενώ το μπλε φως  από τον πολυέλαιο του πύργου έπεφτε πάνω στο πρόσωπό του, τονίζοντας τη γυαλάδα των μεγάλων, αιχμηρών δοντιών του. Το κεφάλι του, που έμοιαζε μ' εκείνο ενός τρομακτικού θαλάσσιου πλάσματος, ανοιγόκλεινε τα τεράστια μάτια του, χωρίς να δείχνει ίχνος αμηχανίας.Εκανε τον Vox να ανατριχιάσει ελαφρώς, αν και δεν το παραδέχτηκε ποτέ.

«Άλλος ένας τυχαίος ψάρακας,» ψιθύρισε με ειρωνεία ο Vox από τη θέση του πίσω από το τεχνολογικά υπερφορτωμένο γραφείο του, τα χέρια του να ακουμπούν ελαφρά στα κουμπιά που έφεραν ηλεκτρική λάμψη. Τα μάτια του στριφογύρισαν προς τη Velvet, που καθόταν ήσυχα δίπλα του,βγαζοντας σελφι και παρακολουθώντας τα πάντα με μια σιωπηλή περιέργεια.

«Luca  Blackwood,» συστήθηκε ανοίγοντας το στόμα του  αργά, αποκαλύπτοντας τα αιχμηρά του δόντια. Έβγαλε έναν φάκελο από την τσέπη του σακακιού και τον πέταξε στον Vox, με την ίδια φυσικότητα που κάποιος θα πέταγε ένα απλό γράμμα στο ταχυδρομείο. «Ήρθα να πάρω τη θέση του Valentino. Είμαι εδώ για δουλειά.»

Ο Vox ξεφύσησε, κοιτώντας τον φάκελο σαν να ήταν βόμβα. «Δεν είσαι 'V'. Δεν έχεις το δικαίωμα.»

«Ω με συγχωρεις  δικη μου   παραλειψη,» απάντησε ο Luca με ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο, που φαινόταν εντελώς αταίριαστο με την εξωτερική του μορφή. ''το μεσαιο μου ονομα ειναι Vero, νομιζω μας κανει!»

Αγνοώντας τον Vox, έβγαλε μια πένα από το πουθενά και υπέγραψε με μια θεατρική κίνηση το συμβόλαιο, σαν να έκανε την πιο απλή διαδικασία. Ο Vox τον κοίταξε μ' ένα βλέμμα γεμάτο αποστροφή και δυσπιστία.

«Ποιος στο διάολο νομίζεις ότι είσαι;» τον ρώτησε τελικά, η φωνή του ηλεκτρισμένη, σαν τα καλώδια γύρω του να έπαιρναν φωτιά.

«Εγώ;» είπε ο Luca με ένα απαλό γέλιο, τα μάτια του να λαμπυρίζουν παιχνιδιάρικα μαζι  με το  λοφειο στην κορυφη του κεφαλιου. «Είμαι αυτός που θα κάνει τη διαφορά εδώ!  Και  θα  ξεκινησω αυτη τη στιγμη! »

Ο Vox άφησε το βλέμμα του να παγώσει πάνω στον Luca. Ήταν σπάνιο για κάποιον να τον προκαλεί τόσο ανοιχτά, και ακόμα πιο σπάνιο να τον αγνοούν με τέτοιο τρόπο. Η ηλεκτρική ενέργεια γύρω του φάνηκε να δυναμώνει, σαν να αντανακλούσε την εσωτερική του οργή.

«Νομίζεις πως είσαι διαφορετικός;» είπε σιγανά, με τη φωνή του να τρεμοπαίζει από τον θυμό που προσπαθούσε να κρύψει. «Απλώς ένας ακόμα που θα καταλήξει στον πάτο, όπως και ο προηγούμενος.»

Carnal Shadows-Σαρκικές Σκιές (A.D FANFICTION)(booklov)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang