Carnal Shadows-Σαρκικές Σκιές (A.D FANFICTION)(booklov)

33. Υπάρχουν Οι Κρυφές Υπάρχουν Και Οι Φανερές

Η νύχτα δεν της είχε φερθεί καλά, ένας τεράστιος μαύρος κύκλος είχε σχηματιστεί κάτω από το μεγάλο γεμάτο τρελά μάτι της Niffty. Είναι τόσο γαμημένα εξουθενωμένη όμως προσπαθούσε να το αγνοήσει. Δεν είχαν μιλήσει εδώ και χρονιά τι στο καλό θέλει τώρα αυτός ο μαλάκας;

Τι φόρεμα να φορέσει το οποίο λέει ότι η μεταθανάτια ζωή της είναι καλύτερη από ποτέ; Στο τέλος αποφάσισε στο αγαπημένο φόρεμα της, αυτό που φορούσε όταν είχε έρθει στο ξενοδοχείο. είχε ακόμα λίγη στάχτη αλλά τίποτα που δεν φεύγει. Είναι ακόμα πολύ πρωί ακόμα ο ήλιος, ή ο,τι στο καλό και να έχει η κόλαση, δεν είχε ανατείλει. Λογικό που όλοι κοιμούνται του καλού καιρού.

Στην κουζίνα του ξενοδοχείου γινόταν χαμός! Αυγά, αλευριά και κομματάκια σοκολάτας ήταν παντού. Παρόλα αυτά γρήγορα το άρωμα των μπισκότων είχε γεμίσει όλο το ξενοδοχείο και ερωτοτροπούσε άγρια με τα ρουθούνια των ενοίκων του. Δύστυχος όμως για τον Lucifer και την Charlie τους δυο γλυκατζήδες του ξενοδοχείου αυτά τα μπισκότα δεν ήταν για εδώ. Όσο πιο γρήγορα τελείωνε τόσο πιο γρήγορα θα επέστρεφε στην δική της χαοτική μεν ευχάριστη δε ρουτίνα της. Και έτσι την στιγμή τα μπισκότα ήταν έτοιμα, τα άρπαξε από τον φούρνο βάζοντας τα σε ένα τσίγκινο κουτί. Άσχημο κουτί είχε ένα ίδιο στο σπίτι της όταν ήταν ζωντανή, ώρα να το ξεφορτωθεί.

Έτσι με μια ανάσα βγήκε στους δρόμους της κολάσεως με τον προορισμό ήδη στο μυαλό.

{***}

Στο πλατό, ο Luca στεκόταν στην άκρη, παρατηρώντας με βλέμμα γεμάτο ικανοποίηση και σχεδόν πατρική υπερηφάνεια το γύρισμα της ταινίας του. Τα φώτα ήταν χαμηλωμένα, με ένα θερμό, χρυσαφί χρώμα να αγκαλιάζει το χώρο. Οι μεταξωτές κουρτίνες έπεφταν βαριές, αποκλείοντας τον εξωτερικό κόσμο, ενώ οι καθρέφτες στους τοίχους έπιαναν κάθε γωνία, κάθε ματιά, κάθε υπονοούμενο που αντανακλούσε μέσα στο δωμάτιο.

Ο Angel καθόταν αναπαυτικά στον βελούδινο καναπέ, φτιαγμένος με το κλασικό προκλητικό του ύφος. Το φτερωτό του χέρι ακουμπούσε στο μπράτσο του καναπέ, τα μάτια του σπινθηροβολούσαν και το χαμόγελό του ήταν φαρδύ και σίγουρο. Στην απέναντι μεριά του δωματίου, η Candy - το ροζ γαλλικό κανίς με το απόλυτα κουρεμένο και περιποιημένο τρίχωμά της - πλησίαζε αργά, οι τακούνες της χτυπώντας ελαφριά στο πάτωμα, κάθε βήμα της μελετημένο, σαν μια γυναίκα που ξέρει ακριβώς το παιχνίδι που παίζει.

Καθώς τον πλησίασε, στάθηκε μπροστά του, το βλέμμα της κεντημένο με μυστήριο και υποσχέσεις. Έγειρε ελαφρά το κεφάλι της, εξετάζοντας τον Angel, και σήκωσε το χέρι της, τα δάχτυλά της να κινούνται σαν ένα αόρατο πινέλο που ζωγραφίζει τη μορφή του. Το γάντι της - μαύρο, μεταξένιο, τυλίχτηκε γύρω από το πρόσωπό του, τα δάχτυλα της αγγίζοντας ελαφρά τα χείλη του Angel.